■pw—i^—BMgBKwcg«B^Mwi'm'|| | iijiiii,iTff'ffl^tiii''ifflgairMniffM!iMiTWinTßMiMMMii irr ■ i MirTTiTTiirrTrrnßiTnßrrrMiirwTMOßTriMi iimiiiiii««mm».h.kiu .!<»»•. ■MR HseK BUR mmMak mm k*ki humT E^ bbb3 1 Sh fe'*;; |È|fe fet*f £*&ta W.m nmi m*** U&&4 terfca mX& üi ■MMM HSWr MiMB Mißi Jssafif BsSÉOBJ MBBf KBs BkDBI 6v7^'... £- k\ lörEs Ijoi n i n a lf p ü| ■js i am v w r ü KkSmmmb I gg_ v*o SS*» 6m»Hdei« n HbSCMB E 95 ?4fi $1 r~g MED All TEBING TINGGI. gM C" SODAWATER or LEMONADES. «Sé ■ 2839 rl^- B —^ ki«A« P I Mfß HSI fe*iy r^''^tofc <£|IS s&l^ t^F-.*! SffP |i 1
De Sumatra post
- 09-12-1914
Permanente URL
- Gebruiksvoorwaarden
-
Auteursrecht onbekend. Het zou kunnen dat nog auteursrecht rust op (delen van) dit object.
- Krantentitel
- De Sumatra post
- Datum
- 09-12-1914
- Editie
- Dag
- Uitgever
- J. Hallermann
- Plaats van uitgave
- Medan
- PPN
- 045042624
- Verschijningsperiode
- 1889-1942
- Periode gedigitaliseerd
- 1898-1942
- Verspreidingsgebied
- Nederlands-Indië / Indonesië
- Herkomst
- KB 1634 B1
- Nummer
- 288
- Jaargang
- 16
- Toegevoegd in Delpher
- 20-11-2013
Advertentie
Advertentie
Levensverzekering Maatschappij AP^ BUI U BS IMS9- Hlt l^ol in HMM olWfl BIJKANTOOR msdan. J. De laatste verjaardag bepaalt de premie. 2. Kosten van overdracht, verandering van begunstiging, etc. wordeu niet in rekening gebracht. '4. Onverschenen termijnpremien .worden niet van de uitkeericg afgehouden. 4. Dertig respjjtdagen, met recht op verder uitstel, terwijl roijeering den verzekerde zonder voorafgaande kennisgeving onmogelijk js. 5. Hij onjuiste of onvolledige opgaven, te goeder trouw gedaan, blijft recht op uitkeering bestaan. ii. Hccge afkoop- en premie-vrgepolis bedragen, welke van jaar tot jaar op de polis zijn aangeteekend. 7. Ie bepalingen waarop beleeningen gesloten kunnen worden zijn vernield in de verzekeringsvoorwaarden der polis. 8. 'Bij aankomst in Europa wordt ile vet zekering tegen Europeesche premie teruggebracht. .j 907
Advertentie
Bloenieofiandei Petissa. MEDAN TELEF. 57. Het oudste en beste adres voor het opmaken van bloemstukken in manden, vazen, standaards en bouquetten. Levert bij' tijdige bestelling toepasselijke bloemstukken bg alle voorkomende gelegenheden. Speciaal adres voor tafel- en zaalversieringen. Levert bg vooruitbestelling alle mogelijke stekken van vruchtboomen planten en heesters. Uitgebreide handel in palmen, planten, chevelures en orchideeën. Mooie collectie manden en vazen. aaofeg en onderhoud van tuinen houdt zich beleefd aanbevolen Mevr. J. A. Schoeners. 6089
Advertentie
IM Fwritiskflnfnron j SEMARANG- WELTEVREDEN -BANDOENG ! Agenten voor Sumatra's Oostkust; Lautenbach & Co. Telefoon No. 68 4303
Advertentie
1 SN VOORRAAD: 1 1 AQO / I I mlVmmV /© 1 I VRAAGT PRIJZEN. 1 GUTHRIE S Co. LTD. I MEDAN. 1 ,I'-'-' f
Advertentie
P HAR Hi ACE U T 1 SC K £ 'IAIIEMIEREEIIBISfi v/h A. d'Ailiy & Zonen en Mastenbroek & Gallenkamp AMSTERDAM. Fabriek van Pharm.-Ghem. Producten en Verbandstoffen. OUDSTE EN GROOTSTE MWSiIE FABRIEK 6? OÜS OEBR Leveranciers van de: EERSTE MIJNBOUW-, CULTUUR- en SPOORWEGONDERNEMINGEN IN NEDERLANDSCH-INDIË. vooit GENEESMIDDELEN, CHEMICALIËN EN VERBANDSTOFFEN. PRIJZEN VER BENEDEN INDISCHE NOTEERINGEN. AILEEKTEBSOOP v@or Sumatra's Oostkust: I tl .POTHFFirVFDFFyiGIMIP IWITIQ" TEBING TINGGI APOTHEEK LANGKAT APOTHEEK Tebing Tinggi Tel. 99. Bindjey Tel. 36. Aanvragen en bestellingen, te richten aan de Apotheken van „Unitas", of aan den Hoofdvertegenwoordiger der Koninklijke Fharmaceuiische Handelsvereeniging, het Administratiekantoor Kamerlingh Oimbs 5108
Advertentie
•^^^^^^jmiSiWml ELéL 0»LODBBA!A-ag«,Et * K&SeCRMA-ZCEK ■_ I D^rtlQiTtWWllßllMtèil^^^f^i^B^' iii 'JtÊ Verkriigbaar bij: Maison E. Mesters Sijpesteijn & Co. S. Katz & Co. W. Cornfield Rathkamp & Co. 3778 b
Uit 't Buitenland. Albanië.
Alle kleine kwestietjes worden onheilspellend beschenen door den rossen tr'oed van den feilen wereldbrand. Italië acht het noodig een krachtig oorlogsschip naar de Albaneesche kust, TÓór Vallona, te sturen. De kranten maken Tan den wensch van hun publiek een voldongen feit. Dadelijk trilt heel het land van blijde of bange oorlogsverwachting. Dan viudt de regeering het beter toch maar niets beslissends te doen, schrijft de correspondent van het „Hbld." uit Italië.
Waarom zou men eigenlijk nu wèl de kust van Epirus bezetten na die zoolang aan haar lot overgehiten te hebben 't
Precies duidelijk is het niet. Sommige bladen denken er plotseling aan, dafc de vluchtelingen uit Zuid-Albanië al midden Juli bij Vallona kampeerden en teekenen vertoonden gauw van honger te willen omkomen. Dio kranten noemen het Italië's duren plicht te gaan kyken of daar niets aan te doen is. Op Italië alleen rust volgens ben die taak, omdat de andere mogendheden, die indertijd beloofden voor Albanië als voor ecu kind te zorgen, door andere bezigheden verhinderd zyn hun woord gestaud te deer. Mem kan nu weer handelend optrerlen, omdat de 00-;--tenryksche mijnen, die de zee onveilig maakten, zoo ongeveer allemaal gesprongen zijn, niet onder Fransche kruipers of pantserschepen, maar onder visschersbooten van Ancona of kanonskogels van Italiaansche topedobooten.
Ten tweede is — zoo constateeren de voor standers van gewapende tuschenkomst — Oostenrijk sinds lang bezig de Noord-Albanoeze:i van oorlogsmateriaal te voorzien, in de ii lop dat dit tegen de Serviërs en Montenegrijnen gebruikt zal worden. Ocb, dat is ook al een jarenlang herhaald spelletje, 't Aantal geweren en patronen in het bezit van de Skipetaren moet ongelooflijk groot zijn. Maar dat maakt hen uiet minder ba^ig voor de Serviërs!
Albanië is een van die streken, waar h»t onhoudbare de grondslag is van het b staan. Het volk wordt zonder oponthoud uitgemoord en toch is het er mg altijd. Hoeveel jaar is het geleden, dat ik hsa Boletinatz voor een klein gehoor in Rome de slachtpartijen der Turken heb hooren opsommen? Toen kreeg ik den indruk, dat hy eigenlyk de eenige overgeblevene was. Sedert hebben allerlei andere volken de Ottomanen nagevolgd en overtroffen in 't uitroeien der Albaneesche bevolking en toch blijlt die bestaan, 't Is zeker een taai ras. lk wil wedden, dat de vluchtelingen, die half Juli dood hongerden voor de poorten van Vallona, nog daarmee bezig zijn.
De Italiaansche regeering dus moet volgens enkele bladen uit menschlievendheid een oogje houden op de banlieue van Vallona, volgens andere, omdat Albanië inderty'd neutraal verklaard is, beletten, dat Oostenry ksche krygstoerustingen ten nadeele van Servië die onzydigheid verstoren. Maar nog andere motieven werden op het tapijt gebracht. In de eerste plaats werd de gelegenheid gunstig gevonien Vallona „voorloopig" te bezetten. De Grieken houden zich wel officieel volkomen onschuldig, maar of de Epiroten—waarmee de Grieken niets te maken heeten te hebben ! — hun handen zullen thuis houden? En dan doet vriend E-s id. de eens blind vertrouwde eu hooggevierde gast van Italië, zoo erg raar! Vaardigt hij me daar niet een proclamatie uit, waarin hij woordelijk zegt: „De gelukkige verandering, die wij dank zij de eendracht en goede verstandhouding onder het volk hebben teweeggebracht, zou de toekomst en het behoud van Albanië slechts kunnen verzekeren door middel van zijn vereeniging met het Ottomaansche Ryk en, ingeval dat onmogelijk is, door middel van het plaatsea van een der prinsen van de keizerlyke Turksche dynastie op den troon. Maar zoolang deze gelukkige oplossing nog niet verkregen is, moeten wij onze eenheid verzekeren door orde en rust in het land te handhaven." Pleiziering is 't niet voor de groote mogendheden zoo iets te hooren en vooral niet voor Italië, dat 't toch al erg te kwaad heeft mot Turkye, omdat het verzet in de Cyrenaïca maar niet ophoudt en de gesloten Dardanellen uiet aangenaam werkten op zijn maag. Bovendien : wie tegenwoordig „Turkye" zegt, denkt aan Duitschland. Wanneer dus nu vier Turksche officieren met Foead Pasja, Turksch ex-minister van oorlog, Essad de opstandelingen helpen organiseeren, is dat zsker een van de koorden, die Duitschland spint op den boog van het Panislauiisme, waardoor het Engeland hoopt te treffen in zijn Achilles-pees. Deze propaganda kan de Italianen onverschillig blijven, zoolang ze zich beperkt tot Egypte en Indië, maar de symptomen er van vertoonen zich sedert eenigen tijd ook in Tripoli en de Cyrenaïca en nemen er den vorm aan van onaangenaam stemming-maken tegen het gezag van den „bondgenoot". Als Duitschland nu ook probeert in Albanië 't heft in handen te krijgen, misschien zelfs met beter gevolg dan Oostenrijk de Albaneezen tegen de Serviërs gaat ophitsen, wordt ten slotte Albanië toch weer een aanhangsel van de Donau-monarchie — wat Italië ten koste van alles wilde vermijden. „Principiïs obsta", roept een deel van de pers de regeering toe; toon, dat je er ook bent en niets over je kant laat gaan; dan zullen de anderen wel water in hun wijn doen !
En waarom is Italië dan niet gegaan ? Een officieuse nota der regeering verklaart met diplomatische wijdloopigheid, dat het optreden van Italië vreemd blyft aan den Europeeschen oorlog en zjjn gevolgen, niet in stryd zal zijn met de overeenkomst van Londen en dus niet 't protest zal kunnen uitlokken van een der mogendheden, die deze onderteekenden. Vallona zal dus niet bezet worden. Er is geen aanleiding te vreezen voor moeilijke guerrilla en dergelyke. „Italië is integendeel voornemens in overeenstemming met het altyd vastgehouden richtsnoer.... in geen enkel opzicht toe te laten, dat zijn rechten en hoogste belaugen worden verkort eu streeft naar niets anders dan naar het handhaven daarvan. Wij komen dus tusscbeühpide om deze zeer essentieele reden... en ook uit gevoel van menschelijkheid opgewekt door de toestanden, om „acte de présence" te geven en tegelijk garantie te verieenen, daar waar in dit opzicht andere internationale elementen tengevolge van den oorlog tekort schieten."
Wat die „tegenwoordigheid" van Italië te Vallona beteekent is nog niet duidelijk, maar 'n militaire expeditie is het, tenminste voorloopig, niet. En daarmee is een deel van de pers erg blij. Als meu alléén — zonder de anderen, die in Skoetari meededen — naar Vallona trok, zou het erg moeilijk vallen de Grieken, Servië.s, Montenegrijnen en Jong- Turken te overtuigen, dat Italië toch aan de overeenkomst van Londen vasthoudt. Italië zou naar Vallona trekken „tijdelijk en om een waarborg te geven", maar de anderen zouden 't zelfde beweren terwijl ze andere brokken Albanië bezetten. De consequentie zou zijn. dat 't toekomstig Europeesch congres temaken zou krijgen met een Albanië gedeeltelijk bezet door al de volken, die aanspraak maken op het gebied er van. Deze tijdelijke bezettingen zouden alle de J waarde van „voldongen feiten" hebben en' Italië zou daarvan de schuld krijgen. Bovendien ais Italië alleen Vallona en niet 't „achterland" bezette, zou 't voedsel geven aan de Grieksche stelling, dat Griekenland wel het achterland houden mag als 't Vallona aan Italië gunt. Om die theorie haar basis te ontnemen zou Itaüë ook 't „achterland" moeten bezetten en dat zou niel goedschiks lukken, dus toch leiden tot een militaire onderneming! En de Italiaansche regeering is zoo bang zich te branden aan het groote vuur, dat zij liever alle diplomatieke verwikkelingen vermijdt. Wat, volgens ecu socialistisch blad, den indruk maakt van iemand, die bij den dag werkt, terwijl de andere stalen contracten sluiten voor heele menschengeslachten.
Maar de waarheid zul wel zijn, dat Italië waakt en zijn kruit droog houdt voor een betere gelegenheid, 't Weet maar al te goed, dat het lot van Vallona —de „sleutel van de Adriatische Zee", dertig mijlen, 'n paar schootwydten vau een gtoot marinekanon vau de Italiaansche kust — elders beslist wordt; daar waar ook Italië's lot, waar 's werelds lot wordt uitgemaakt.
Intusschen gedraagt Essad Pasja zich in Durazzo als alleenheerscher, misschien namens den neef van den sultan, Izzet, wiens candidatuur hij heet voor te staan, misschien ook uit eigen stukken. Den ouden afkeer tegen de Oostenrykers, aan wie hjj het bombardement van zijn huis op 9 Mei toescliry'ft, heeft hy blijkbaar behouden. Toen een paar dagen geleden de post boot van Bari voor het eerst weer in Durazzo aanlegde — mynenvrees had eenige weken lang den dienst doen staken — gaf Essad in zyn h paleis — dat indertyd door de Oostenrijkers en Italianen voor prins Wilhelm ingericht werd — onmiddelijk verlof tot de landing vau de vijf Turken, die zijn leger komen organisseren, maar verzette zich op zijn gewone bruske manier tegen het ont.-ch^pen van den dragoman der Oostenrijksche legatie. Die mocht niet aan land en werd werkelijk door de boot weer vaar Ban' teruggebracht! Essad kent de beleefdheden der diplomatie niet, maar toch krijgt hij gedaan, wat hij wil. Zijn optreden is in scherpe tegenstelling met dat van de Italiaansche regeering nu in Albanië. Hij is niet gewoon anders te wijken dan voor kanonskogels. Of de Italianen die nog eens op hem zullen afvuren 't