De Sumatra post

AQVËRTE^TIË^. Te koop aangeboden ex s.s. „Preussen" (liggende te Sabang) A. S. 675 zakken Grondno-64 ten gepeld. M. r, s. 1400 zakken Raapzaad. 1 H.D.&Co. 1400 zakken Grondnoten gepeld. G. C.Ltd.B3o zakken Copra Offerten per ton van 1016 kg. met prijs vrij steiger en goedang resp. Sabang schriftelijk intezenden voor 31 Mei a. s. ten kantore der Handel Maatschappij Güntzei & Sehumacher, Medan. Slechts offerten van minstens 300 zakken kunnen in aanmerking komen. Monsters zijn verkrijgbaar bij de Handel Maatschappij Güntzei & Sehumacher, Medan. 9133

Vendutie wegens vertrek op Donderdag den 6 Mei 1915 des avonds om 6 ure ten huize \an den Heer H. A. van Oostrom Soede Ambtenaar In-en Uitvoerrechten en Accijnzen Serdangweg 80. van een net onderhouden Inboedel w. o schrijttafel, leg-hang-enetenskasten, ledikanten spiegel, waschtafel comp'eet, enz. enz. Te bezichtigen op den dag der verkoop van af 4y2 uur n.m. Met opdrachten belasten zich gaarne De Venduhouders LAUTENBACH & Co. 9105 Kesawan 14 Telefoon 68, huis 428 Vendotie wegens vertrek op Dinsdag den 4 Mei 1915 des avonds ten 6 ure ten huize van den WelEdel Gfstr. Heer H. J. KUIPER Kapitein topografischen dienst,Demmeniweg. van een zoo goed als nieuwen Inboedel, t.w. Een tojwziijp, donker, 1 bureau ministre, handboeken en legkasten, 2 tw-epersoons en twee kinder-ledikanten. Twee d.iepeers electrische kroonlampen met complete leiding. Kijkavond op Maandag den 3 Mei 1915 van 5Vü tot 7 ure 's avonds. Met opdrachten belasten zich gaarne De Vei.duhouders LAUTENBACH & Co. 91"6 Kesawan 14 te'efoon 68, huis 428 st^fZ^^ Vereeniging voor Vrouwenktes- A\(yJ^UF\ recht, Afd. Oeli en Omtrek. |n^lHMa| Openb. Vergadering S^^MPétff-JJ Maandag 3 Mei jV i"1 <*c kleine zaal van het MEDAN-HOTEL; 's avond; i_alf negen. Punten van Behanijeltng : 1. Opening der vergadering. 2. Bespreking van het verzoek van de Sarlkat Goeroe XII. 3. Rondvraag. Lezing van den Heer U. J. HUBER L. Jzn. over Staathuishoudkunde. I. Inleiding — Geschiedenis der Staathuishoudkunde — Verschillende scholen —De voortbrenging der rijkdommen en de factoren die hiervoor samenwerken —De factoren die invloed hebben op den omving der voortbrenging-Omstandigheden die invloed hebben op het arbeidsvermogen en den wil om te arbeiden — Sociale wetgeving —De prikkel van het eigenbelang — De lichamelyke en geestelijke ontwikkeling van den arbeider — Factoren, die inv'oed hebben op de vorming van nieuw Kapitaal — De rechtszekerheid en veiligheid van personen en g >eder.m — Erfpacht— Best.jj'iing van misb.uiken — Spaarzaamheid. Toegang Vrij 9113 Verzendt nwe Telegrammen nvia Eastern" 1 29

Paris communiqué. The French cooperating with the Belgians continue to progress Northward on the right bank of the Yser, taking prisoners and two machineguns. The fihtincr in the Lorraine since 16th April has resulted in a French advance of 4 Kilometers on a front of 25 Kilometers.

Londen. The enemy dropped incendiary bombs on Ipswich and Whitton this morning; three houses were burned but it is unknown whether there were any casualties.

Later. The aireraft bombs set fire to three houses at Bury-St.-Edmuuds; the Zappelin raid was the most abortive of all these raids; it is uncertain whether there were one or two airships, the only damage being a few fires at Ipswich and Bury.-St.-Edmunds. No one was injured.

The Admiralty announce that this week one British merchantman was submarined and four fishing vessels weresunk orcaptured for the week ending 28 April out of 1441 arrivals and departures.

Capetown. The Union forces have occupied Dare: 6ast of Gideon capturing a quan_k and transport.

Rotterdam despatches state the most f urious fighting continues on the Ypres-dnal, the British are constantly altacking with increasi g strength; The British are also assuming a vigorous offensive. Streams of dead and wounded are arriviüg in Belgium by rail and road.

The Daily Telegraph's Mitylene correspondent states the allies ships have now reached Vrysey in front of tlie Chavak forts, the allies troops have occupied the towns of Maditos and Gallipoli. Turkish and German prisonets are being sent to Lemnos and Tenedos.

It is unofficially stated that Brigade general Y. Haster is killed.

The Times Mitylene correspo ident on 29th April states there has been incessant fighting at the Dardaneües since 4 a. m. on Sunday 25t'u. The British have captured 1200 and the French 1800 Turks. It is stated the British force is establisted athwart the narrowest pirt of the Gallipoli peninsula and have intercepted the Turkish garrisons between Kilidbahr and cape Helles.

Rome. The Italian Government have requisitioued all petrol. This is regarded as gravely significant. The criticaluess of the event is admitted by those favouring ceulrality.

Paris communipué German warships have been seen off the Belgian coast. 19 Lirge shells have fallea iv „'unkirk, 2 9 persons being killed and 45 wounded. S^veral houses were also destroyed.

Londen. The race for the 1000 Guineas resulted in Vancluse lst Silvertag 2ud. Bright 3d., won by one and a- half lengths; time 1.158/4 minutes Betting 5/2 Vaucluse 4/1 Silvertag 10/1 Bright.

The Press Bureau announces that the German steamship Macedonia which escaped from Las Palmas, has been captured by a British cruiser.

Londen. The Pre_s Bureau reports that au aerial reconnaisance showed the shelling of Dunkirk was by a land gun; the report that Garmau warships were off the coast was dua to a misapprehension.

Londen. The Daily News states that at Imblos, one of the places where the Allies landed on Gallipoli, the landing was effacted by a comic russ. Covered by the fire from the warships a thousand donkeys with dummy haggage and mountainguns lauded. The Turks sent a strong force thither, meauwhile the real f .ree landed easily some distance away. The regiment of dectepit donkeys was annihilated.

The prisoners taken by the alties number 1000, including many German officers.

Toen verleden jaar É>eiiera;ii von Podbielski Van Danzig naar Berlijn reisde, met dun nachttrein, verscheen op het middernachtelijk uur de getrouwe kamerdienaar Heinrich met „Pod's nachtmuts en nachtgewaad." Nadat da generaal zijn dag-tenue had afgelegd, verdween Heinrich mei zijns meesters boven- en onderkleeren in den aangrenzend en wagon van den ï>-trein, en de meester zelve stapte in zgn couchette. Toen „Pod" den volgenden morgen ontwaakte ~— en om Heinrich schelde, moest nÜ tot zijne ontzetting bemerken, dat gedurende den nacht de „belendende" wagon was a*gekoppeld. — en ergens, met Heinrich en de «leeren in de richting van de Russische grens, tweehonderd mijlen ver, was weggestoomd. woede raad was duur — wat te doen ? De conducteur van den slaapwagen stond met de handen in 't haar, want wel poogde de man den generaal aan kleeren te helpen en wel verscheen hij — dank zij de bereidwilligheid van e°n aantal medepassagiers, met 'n aantal met erbarming afgestane costuumdetails — edoch, °verwegend bezwaar — „Pod" kon nergens ,nt zijn taille, zijnde van een omvang vau pl.m. 1 taeter 30! Maar een besluit moest genomen worden —, want in Berljjn zou de generaal de noodige eerbewijzen ontvfi-.gen worden. Aan een der stations vóór Berlil u liet de rei?jger naar het Bahnhof Frielrichstrasse, te öeiflgn, telegrafeeren —om een Roode Kruissagen. Daze was present toen de trein aankwam ; gewikkeld in eon deken liet „Pod" zich jn den wagen transporteeren, rijden naar ecu ftötel. en vandaar uit deed hjj met grooten spoed een kleermaker, laarzenmaker e.a. e.a. aanrukken, dia ijlings den krijgsman herschiepen in een wel aangedaan burgerheer. Alexander Dumas, de beroenide Fransche roman-achrjjver, was even zorgeloos in zijn levensopvattingen als hij corpule.it was, eu dikwijls geraakte hij dairdoor in moeilijke omstandigheden. Het gebourdaherhaaldelijk, dat hy bijv. eene uitnood'ging had aanganomen voor eea galadiuor, ca vjjf minuten vóórdat hij er zich heen zou lateu rijden, pas bamarkte, — dat hij g >eu schoon overhemd had om aan te trekken. Op een avond zou hg zich naar de receptie van den Russischen ambassadeur begaven, en ontdekte op 't laatste moment, dat zijn linnenkast in zóó betreure.iswaardigan toestand verkeerde, dat er gean smettelos hemd maer te zijne dispositie was; een vriend in den nood, die bij hem was, bool aan, — gedurende den tijd, dat Dumas verder zijn uiterlijk soigneerde, een hemd te gaan opduiken ;— hy rende winkel in, winkel uit, maar nergens was iats te vinden, dat groot genoeg was om des romanschrij vers machtigan nek en schouders te „omsingelen". Eindelijk stond de vriend tegenover n boorden- ca dassenwinkel, waar 'n hemd, model „Hercules" geuaamd, te koop werd aangeboden. Dat gaf moed — De vriend stapte den winkal in, — en er weer uit, met hat eenige hemd, — zelfs 't Hercules-hemd was te klein gebleken, dat de vereischte grootte had, maar dat door den winkelier niet zonder tegenstribbelen was afgestaan, omdat het een modal was, dat speciaal was vervaardigd voor dan grootsten, diksten student uit het Quartier Latin, die zijn hamden steeds liet maken, omdat ean gekocht hemd altijd rondom ham plaagde te barsten, als een eierschaal roidom een gezet kuikantje. Hat hemd was langs den kraag rgk geborduurd met roode duivaltjes, die temidden vaa vlammen dansten, daan hem! Voo- ean statige a n bassada-receptia — edoch, wat trekt man niat aan als de klok reeds eaa kwartier over daa aangegeven tgd wijst! Du na. ging, mat zgn hoofd boven de rooi-kafco3uea duiveltjes—aa ziet! Dea volg .ad. a dag deel h>j verslag aaa zjjn vrien 1, zijn costuum wis ean SUCUO3, ik verzeker 'tje,— ik galoof zelfs dat ik een nieuwe mode gacreëjrd hob. Duiveljas-hemdea bij ga'a-costuun des avonds!

Op ean morgen wille da heer Lablacha, da bero.mla zaager, —ca mansjh vaa enorm.. afmetingen, van h_t C>veat Gtrdea Taé&tra, iv Londen, na een repetitie in ean rjjtuig naar huis rijden. Nadat hg zich mat de uitar sta moeite door hat portier geperst had, plofte hij op dea rand van het kleine bankje —; — op 't mo neut dat hjj van plaats veranderde, rolde hij op den vloer vaa het rijtuigje, welke vloer doorzakte, — zoodat de artist zichzelf, binnen gean tgd op den beganen grond, tusschen de wielea vond zitten. Gelukkig was hulp bij de haad, maar niet dan mat de grootste moeite werd de heer Lablache uit zijn hachelyke positie bevrjjl. lets dergeljjks overkwam eens den gebroeders Pope, de eene was dokter, da andare was da in Engeland bekende Q. C. — Saman wogen de hearan aeu fliake tweahonderd kilo. Ia ean cab op vier wielen reien zij over Waterloo-bridge, — toan middea op de brug —da „boiem" van het rjjtuigje onder de ongewone zwaarte bezveek ca meu gadureade eea dertig mater twaj paar steviga baanen ia woedenden draf ouiar uit het rijtuigje zig trachtea dan tred van da tweern ial twea beaaen vaa 't paard bjj ta houiea. Gelukkig hield de koetsier — do)r schaterende voorbijgangers gawaarschu»vl, sp^adig zjja paard in, en da twee dikke broeders kouden ade nloos en vuurrood — einieltjk „uitstappen".

Een bijzonder correspondent van de Berner „Bund" vertoefde dezer dagen in het Belgische hoofdwartier. Hjj had daar een ouder'wud met koning Albert. He koning bevond /.ich bij het bezoek vaa den journalist alleen in zijn groote weikkamer. Hij droeg een groenen dolman zonder onderscheiJingsteekenen ■•f orden, gelijk een soldaat die na het dagwerk in het kantonnement is teruggekeerd. „De koning", vertelt de Zwitsersche correspondent. „reikt me de hand, mat de woorden: „Ik boa big U te zien. Gij komt uit een land, waarmee sterke banden nu binden en dat ik liefheb Het is het ware bolwerk der vrijheid." De koning wenscht van mij te hooren, hoé men in Zwitserland over zgn land denkt. Ik spreek van de sympathie vau het Zwitsersche volk voor de verdreven eu in ljjf sn have zoo geteisterde Belgen. De koning valt me in de rede: „Ik weet het en ik ben Zwitserland zeer dankbaar voor alles, wat het voor mijn landslieden doet. Da opvatting van de neutralen is voor mij zear gewichtig ; hun tot kon gemakkelijk op het ouze gelyken. Da neutralen zgn zeer gevoelig voor eiken aanval op ca elke verdachtmaking van hun neutraliteit. Dat is natuurlijk, en Pal Ft zich ook daaraan gehou'lan. Ik verzeker, dat ik en mijn land voor den oorlog steeds nauwgezet Ac voorschriften der onzijdigheid hebben gevolgd —, welke de mogendheden ons voorschreven. Dat is het groote verschil tusschen de Belgische en de Zwitsersche neutraliteit. Uwe neutraliteit, CÜ9 vau Zwitserland, is een daad vaa aw soevereiniteit. Oas werd ze op gelegd. En toch

Het gosprek kwam nu op het volkenrecht, wairin de koning goed thuis is, en hij sprak o.a. over Waxweiler's boek „La Belgique nautre et loyale.* Ik merk op, dat Waxweiler in zyn inleiding in zekere opzichten voor de Duitschers groote waardeering schijnt te toonen.

„Wg hadden inderdaad geen afkeer tegen Duitschland", antwoordde de koning „wg hebban de Duitsche kooplieden eu industrieelen bjj ons opgenomen. Wij hielden goede buurschap met de Duitschers. Tot op dit oogenblik kan ik nog niet begrijpen wat ons is toegevoegd. Ik kan mij de daden van wreede hardheid te minder verklaren, omdat ik de Duitschers nooit voor boosaardig hield, eerder voor kalm en gemoedelijk. Ik ken Duitschland en heb Duitsch bloed in de aderen; en Gravin van Vlaanderen, mijne moeder, was een Hohenzollern."

„Hier doe ik", zoo ging de koning voort, ,eenvoudig mjjn plicht. Een held beu ik niet. Ga naar mgn loopgraven, daar zult gij heldendom vinden." „Ik weet het, Sire, ik heb Belgische officieren en soldaten in het gevecht gezien." „Zij doen niets, dau wat gij, Zwitsers, ook zoudt hebben gedaan, indien een poging was gedaan uwe onzijdigheid te schenden. Onze hartstochtelijke onafhankelijkheidszin schynt den tegenstander te hebben verrast, en dan kwamen de beweringen van vroegere overeenkomsten, waarmee we onze neutraliteit zelf geschonden zouden hebban. Nog eens: daar is geen woord va-i waar "

Het gesprek eindigde met eenige herinneringen aan Zwitsarlani. Daarop verliet de Zwitsersche journalist het verblijf van den koning om buiten weer terug te keeren in het oorlogsgewoel: „Maar miju gedachten warden beheerscht door het met ellende en schittering gemengde vreeselijka lot van een ongelukkig volk, de gedachte aan de namelooze helden in de geladerau en de gestalte des konings: ecu man !"

De Köaigsberger Hartungsche Zeitung" bevat ean dagboek van ecu inwoner van Memel, waaraan wij het volgende ontleenen :

Zondag 21 Maart. Kerk tgd. Gaan klok luidt, ■^een kerkganger te zien. Benige angstige groepjes staan voor de huisdeuren en bespreken de gebeurtenissen van den verloopen nacht en dag. Van twee tot vier uur 's middags weer het akeliga, zenuwpjjnigende geschiet in de straten. Wat be luidt het nu nog, nu het verkeer gerekeld is? Blijkbaar heeft het ten doel allen van de straat te houden. Waarom ? Hebben de Russen iets te vreezen? Hoeveel slachtoffers mag dit krankzinnig geschiet al reeds gekost hebben ? Ook na vier uur loopen patrouilles rond, die ieder aanroepen, die zich op straat vertoont. Als men niet onmiddelljjk stilstaat, knalt een schot.

Vjjf uur. Ik ineen, dat ik een dof gedreun hoor. Het zal wel zelfbedrog zjjn. Derazende storm v, ekt fantasieën. Daar is het gedreuu weer. Neen, dat is geen verbeelding. Ik s^orm de trap op en open een dakvenster. Werkelijk, zuidoostelijk van Memel, nauwelijks een mijl weg, kanongedonder. Nade_t verlossing ? Wij vitten weer hoop. Om zes uur is het geheel stil Alleen de wind huilt en drijft geweldig* sneeuwwolken uit het Zuidwesten voor zich uit. Afschuwelijk weer. Zooeven zag ik drie Kozikken dood op hun gemak door de straten rgden. Snel valt de duisternis in. In gespannen aandacht blijven wjj in het donker zitten. Wij hooren slechts eenige schoten. Thans even ■ia zeven uur rollend geweervuur. Geschreeuw in de straten. Het geschreeuw wordt hsvige-. Ik open een venster naar d/m 'chterkaat van het huis. Duileliik hm . ageroep Steeds luider hoera. Duitsche trompetten hoor ik schetteren. Hoera, de onzen zgn gekomen.

Snel vertel ik bet den mjjnen. Eu dan de andere bewoners van het huis. Hefc geweervuur rolt nu aanhoudend. Als kutten sluipen onze dapperen langs de muren voorwaarts. Wie viu de Russen tegenstand wil biede i, wordt neergelegd. o:iweerstaaubaar stormen onze soldaten de straten langs naar het station en de kazerne. Waar de Russen zich genesteld hebben, wordeu zij door snelvuur spoedig opgejaagd en neergeschoten. Op het station worden vesl burgers, gewonden, verplegingspersoneel uit het seminarium, dat als hospitaal diende, bevrijd. Men had ze daarheen gedreven om ze weg te voeren. Plotseling klinkt ook uit de Alexmderstrasse geweervuur. Geschreeuw en comraandostemmen. Om negen uur weer geweervuur in verschillende gedeelten van de stad. Na 10 uur gezang in de Libauer Strasse! „Die Wacht am Rhein". Is Memel bevrijd? S.eeds hoort meu weer schieten. Niemand waagt zich naar buiten.

Den anderen morgen, by het aanbreken van den dag zgn wy al op de been. Memel is vrij! Ik ga naar de Libauer Strasse. Het eerste waarop myn oog valt, zgn doode Russen. Er liggen er vele. Da meesten ziju door het hoofd of door de borst geschoten. Met gebroken oogen, in bloedplassen staren ze in de wilde wolken, die nog steeds door den storm worden opgejaagd. Een Rus heeft een kogel den heelen schedel weggenomen. Een gruwelijk gezicht. Op een andere plaats weer ligt naast een doodgeschoten paard een Russische onderofficier, heel jong nog. Hij is dapper geweest, zeggen onze soldaten. Tot op het laatste oogenblik heeft hij van zijn paard af op hen geschoten. Op een andere plaats wear ligt een burger. Onze kolenvoerman. Hij heeft zich tegon de Russen te weer gestald, toeu zij zijn dochter gewald wilden aandoen. Verderop ligt een oud vrouwtje, bleek en stijf, op de vlucht doodgeschoten. Ean man in boezeroen ligt in da Magaziustrass.., reeds halt onierdu sueeuw, doodgestoken. Het gruwelijkst is bet echter bij den Steinthor. Daar liggen ongeveer 15 burgers, manven, vrouwen en kinderen, dood, vermoord. Op den hoek van ecu straat hebben vele gevangen burgers in de zijstraten kunnen ontsnappen. Toon brak het verderf juist los over hun pijuigers Dezen üggen nu met verglaasde oogen in de straten. Vrienden en bekenden ontmoeten elkaar op de pleinen. Velen wen.schsn eikaar geluk met de bevrijding uit da gevangenschap, dio zij vier dagen lang ondergaan hebbeu. Vlaggen worden uitgestoken, do soldaten onthaald, zoo goed het gaat. Brandschade is nergens ontstaan in Memel, daarvoor haddan de Russen geen tgd. Slechts de hoeve Althoff is geheel verbrand. Veel vee is daarbij omgekomen. Tot nog toe heeft men 30 dooien onder de burgerlijke bevolking ges.eid. Hoeveel er weggevoerd zijn, weat ik nog niet.

In de „Vorwarts" vertelt Düwell als voorbeeld van hetgeen de troepen moeten volbrengen, de lotgevallen van een legercorps tusschen 9 en 18 Februari. Den 9 len bereikte het corp3 langs slechte wegen, door dikke sneeuw, Schillehneu, waar het in kwartier

Den volgenden morgen trok de troep verder. Tegen den middag had men 25 kilometer afgelegd. Na korte rust ging het weer vooruit. In den nacht vocht men aanhoudend met den bg de etappen terugwijkenden vijand.

In den morgen van den Uden bereikte de divisie A het plaatsje 0., divisie B. het plaatsje W. Ter afwisseling van den moeilijken marsch moesten de troepen nu zware gevechten leveren. Sneeuwstormen woedden en meu raakte steeds verder van den trein af. In de Russische dorpen zijn niet genoeg levensmiddelen te vinden. Een korte rust en weer ging het verder over zeer slechte en dik besneeuwde Russische wegen., üe divisie 8 legde dien dag 32 kilometer af, de divisie A. 30 kilometer. Den volgenden dag beide 35 kilometer. Al deze marschen werden te zeer bemoeilijkt door hardnekkige gevechten.

De 14da Februari was een rustdag, die aan allerlei herstellingswerk besteed werd. De troepen begonnen reeds manschappen door uitputting (e verliezen. Den volgenden morgen moest le divisie B een dorp aanvallen en kwam met een overmacht in gevecht. De colonnes met inbegrip van de zware artillerie, die snel vooruit moest, moest van een veldweg tusschen twee plaatsen gebruik maken, die de inwoners in Februari zelfs voor lichte wagentjes als onbruikbaar beschouwden. Desniettemin speelde zg het klaar. Eenige wagens sloegen echter om en vele paarden bleven liggen. Nu ging net steeds maar verder door sneeuw en storm. Den 15den nam men een troep Russen gevangen en bestormde men een plaats waarbij op 500 tneter afstands artillerie meewerkte. Ook den volgenden dag bracht weer zwaar werk. Twaalf uur lans? moest men een boschgevecht leveren tegen Russische troepen, waarby men, ondanks geforceerde aanvallen, niet vooruit kwam.

Den 16den Februari was een dag van gevecht en eindelijk den 17den gelukte het een plaats te bereiken, waar de beide divisies weer met elkaar in contact kwamen.

Den 18 len was na zware gevechten de ring om de Russen eindelyk gesloten. Dagenlang hadden de troepen geen brood gehad. Na korte rust begon nu de strategische terugtocht, die spoedig daarop weer door een even inspannenden aanval gevolgd werd.

Wie in den laatstan tijd veel in Duitschland haefc gereisd, of wie daar veel relaties iiaeft, waet, dat man er zich nog niet bezorgd maakt over ge'irek aan manschappen voor het legar, scirijft da „Tel".

Daa- lo.pan nog vela flinke kerels, die nog niet opgaroapm zja, en diè rustig aan bua w jrk blijven totiat ook aan hen de beurt kont om het va lerland ta dienen. Zooveai varscaot aaa meuscienaiateriaal h.aft man big kb aar, dat maa er zelfs niet aan deukt dan veiea Duitschen schipperskuechts op de Rtjnschepan, die naar Nederland varen, iets in dau weg te leggen of te verhinleren de grans over te gaan. Maar aan dei aalaraa kant is hat even waar, dat ecu plotselinge oproeping soms den indruk vestigt, dat 't nijpan gaat. Dezer dagen kwam zoon oproeping tot de nog niet opgekornan in Nederland woneade Duitschers. Ean oproeping mit spoed. „Eilt sehr!" stoad er op de telegram man. Of allo geadresseerden aan de daarin vervatte uitnoodiging hebben voldaan, of allen verheug i waren en uitriepen : Mit Gott für Kaiser und für Raich, Gahau gem wir iv den Tod . .. betwijfelen wa, want desa gaairesseerdan waran aiian al eea daagja ou lar, gewand voor 't maara ïdael aaa andere gomakkan daa die dar loopgraven, ca voor b«t overige allen mia of maar reeds oaiar daa invloed van dan taad des tijds, en aan het lav-n gehecht door vrouw en kinderen. Maar hat leven haidm ze nog niet ta gaven. Z. warden pa» >pgj_.)j£._a vnr da keuring. Ea zoo kwaman dan e3a paar dagen geleden even over de Nederlandsche Oostgrens een paar honderd Duitschers uit ons land samen in een groot lokaal, waar het allesbehalve gemütlich was. — Halt's Maul, zei de veldwachter tot een dikbaikigen menaer, die dacht, dat hg nog in Rotterdam was, en die rilde in zjjn pels by het idee, dat hij naar de Yser zou moeten. Halt's Maul, der Geueral kotnm ... En nauwelijks had hij gesproken of de generaal, een stramme, martiale figuur, ongebogen door den last der jaren, tra i binnen, gevolgd door Scabsarzte ca Oberstabsarzte en andere autoriteiten. En de zitting begon. — Alles uittrekken! luidde het commando, en weldra stonden allen in Adams costuum en werden betast, bevoeld, beklopt, beluisterd. In clubjes tegeljjk. — Omkeeren! klonk het tweede bevel, waarbjj de heer van den pels een niet malsche schrobbeering opliep, omdat hjj juist met zijn „Hinterteil" naar deu generaal gekeerd stond. En weer volgda een nauwkeurig onderzoek. En dan de uitspraak. — Longziekte! De gelukkige, die zich deze kwaal zag toebedeeld, had moeite om niet van vreugd over zijn makkers been te springen. — Hartkwaal, spataren, asthma, — de Ijjders aan al deze kwalen waren den koning te rijk. Toen kwam er cc 1 kleermaker met dubbelen breuk en leverziekte. En de uitspraak luidde : — „U 12!" — „Unterseeboot 12!" steunde de tobber, die nooit van de kleeroiakerstafj feeweest was. Dat is mgn d00i....