De locomotief : Samarangsch handels- en advertentie-blad

«^zonder 'm de mode is IhaDS wa JJJ? i? Par«s rioemt, »les byoux utis • Sieraadjes nu niet maar zoo voor ® Mooiigheid alleen, maar die heusch Wen nmtig doe' oebbeQhnnr Valt bißöen de grenzen dezer "epaiipgj wat er JjuiteDi rtat is moeilJK te zeggen, heusch. Zou een trouw* ">K er bij hooren, of niet; ik geef het 0 overweging. In elk geval, dit» is niet 1 UW en eveamia aaa mode oader,9vig> maar de eenvoudigste xs tekens ** beste. Maar nieuw is het nu, zeer moaia *°stbare knoopen te dragen, groate *Qoopen, waarvan eea stuk ot zes een HJ'JJ garneeren. Men heeit ze liefst van een of an- steen ia gaai of ia üilver gevat; 6raag ook vaa geëmailleerde stoffen ot !a& geciseleerd metaal.Veel aardige stukjes cloissonné, zooals knoppes voor pa» «sols en parapiuies, gespen en ook zo°^en' als die vervaardigd werdea «den nu zeker opgang nuken- Nu is Jp mooi een broche te hebban, dia met e knoopen overeen kom; of met de «eiatuurgesp, en dan heeft men liefst on dubbele gesp: eentje voor, eentje «enter.

öat byouterieën geilonker is heel aar - <*% wanneer het geheel harmonisch *h.]«ende waar echt is. Dat is het bii Qa Fransche dames van goeden smaak ««er. Die zeggen: «Niets of echt", want n°o soms ook den naam van frivoliteit 'erdienend, ten opzichte van het toilet sijn. ze in menig opzicht degelijker dan benige Hollandsche dame. Deze zou zich Onteerd achten zoo ze zich met val*ebe juweelen tooide; maar wat loopt *• niet vaak met namaak-knoopen, na- ze met haar japon kant "klaar gekocht heeft. **a Hollandsche dame rekent: zooeöl voor Qe jjponstof en zooveel verbotjes, waaronder ook een beet ja °or de voering is uitgetrokken. De Francaise zegt: zooveel de japo»>. of!geveer nog eens zooveel de voering vSotng wej meer) en an jjgt garnituur. . "fat valt de japon met de dure voe* ',ng beter; wat blijft de stof daarover langer goed en dïn hoe cachet" .olfroufrouteert de voeringzijde over d< w Van den 'upon* Want ook hieraan wordt aardig Wat besteed, 't Mooie moet niet alleen van boven zitten; daarvan zijn de naaistertjes overtuigd, die mee ¦pt handig opgenomen rokjes over de *JrRat ziet wippen. Nu is het tegenwoordig bg de echt elegante dames grootere haken die zij ondtn hhl apoQ draSeia ook: vaQ Soud te «ebben en kousenbanden zoo mooi, zoo *ostbaar, als waren ze van de authen* Ueke orde door Eduard 111 van Engeland e*Dmaal ingesteld. "aillettes blijven een voornamen gar-» Ze zijn zelden van stroo, 'Ooals de naam aangeeft; maast vaa glas of van metaal en tegenwoordig ook Vaa piqué. Kleine rondjes piqué, tergrootte van een kersen pit in doorsnede worden op sierlijke wijze uitgetand ; foachmaal natuurlijk. Dan bevestigt meu *9 door verbindende draden op de japo. pti maakt zoo de sierlijkste nloemguir* lai>des of fantaisie patronen. Een geduld werk 1 Zie dia arme naais ?terïjes, Zicb krom buigend, pikken op *!aar zolderkamertjes, maar gelukkig Jijden ze ten minste goed betaald. 00 maakt men ook heele blouses met gouwen eu al en die maakt men ook *aö lichte kantstof om ze op donkere rokken te dragen. Dit nu is zeer geleed weör; want nog altijd verkondigt <*o mode: »blouses zijn goed voor de «Port, gekleede blouses hebben uit* gediend" en nog altijd ziet mea ean Jjeuwe generatie blouses het hoofd opkeken. De dames schijnen er niet van ® gillen scheiden, maar de mode tri- C, ett toch eigenlijk, want de nieuwe "10üses zijn zóó, dat ze met den rok j*a bekoorlijk geheel vormen De huis. JJ*e »blouses de fatigue" worden ook J!eer gegarneerd; men ziet ze veel met «leine puntvestjes en dan plooien ter» 'flde om maar de schouders breed te aoen schijnen. Die geheel platte mouw js toch niet dat; nu moet weer aac 'hjf vergoed worden, wat aan den mouw ontnomen werd. De slechte naaisters ZIJQ er nu alles behalve op vooruit ge» B&an. Zulk een ballonmouw zat gemakkelijk goed en deed ook nog wei «en half verknipt lijfje goed vallen- Een *trakke mouw moet onberispelijk zijn en maakt daarom toch niet een minder «ood lijjje passend.

•Evenals Balzac uit ds baljaponnen zijner heldinnen haar karakters afleidde; zoo zou men ook uit die pailletten*]»-ponnen psychologische wijsheid kannen halen," meent een modern schrijver.

Die schitterende quirassea, waarin men zich zoo voorzicüUg moet bewegea, die zoo licht ergens aau blijven haken.ïoospoedig lovertjes laten glippen, passen ze niet bij de hedendaagsche vrouwan, uitblinkend in eiken uiterlijk ken glans, maar »sèches de cosur et qui oat peur de a'accrochar" zegt hij. 't Klinkt hard. Zou 't waar zija ? Ër is toch ook menige vrouw, die zelfs voor feesten zalk en toilet niet practisch vindt en anderen die denken: •Willen mijn lovertjes los laten, qu'elles voient au grand vent." G. DE H.

Een leemte.-* Mevrouw : »lic kom u dat f boek terugbiengsit, meneer."'

Boekh indelaar -. »I'erugbrengen, mevrouw, het beste keukenhoek, dat er bestaat ? I" Jong mevrouwlje: »Het beste ? Eea mooi ding! De hoofdzaak, wat de keuken betreft, staat er niet in !"

Boekhandelaar: »Wat dan?" Mevrouwtje: »Wel, hoe je een keukenmeid moet houden.''

Barnum'B onderneming. — Men schrijft uit Hamburg, d.d. 25 Maart:

Barnum's en Bailey's grootste tentoonstelling der wereld, de onderneming die opgericht is door den bekenden Amerikaanschen impresario Bare una, gestorven in 1891, komt in Duitschland. Man kan er zich geen begrip van maken wat dat beteekent» wanneer men niet eenigermaia bekend is met de reusachtige afmetingen van de onderneming. Voor het vervoer van het materieel is de 13,000 tan groote stoomboot MiciUgan gecharterd, maar moat daaitoe de reis van Amerik» naar hier tweemaal maken, en kwam met de eerste helft van het materieel hier aan.

Er moeten o. a. vervoerd worden: verschillende wagens, 12 tenten, waarv.n da grootste 200 meter doorsnede heeft en ruimte voor 15,000 personen biedt, de menagerietent heelt 150 meter doorsnede, de overigen 15 tot 125 meter. Verder komen mede 4UU paarden, 30 pooies, 16 olifanten, 45 kimeelen, dromedarissen, zebra's en audere diereu. Om voor dies te zorgen zyn 400 werklui noodig, waaronder oen groot amtal Mexikaansohe cowboys, negers, Eskimo's euz., en met deze bezending zijn 150 daarvan hier aangekomen. De kunstenaars, de artisten eu de beroemde menschelijke wonderen van Barnum komen op afzonderlijk daartoe gechar* terde stoomhooten over den oceaan. De Michigan is onmiddellijk begonuen te lossen en vertrekt zoo spoedig mogelijk om de tweede helft van het materieel uit Amerika te halen.

Eén soldaat tegenover een leger.— Onder de neldenuadaa van soldaten staat in de annalen van het Britsche leger ook een opgeteekend van zekeren Howeil. die, om zyu in-. iaüdiche makkers te redden, letterlyk tegen hat vuur van eau geueel leger inging. Tydans den Indisehen opstand was hst soais in deu slag onmogelyk de «loyaie'' inlanders van de oproeriingeu te onderscheiden. Bij het ontzet van Lucknow was de soldaat lioweli, van het 32e regiment Infante* rie, vlakbij een regiment »loyale" inl,nders, dat door overgrooten yver eu verkeerd be« grepen orders ia een positie was geraakt, waarin hat voor een vyandelyke troepenaf ieeling werd aangezien; de geheele itrit» sche krygsmacht trok in deu aicntea kruitdamp met «en moorddadig geweervuur er op aan.

Toen kwam de soldaat Howeil, die zag, dat de inlanders als verlamd waren vau verbazing eu schrik, er op aan. Hij snelde een dertigtal meters vooruit, hield zyn linkerhand opgeheven en zwaaide met de rechterhand, waarschuwend imet zyn scuako boven op den loop van zyn geweer. Honderdea kogels van zyu eigen krygsmakkers suisden om hem uaen, twee vlogen er door zyn jas, maar de Kloeke daad had het gewenscute gevolg, want de Britsche officieren zagen nu wat er gaan» da was.

En zoodra op het gegeven sein het vuren was gestaakt, dat weidra tegenover den werkelijken vijand met kracht zou worden hervat, werd er een luid en hartelijk gejuich aaugeheven voor den wakkeien tioweil.

* Tien gulden belooning. »Tien gulden belooning voor wie mijn hond Zondag doodgeslagen tieeit en my deu moordenaar aanwijst, dat ik oem gerecuteink aankiagen kan. »kchram, bouwondernemer, n,, a . »berestraat 7." De lieer Schram zH drie d n aaß, ster en had de t.en guJden üas t zich .oordenmoordgetu.ge.De goede taiijetöou«er, respectievelijk- meik f aa dorstte naar wraafe nIT ™ , gestand was ook ée^^.^»»8"^ uitgevallen. «aw»rte„tae w*t vreemd Eindelijk verscheen er i d —Ik kwam wegens a-, * ,71 ?, — Ken ie deugen ?,e ,le?. &ulden-ee'agen heeft ?"' d,a m«ö *<>"« «ood— Natuurlek I

— Hoe heel hjj ?

i — Eerst de centen 1 — Eerst den naam 1 — Nu, adjnus dan I — Wacht evea I Geef ja mij je woord van eer, dat je mij den kerel noemen zult ? — Op mijn woord van eer I Ik zeg het u, zoodra ik 't geld heb. — Nu . . . daar dan I — Dank-je wel l — Wie heeft den hoed doodgeslagen l — Ik zelf. — Wie? — Ikl — Zoon onbeschaamdheid I Ea je laat je nog betalen ?

— Ja. ik heb 't geld noodig — voor een edvokaat: die wü voorschot, weet u ? 't Is wegens u 1 — Wegens mg ? — Ja; ik klaag u aan om schadevergoeding. Uw hond heeft mijn jongen de kleeren van zijn lijf gescheurd, en gebeten ook —van achteren. Hij zal veertien dagen moeten liggen. Onder zestig pop doe ik 't niet I — Watblief?

— Daast u, dat mijn jongens er zijn om door andermans honden gebeten te worden ? 't Zal we) zestig gulden wordea — behalve da kosten. Daar is een bankje van honderd mcê gemoeid!

— Ëo je wou mij voor 't gerecht brengen ? Dit ontbrak er nog maar aan 1 — U zult wal voor 't gerecht moeten, Mehnear Schram — of denkt u soms, dat de kantonrechter bij u aan huis komt ?

— Wees nu toch verstandig! — Zestig guldentjes om op te knappen en voor smartegeld; daj is niet eens duur 1 Zou u veertien dagen op den buik willen liggen, met vjs op uw ... rug — voor aoo'j bagatel ? — ...Nu, in's vredesnaam", daar heb je er dan nog 50 gulden bij I — O neen 1 Die eerste tien zijn belooning, omdat ik den moordenaar van den hond aangegeven hebt _ ? — Nu. schiet op! Ik heb niet lang tydl — Daar ... zestig gulden dan, jy roover I En nu wil ik geen gezeur meer hebben over die zaak.

— Dank u I Van mij zult u wel rust heb* ben. Nu most ik zien, dat ik by den commissaris kom; ik moest daar om tien uur wezen-

— Waarvoor? — Waarvoor anders dan die historie met uw hond I — Wa-a-t? — Ik heb een aanklacht gedaan, omdat u 't beest zonder muilkorf liet loopen. Dat kost je een centje, meneer I

— Ea je zei, dat ik geen last meer van je zou hebben. — Van mij nietl Maar ik bea de politie niet. Die zestig gulden waren voor den civielan eisch. Maar straf moet er zijn, als iemand zoon verscheurend dier los Lat loopen, zoodat het onschuldige kinderen bijt I —...?... — Weet u, wat 't mooiste is, Meaeer Schram ? — Wel? — Dat u 't zelf in de krant hebt gezet; anders had ik nooit geweten, van wien dat hondenvee was; hij had geen belasllogpeöning om . . , dat kost u ook weer extra 1 — Loop naar de maan I — Adieu, meneer 1 Dank u vriendelyk voor de prompte betaling.

28 Maart. Petrus Jacobus Joubert, commandant-ge» neraal van de Transvaalsche, en in dezen oorlog ook van de verbondee repubükeinsche burgermacht, vi'e-president van de Zuid- Atrikaansche Republiek, is 27 Maart te Pretoria overleden. Zoo dikwijls hebben er inde laatste maanden geruchten over zyu dood geloopen, dat wy na het eerste bericht uit Lourecico Marques, hoe stellig het luidde, nog twijfelen kou ien, maar het latere telegram uit Pretoria gaf de zekerheid. Jfien maagkwaal brucht plotseling, waat heden lazen wy .jog dat hij goedsmoeds uit Kroonstad te Pretoria waa aangekomen, het einde. Maar misschien ook werd ons zyn ziekte verborgen gehouden. Tijdens het beleg van Laaysmitn, dat weten wy, is hij herhaaldelyk ongesteld geweest, — hat ongemak, dat hij van een val van zija pi«rd had, uog daargelaten. Hat ru* we kampleven, het ongezonde drinkwater «al het gestel van dea bejaarden man zeker geen goed hebben gedaan. En zoo is hy dan eensklaps uit het midden van den slryd wegge* nomen en ter ruste gelegd. Zyn dood is voor de republieken op dit oogenblik een groot verlies, schrijft de N. R. Ct. Joubert was een machtige onder de Boeren. Zyn ie vaa is in de geschiedenis van het worstelende Transvaalsclie volk ingeweven. Da geschiedenis van de oorlogen die bet gevoerd heeft en van zyn eiudeloo*e ve, wikkelingen met Engeland vermeldt gedurig ook iya naam. Hij was de command tnt«generaal in den eersten vrij haids oorlog, hij was het weer in dezen zoo ongolyk zwaarderen en bangeren vrijheidsoorlog. Hij had by uitnemendheid die twee eigenschappen walke de Boeren kenmerken, zin voor het krijgsbedrijf en politieken zin. Door beide was ny iea der voormannen van het volk. Hij was geen staatsman van Krüger's gehalte, maar als krijgsman had hy meer naam gemaakt. Kruger is de verper&oonlijkiug van den politieken zin der Boeren, Joubert was het van hun krygsdeugden. Daardoor was hij by uitnemendheid een decoratibve figuur. Misschien was het gezag van Jouhert's naam grooter nog buitenslands dan iv Transvaal, in Zuid-Afrika. Het moet zelfs erkend worden, dat eenigen tijd vóór dezen oorlog zijn «anzien niet meer op de hoogte stond v n, zegge» wij, tiea jaar gele* den. Daar had de politiek schuld aan. Misschien uit aanleg en neiging, misschien ook omdat bij de mededinger van Kruger naar het presidentschap was, was Joubert het hoofd van de progerssieven geworden. Kruger bleef de man van de burgers van den ouden stempel, schoon hij inderdaad vrijzinniger is dan de naeesten. Onder de gegeven omstandigheden was het de politiek der progressieven om meer de uitlanders.dat wil zeggen de Engel* schen tegemoet te komen. Maar het wactrou» wen in deze was ook onder ecu groot aantal burgers, die overigens vooruitstrevend gezind waren, te groot en zjj hielden hen daarom liever met Kruger, die voor het Engelsche gevaar opener oog toonde te hebben dan Joubert.

Dan was men er ook niet vau overtuigd, dat Joubert metjameson's inval vastberaden genoeg was opgetreden; en men had nog andere mit) of meer gegronde grieven tegen den eerzuchtigen man. Maar toen deze oorlog dreigde, viel dat alles weg, tooude Joubert zich wéér de man uit ééa stuk, niet van zins om iets toe te geven, om een duimbreed te wijken, nu EogeUnd het op de onafhankelijkheid van de Republiek begrepen had. Men herinnert zich zijn waaréigen en tegelijk aan* doenlijken brief aan Koningin Victoria, Daar* in lag weer dat naïeve, dat men zou zeggen onuitroeibare geloof van de Boeren, dat als H re Majesteit maar wist hoe de zaken stonden, zjj aan het onrecht een eind zou maken. Joubert kreeg taal noch teeken ten antwoord. Daar kon hij maar niet in komen.

En toen het onvermijdelijke kwam en de oorlog uttbrak was hy, eenstemmig tot opperbevelhebber van de gefedereerden gekozen, dadelijk de grens over en zoolang zyn gezondheid hem toeliet leidda hij met groote geestkracht dat historisch geworden stuk krygsgeschiedenis in Natal. leder kent die prent van Joubert, zittende voor een wagen op een la iq stoeltje, zyn maal gehrulkende met een dozijn burgers om hem heon. De aenvoud, de ongedwongenheid wslke die groep kenmerkt, kenmerkte heel zijn optrea den bij dat beleg. Van dien provinciaal — er is een andere foto, waar Joubert een pothoedje diep in den nek draagt, met een slobberige gekleede-jas, waarvan de mouwen hem een eind te kort zijn, maar met eea grimmige uitdrukking op zijn ruigbehnard gezicht — ging de leiding uit van een oorlog, waarin het Engelsche leger met zyn schitterende Generaals de eene nederlaag na de nadere leed.

Er waren er die met Jouhert's krygsbeleid op den duur geen vrede hadden. Zij vonden hem al te bedachtzaam, te zuinig met zyn burgers, te weinig doortastend. Zij verlangden vuriger leidiüg, wilden krachtiger vooruit. Eah Generaal als Louis Botha, die te Golenso en op den Spioenkop een beroemden naam gewonnen heeft, was meer naar hun zin. Ea Joubert kon bij geval dezulken hun zin geven, de aanvoaring in een gevecht aan een zijaer Generaals toevertrouwen. Maar zoolang hij er toe in staat was, behield bij zelf hst opperbevel, en geen vrees voor zija gezondheid belette hem heen ca weer te trekken. Nu was hij ia Natal, dan te Pretoria, straks te Kroonstad; terug naar Pretoria, van plan om weer naar Natal te

tygeo. Zijn dood is vooral een groot verlies voor de Boeren, omdat het een verlies aan prestige is- Na Kruier w;s Joubert, vooral voor de buitenwereld, de groote figuur onder hen. Ia dit tijd^gewricttt hein te verliezen, nu de krijgskans zich voorshands tegen de republieken gekaard heeft, lijkt eeo oorzaak tot ontmoediging. Inderdaad is het vorlies echter niet onherstelbaar. Deze oorlog heaft getoond, dat de doeren een aantal bekwame Generaals nebben. Jouhert's plaats zal door geen onwaardige i genomen worden. Waß Piet Cronjé niet kry^sgevangen, dan zou hij wel de meeste kans ueöben hem op te volgen. Nu lijkt Louis Botha, al is hy. slechts 33 j »ar, de man, die er voor in aanmerking komt. Maar een telegram uit Parijs meldt, dat President Kruger zeif de leiding van den oorlog op zicb zal nemen. Dat is eecigen tyd geiedea ook al gemeld. Men vermoedde toen, dat er oneenigheid tusschen da Boeren leidars was ontstaan en Joubert zou aftreden. Was toen center misschien sijn gezondneid van dien aard, dat hij begreep het niet lang meer te kunnen volhouden?

Kruger is commandant-generaal geweest voor

hy Staatspresident werd. Dus staan zijn han" den tot hat oorlogswerk niet scheet. Maar hij is zeker te oud om actief op te treden. jNeemt hij inderdaad hat Generaalschap op zich, dan zal hij zeker aan zyn onderbevelhebbers veel vryheid laten, en dat kan hij gelukkig veilig doen. Om mogelijke afgunst onder de commandanten te voorkomen, sou deze oplossing zeker aanbevelenswaard zija. Zoo mag men daa treuren, dat deie fransvaaisohe beid midden uit den strijd wegge* haald is,voor da zaak der Boerea bahoeftmen er gean ver strekkende gevolgen van te vreezen. De edele stryd wordt voortgezet.

Op 31 Mart was in de Tweede Kamer aau de orde het wetsontwerp houdende goedkeuring van het op 29 Juli 1899 te 's Gravenhage gesloten verdrag voor de vreedzame beslechting van internationale geschillen. De Heer

zal tegen dit ontwerp stemmen. De Vredesconferentie heeft hy met ingenomenheid begroet als een middel Wt bescherming van de kleine Staten tegen geweld en willekeur. Een groote teleurstelling was het, dat de Zuid»Afrikaansche Republieken en de Paus uitgesloten werden. Teleurgesteld was men ook dat geen besluiten tot ontwapening werden genomen. Een lichtpunt echter was de regeling der scheidsrecbterlgke beslissing omtrent internationale geschillen en de daaraan verbonden gevolgen. Maar ten slotte is de uitvoering van dit schoone beginsel geheel afhankelijk gebleven van de gezindheid der contracteerende Staten, en thans staan wij tegenover de wer* kelijkheid, het best geschetst door den Heer D'Ëstournelles De Constant, wiens vertoog door de JV. P. C. is weergegeven» nl. dat ondanks dit verdrag de mogendheden hun «bons offices" weigeren tot tusschenkoast in den oorlog in Zuid-Afrika, sinds 1895 zorgvuldig voorbereid tusschen Chsmberlain en het Gouvernement der Kaapkolonie. Leugen en bedrog zjjn aangewend om dezen oorlog onvermijdelijk te maken. Dit ls op uitstekende wijze aangetoond door Dr. Kuyper, in zijn bekend opstel in de Revue dts deux Mondes, waarvoor hij hier een weord van dank en hulde verdiert.

Daartegenover staat de meest cynische verklaring van den Engelschen Premier, dat het te doen is om aan de zelfstandigheid der beide republieken een eind te maken, en dit is de mogendheid die het meest heeft medegewerkt tot het tot stand komen van dit verdrag.

(Da voorzitter valt den spreker herhaaldelijk in de rede, omdat hij f buiten het onderwerp gaat.) Onder deze omstandigheden, tegt spre* ker, mogen wij aan dit verdrag onze 'stem Liet geven. Welke waarde zou voor een kleine mogendheid znlk een verdrag hebben, waar Groot-Britannië bee;of nen is beslist elke bc* middeling in den Zuid-Afrikaasschen (oorlog af te wyien, zoodat slechts gewapende tusschenkomst Engeland zou kunnen dwingen.

Een ander gevolg van de verwerping van dit tractaat zou weien, dat het internationaal arbitragehof niet in Dan Haag zou gevestigd worden. Maar dit is geen overwegend voordeel. Vrees voor de gevolgen behoeft dus niet van de afstemming terug te houden; daarentegen wordt de gedragslijn ons voorgeschreven door gevoel voor waarheid en racht, door de eer van ons volk, door den eerbied voor de onafhankelijkheid van onze stamverwanten. Oaze stem zij een protest tegen het huichelachtig bedryf, tegen het schandaal, dat een christenvolk onder inroeping van God's naam dezen affchnwelyken oorlog den republieken heeft aangedaan. De Heer

gevoelt de grootste sympathie voor het doel dit de Vredesconferentie beoogde en tegenover haren arbeid wil hij billijk syn. Zy moge niet aan alle hooggespannen verwachtingen hebben beantwoord, toch heeft zy een verdienstelijk werk verricht.

Door het tegenwoordig tr&ctaat worden geen banden aangelegd. De mogendheden kunnen arbitrage aannemen, maar ook oorlogvoeren. Intusschen erkent bij, dat hetgeen bepaald is goede resultaten kan hebben. Doch hij betreurt het, dat juist 's Gravenhage als zetel van het arbitragehof ls gekozen. Het voeren van onderhandelingen in Nederland, dat onder onze republiek voor de hand lag, komt nu minder te pas.

Spr. meent dat 's Gravenhage minder de plaats is voor internationale onderhandelin* gen. Hij vreest er min gunstige gevolgen van zoowel voor onze bui tenlandscnebetreklcgen als binnenlacdsche aar gelegenheden.

Intusschen erkent spr. dat dit alles neg geen motief zou behoeven te zijn om het tractaat te verwerpen. Maar er is een andere reden tegen. Zij ligt iv den thans gevoerden Zuld-Afrikaanschen oorlog. Dien oorlog zal spr. niet qualificeeren. Hij wil niet vergeten dat die oorlog gevoerd wordt tusschen twee met Nederiacd bevriende mogendheden. Alleen wü hy er dit van zeggen, dat de oorlog gevoerd wordt tusschen beschaafde blanke natiën en dat de pioniers in Zuid-Afrika een onvarvalscht beschaaf ie bevolking vormen.

Daarom acht hij sich verplicht de vr ag te stellen of het oogenblik wel gekemen is om thans dit tractaat tot vreedzame beslechting van geschillen te behandelen, waarbij men allicht geneigd is glimlachend te zeggen : pre» sent war excluded 1

Uitstel is inderdaad wenschelijk. In De* cember 1.1. is het buitenlandsch beleid hier besproken en goedgekeurd door verwerping van een afkeurende motie, waartoe spr. medewerkt», cfschoon ook hij de niet-toelaticg der Republieken tot de conferentie mede heeft betreurd.

Hierbij wijst ook spr. op het artikel in de Revue de Paria v n 15 Maart 1900, van Baron d Estournelles De Constant, gewezen gedelegeerde te, conferentie. Die schrijver geeft de redenen op waarom de mogendheden in den oorlog niet tusschenbeide komen. Doch spr. meent, in tegenstelling met het optimistischer gevoelen van dien schrijver, dat het lot van de Transvaal nog ia andere handen is dan in die der mogendheden. Uit het artikel vanden Heer d'Estouroelles blijkt d>t hij van meening is, dat door ds uitsluiting van Transvaal van de Vredesconferentie impiicite lag de erkenning der En" gelsche suzereiniteit in de Zuid«Airikaansche Republieken. En zoolang wij nu niet weten wat aan de conferentie voorafgegaan is, zegt spreker:»» dubio abs Une. Spr. wil op dit oogenblik zijn stem niet geven aan een verdrag dat ge&cbt kan worden uit te gaan van de impiicite erkenning der Engelsche suzereiuiteit. Wij zouden ons hier party' stellen voor Engeland en tegen Transvaal, en daarom acht hy 't beter de behandeling van dit tractaat mt te stellen.

Spr. stelt daarom, mede namens de Heeren Van Alphen, De Boer, Fokker, Van Gilse, Van Gijn, Riuk en De Waal Malefyt de volgende

voor: »De Kamer, ket met het oog op den oorlog in Zuid-Afrika raadzaam achtende de behandeling van dit wetsontwerp tot goedkeu» riiig van het verdrag betrekkelijk de vreedzame beslechting van internationale geschillen, te verdagen, besluit de behandeling nit te stellen tot cci nader te bepalen dag." De Heer

(de Heer De Beaufort) zal xich thaus in hoofd» zaak tot de motie bepalen. Hij noemt de opvatting onjuist dat door de goedkeuring; van dit verdrag Nederland zou erkennea de suzereiniteit van Engeland over de Zuid-Afrika?nsche republieken. En ging die redeneering op, dan zou daarin toch geen reden ge* legen zijn om met de beslissing te wachten tot ca afloop van den oorlog. Doch do stelling van den Heer Teegens is volkomen onjuist. Hij heeft zich beroepen op het artikel van den Heer d'Estonraelles, maar deze is niet betrokken geweest in de onderhandelingen die aan de . conferentie zyn voorafgegaan. Het door den Heer d'Estournelles gesteld alternatief acht de Minister onjuist. Want er is nog een derde, en dit is wat Nederland verklaard heeft: door de niet •pneming van Transvaal is niet uitgemaakt de quaestie van de Buzerelnitett, maar dit zou wel het geval zyn geweest als tegen den wil van Engeland de Transvaal toch ware toegelaten.

Er is dus geen reden tot uitstel eo in*e« gendeel sou men juist diirdoor san da baslissingen der conferentie een karakter gaven dat zy niet heeft.

De Minister doet hierbij opmerken, dat volgens de protocollen soodra negen magend» heden het tractaat geratificeerd hebben, hat internationaal bureau In werking sou treden.

Nu most de ratificatie van Nederland voorgaan, omdat te 's Gravenhage het haf ïal worden gevestigd.

De Minister heeft dan ook toegezegd dat hy de ratificatie zou bespoedigen en daarom verzocht hy de Kamer, geen spaak In 't wiel te steken. Mocht de motie worden aangenamen dan zoo kunnen gezegd worden dat dit gelykstaat met verwerping. En dan is eenvoudige verwerping wenschelyker dan terzydestelling met dllatoire excepties. Nu de Minister zich tot spoedige ratificatie verbanden heeft, sou hij wanneer hy thans moest seggen, dat die ratificatie onbepaald is uitgesteld— hetgeen gelijkstaat met een uitstel ad calendas gra*cas — vreasen voor moeielyk heden en verwikkelingen mat het buitenland en in die omstandigheden moet de Minister verklaren dat hy de verantwoordelijkheid daarvoor niet op tich sou namen. De Heer

doet uitkomen dat zyn votum voor dit tractaat volstrekt niet in zich sluit eenige erkenning van Engelands «usereinitelt en hy sommeert ieder lid die aen andere overtuiging mocht zyn toegedaan, daarvan blyk te gevan. Geschiedt dit niet, dan mag niemand ook aan de behandeling der overeenkomst san uitlegging geven welke zy niet heeft. De

meent bij nader inzien dat het 't best is let tractaat met de motie In geiamenlyk verband te behandelen. De Heer

acht het beter de twee taken van elkander afgescoeiden te houdea. Gaat men met de discussie voort, dan is daardoor fetelyk de motie verworpen. D« Heer

stelt als motie van orde voor, desa discussie te verdagen tot aaott. Dinsdag, daar da meeste leden niet veorbereid waren op de behandeling van deze notie. Dienovereenkomstig wordt besloten, ht dien zin dat de motie dan hat eerst cal warden behandeld. De Heer

wenscht sich vrijheid van discussie voer te behouden. De discussie wordt daarop verdaagd tot Dinsdag 3 April.

De fuselier A. J. Bregard is bjj sententie van het Hoog Militair Gerechtshof met verbetering van het vonnis van den krijgsraad te Magelang, tot twee jaren militaire gevangenis veroordeeld, ter zake van ontvreemding van equipementsstukken.—De krygsraad te Wel» tevreden veroordeelde den fuselier H. Vaa Der Dorpe tot drie jaren militaire ge» vangenis, ter zake van dienstweigering en feitelijke insubordinatie, beiden onder verzachtende omstandigheden gepleegd. — De inspecteur der 2a klasse by den posten telegraafdienst, A, J. Bakker, gaat wegens langdurigeu dienst mat een jaar verlof naar Europa,— Aan Charles, Eduard De Groot, wonende te Pegansaau, oad ruim een en twintig jaren, zyn brieven van meerderjarigverklaring verleend. — Aas dea Heer W L. D. Onken ls voor den tyd v»n 75 ja" ren «en uitgestrektheid woesten grond in erfpacht toegezegd van ongeveer 20 bonws gelegen in het district Batoewangi der afdeeling Scfkapoera (Preanger), tegen eer pachtsom va.o f 4 per bouw 's jaars- — In een te Bendoeng gehouden vergadering van directeur en commissarissen der Preanger Volksapotheek werd in de plaats van den aftredeuden functionaris, tot directeur benoemd de Heer W. H. Bal. Tot commissaris, in de pkats van den Heer C. H. O. M. Von Winning, die wegens vertrek genoodzaakt is af te treden, werd benoemd de Heer J. B. De Vries, zoodat het bestuur der vennootschap thans als volgt is samengesteld: De Hear W. H. »al directeur; de Heeren J. R. De Vries en J. F.bricius, corxmisarissen. — In de gebonden algemeene vergadering van aandeelhouders a de Mynbouwmaa'.schappy Atjeh werden het jaarverslag en de baians over het afgeloopen boekjaar vccrgelezen en goedgekeurd. De directie de.a'de als toelichting op het eeiste ban de vergadering nog mededft nadat de commissaris!, de Heer Ven Kaneen, den 25en Msart 11. van het concej^ieterrein w*B teruggekeerd, de directie besloten had met kracht de handen aau het werk te slaan, zoodat den 24en April genoemde commissaris met den boormeester Van Haastert en den gedoog Van Daalen naar bet terrein waren teiujcjekeerd, om met het boren een aanvang temaken, zoo meldt de Java-hode,— Het moenmect van de gevalleren by den jonasten Lombok-krijg zal, naar het N. v d. D. verneemt, worden opgericht op de nieuwe hoofdplaats van het eiland Matsram.— Naar men aan het Indische N. v. a, D. mede- j deelt zal te Soerabaja een filiaal worden geopend van de firma 6. C. T. Van Dorp en Co, te Semaransr; aan het hoofd daarvan zal komen de Heer Canter Visser, thans directeur van den Semarangschen Bazar Eigen Hulp — Maandag-morgen exerceerde de veldbattery op het Koningsplein te Batavia en werd er met losse kardoezen gevuurd ; waarschijnlijk is de bespanniüg van een der vuurmonden geschrikt van het scbot van een ander stuk en ging geheel or bestuurd er van door, het stuk meevoerend over de sloot van het plein den weg door Gang Holle, waar een stilstaand rij'uig stuk gereden werd en verder door Gang Éampccg Lima. Teen kon onse berichtgever de hollende paarden niet volgen, zoodat wy nog niet kunnen mededeelen of er nog cnheileD zyn sangericht en waar de vuurmond tot stilstand gebracht is, 7?gt het Indisch iv. v. d. D.— Vob-is een te Soerabaja ontvangen particulier bericht is de oud-p stoor van Djoeja, de wei» etrwaarde Heer J. B. Palinckx te Weltevreden plotseling overleden. —De dames-artisten S. Kajsccerer-Amsel en P. Timmermans lijn van Batavia nair den Oosthoek vertrokken om een reeks soirees artistiques te geven op verschillende plaatsen, van waar uitnoodigirgen ?ijn ontvangen. — Het stoomschip Both vertrok Zondag van Priok naar Pa« dang en Aljeti, niedevoerpse'e eenige oificie. ren cc aanvuüiDgstroepen benevens 80 veroordeelden ter vervanging van de vele zieke dwangarbeiders te Koeta-Radja. —

zegt, tot verdediging van het uitstel, dat men, by beóordeeling van zaken als deze, niet enkel moet letten op wat men ziet, maar ook op wat men niet ziet. En hier he.ft hij het oog op de Transvaal, vooral waar velen aan de aanneming een beteekenis zouden hechten ten nadeele van de Transvaal. De