Nederlands dagblad : gereformeerd gezinsblad / hoofdred. P. Jongeling ... [et al.]

«* . Rechtse troepen in gisteren, gesteund l^tserwagens, een belangrijk 'J* v»n 'll,ks ttn 008, en v*n ondanks het Syri*^!enieDt dat Syrië zijn troepen "jrfoikeo om met gewdd de orde 'Ürtdlen. L«ter werd ech,CT ••■ -Am staakt-bet-vuren bereikt, f"*! belde partijen verzocht werd ï bet gebkd op de berg Libanon

x, gevechten kwamen zeker 44 n om en zijn tientallen gewond. r . en een dag burgeroorlog 'J„ inmiddels bijna 17.000 menens geëist- Er vielen in die £te 35.000 gewonden. van de Palestijnse bevrij'J'nisatie PLO, Arafat, is later i dag naar Damascus gereisd, overleg over het conflict tussen 'Ljsche regering en de linkse jLc leider Djoemblatt. Hij zou vredesplan van vier punten mee]Ln hebben, dat hij woensdag djoemblatt had besproken. plan houdt in: 1) Het hoge Lre comité, waarin Syrië, Libajöi het PLA (Palestijnse Bevrij-

dingsleger) vertegenwoordigd zijn, zou nieuw leven moeten worden ingeblazen. Het zou moeten toezien op de uitvoering van het bestand en zou moeten worden uitgebreid met vertegenwoordigers van linkse en rechtse milities.

2) Het „constitutionele document" dat president Frandjieh en zijn Syrische ambtgenoot, Assad, in februari hadden opgesteld, zou als achterhaald moeten worden beschouwd, met uitzondering van de passage die de traditie handhaafde dat het presidentschap is voorbehouden aan een maronitische christen, het premierschap aan een Soenni-moslem en het voorzitterschap van het parlement een aan Sji-itische moslem.

3) Er zou een nationale „ronde-tafelconferentie" moeten worden georganiseerd om te bespreken hoe de vrede in Libanon zou kunnen worden hersteld. Volgens het dagblad „An Nahar" zou Djoemblatt er de voorkeur aan geven, dat deze „op Vietnamese wijze" in Parijs zou worden gehouden.

4) De kwestie van het houden van presidentsverkiezingen zou aan de Libanezen zelf moeten worden overgelaten.

Djoemblatt voegde aan het voorgestelde echter als belangrijke voorziening toe dat het Syrische leger, „dat op verzoek van premier Karami tussenbeide was gekomen, zou moeten worden teruggetrokken".

Djoemblatt heeft Syrië gisteren beschuldigd van het tegenhouden van voedseltransporten voor Libanon. Voorts verwierp hij een beschuldiging van president Assad dat de linkse Libanezen verantwoordelijk waren voor de jongste escalatie in de burgeroorlog.

„Zevenendertig vrachtwagens met meel uit Koeweit werden bij de Syrische grens tegengehouden", aldus Djoemblatt. „Ook werden Iraakse trucks in Syrië tegengehouden".

De Iraakse regering heeft verzocht om een spoedzitting van de Arabische Liga over de toestand in Libanon. De Iraakse regering hoopt dat op zon bijeenkomst een gemeenschappelijk standpunt inzake Libanon bereikt kan worden, teneinde een eind te maken aan alle buitenlandse inmenging in dit land, aldus een Iraakse nota aan Machmoed Riad, secretaris-generaal van de Arabische Liga.

IMPALA - De 54-jarige Britse mieur Thomas Wdter Webb zit Is 10 april in Kampda vast wegens si >an „wapens", pornografische i's en nazi-onderscheidingsteke',io heeft een woordvoerder van Oegandese ministerie van binnenin zaken bekendgemaakt voor io-Kampala. :bb woont al dertien jaar in poda en is werkzaam op het jvetó van Entebbe. sident ldi_ Amin van Oeganda i volgens de woordvoerder gezegd Webb aan de hand van de andese wet zal worden berecht, idat zijn zaak geen invloed mag ben op de „voortreffelijke ban" tussen Oeganda en Groot-Britlil, nin heeft erop gewezen dat ook Mezen die in Engeland of elders bet buitenland werkzaam zijn, zijn aan de wetten van lastland.

SAN FRANCISCO - Patricia Hearst, die na een operatie aan een dichtgeklapte long in het ziekenhuis ligt, heeft de autoriteiten nader ingelicht over haar ontvoering door het Symbionese Bevrijdingsleger (SLA) en de misdaden die zij later, nadat zij zich bij het SLA had aangesloten, heeft helpen plegen.

Het eerste resultaat van die nieuwe inlichtingen was dat er in Berkeley, de Californische universiteitsstad waar Patty Hearst twee jaar geleden werd gekidnapt, een aanklacht wegens ontvoering werd ingediend tegen de SLA-leden William en Emily Harris. Uit welingelichte kring is vernomen dat Patricia Hearst besloten had om meer inlichtingen te geven over haar „ondergrondse periode" als Tania". In ruil voor haar informatie wil zij vrijspraak van rechtsvervolging zien te krijgen. Zij zou tot dit besluit zijn gekomen nadat de rechter in San Francisco haar wegens bankroof een voorlopige straf van 35 jaar had gegeven. Die straf is voorlopig omdat de 22-jarige Patty eerst minimaal drie maanden psychiatrisch zal worden onderzocht. Aan de hand van het rapport daarover zal de rechter dan de definitieve strafmaat vaststellen. Daarna wacht Patty echter in Los Angeles een tweede proces, waarin ook het echtpaar Harris terecht moet staan. Al geruime tijd ging het gerucht dat Patty Hearst zou proberen geen of een lagere straf te krijgen door op te gaan treden als getuige k charge tegen haar medeverdachten.

Gisteren kwam de nieuwe Chileense ambassadeur op Schiphol aan. De heer José Miguel Barros werd er door de pers opgewacht.

LONDEN - De nieuwe Britse premier James Callaghan heeft één van de niet tot het kernkabinet behorende ministers van binnenlandse zaken, Alexander Lyon, ontslagen. Deze hield zich vooral bezig met kleurlingenkwesties en staat bekend als een fel tegenstander van de apartheidspolitiek.

Lyon reageerde nogal verbitterd op zijn ontslag: „Ik heb de prijs betaald voor de poging gerechtigheid te brengen voor de kleurling in dit land. Callaghan heeft nooit een hoge dunk gehad van mensen die zich daarvoor inzetten", aldus de ex-minister. Toen Labour nog in de oppositie zat hield hij zich vooral bezig met buitenlandse zaken. Waarnemers hadden verwacht dat Lyon bij de kabinetshervormingen bij buitenlandse zaken zou worden ingedeeld.

Intussen is woensdag ook bekend geworden dat de kersverse minister van buitenlandse zaken, Anthony Crosland, van twee tot elf mei een bezoek zal brengen aan China en Japan in antwoord op uitnodigingen die de Britse regering vorig jaar heeft ontvangen.

CALLAGHAN - h

7"£L AVIV-ln verband met de dramatische gebeurtenissen die 30 maart j. I. in Galilea plaatsvonden - en waarbij het vraagstuk van het samenleven in Israël van Joden en Arabieren opnieuw aan de orde is gekomen - hadden wij een gesrpek met Mohammed Watad. Mohammed is een tot Israëli genaturaliseerd Arabier, veertig jaar oud, gehuwd en vader van zeven kinderen. Watad is schrijver, kunstenaar en journalist en hij is lid van het centrale comité van „Mapam", de Israëlische Socialistische Partij. Mohammed Watad is van mening dat samenleven van Joden en Arabieren in Israël niet alleen mogelijk is, maar ook noodzakelijk en gunstig voor beide partijen De vraag is niet óf deze coëxistentie mogelijk is, aldus Watad, maar hoelang het zal duren en hoeveel leed er is veroorzaakt, vóórdat beide partijen zich dit realiseren. _______^_^_«^_

r"Hoe verklaart u de gebeurtenisrand de 30ste maart? waren bijna onlijdelijk. Ze hadden uitgesteld te worden, als de grondontei">B niet zo spoedig zou zijn uitge'd, maar ze waren helaas onvermijt houding van de Israëlische regering ""ver de Israëlische Arabieren is % onveranderd vol wantrouwt radicale demografische veran- Htn, de wijzingen op economisch Itureel gebied, alsmede de demo**e waardeverschuivingen heb s«ts aan deze situatie kunnen vereen, ;f«e vraag waarmee de regering ptighoudt, is hoe het leven van de ?>n Israël op te bouwen en te her**• De Arabieren hebben econo«tvooruitgang geboekt en zij n erin 'M hun levensstandaard te verho- Maar intussen zijn zij niet geldde,? de maatschappij geïntegreerd, 2 gevolg dat het belang dat ook , °ben bij de stabiliteit van het land gegroeid. 'Wlische Arabieren vormen 15 rj**n de totale Israëlische bevol- hun aandeel in het politieke leven is veel gerin- H.'Jaren vij f tig waren er nog geen "e leiders die een verantwoor' Positie konden bekleden, maar J|S öen wij de opkomst van een fchni*6 generatie van Arabieren, volledig Israëli voelen en dk eidi» rin staat is deel te nemen aan van het land. i ({]?* kraëlische Arabieren, net : fc^en die in Israël zijn geboren, Benoemd> worden zelfs niet C* k? als hun belanBen in dc ,^ "«sluitvorming betrokken f Hts °mmunistische partij trok uit ii. I^rdeel. maar men kan haar tebm ■ geven van de geweld- wngen °P 30 maarte vaak de in kj^n die er voor zowel Joden als ' Wijkin Z'Jn vcrricht, maar zulke t Itj, "ge" z'jn vaak vals. Het ver" C,Tare,h-Cily (Arabisch) 'Rn "Iht ds) is daar een

Vr: - Kunt u nog enige andere voorbeelden geven van wat U „valse leuzen" noemt?

Zeker. Israël kan trots zijn op het aantal Arabieren dat de universiteiten in Israël bezoekt. Enkele tientallen van hen werden reeds naar het buitenland gestuurd om de politiek en de betekenis van Israël uiteen te zetten. Maar het aantal Arabieren dat een verantwoordelijke positie bekleedt, is daarentegen uiterst beperkt en meestal hebben deze Arabieren geen uitvoerende macht. Waarom is de uitgever van de enige Arabische krant in Israël (Jacob Hazmaz) een Jood, en de leider van de Arabische afdeling van de vakbond (Jacob Cohen) een Jood? De eerste minister voor Arabische zaken, Moshe Toledano, is een Jood, de directeur van de Arabische Radio Vereniging is een Jood en de nieuwslezer voor de Arabische televisie is een Jood. Zelfs de man die op het ministerie voor religie Moslem-zaken behartigt, is een Jood. (Jacob Yosha). Waarom?

In principe heb ik er geen bezwaar tegen dat Joden verantwoordelijkheid

dragen voor Arabische aangelegenheden, maar waarom kan een Arabier niet de leiding hebben over de opvang van immigranten in bijvoorbeeld Carmiel? Het is ook een kwestie van systeem. Het militaire bewind werd in 1965 afgeschaft, dat wil zeggen alle uiterlijke kenmerken van dat bewind verdwenen. Maar de politici en de personen die bij dat bewind hoorden, zijn gebleven.

Ik vind het ook best als er land wordt onteingend voor de aanleg van wegen, dat is legaal en noodzakelijk. Maar land afnemen om te voorkomen dat Arabieren toegang tot de betrokken gebieden krijgen, acht ik ontoelaatbaar. Neem bijvoorbeeld dat geval van de marmerfabriek van Boulbous in Carmiel. De firma behoort toe aan een Arabier die een deel van zijn produkten uitvoert. De onderneming is bepaald uniek. Zijn grond werd enkele jaren geleden echter verbeurd verklaard, en alleen door fel te protesteren is de eigenaar erin geslaagd zijn grond terug te krijgen. Tijdens de recente onteigeningsprocedure stond zijn gebied, waar zich inmiddels veel ondernemers hebben gevestigd, echter opnieuw van de lijst voor verbeurdverklaring. Zoiets remt de lust van de Arabieren af om deel te nemen aan de industriële ontwikkeling.

De burgemeester van het Arabische plaatsje Kalkilya, ten noorwesten van Tel Aviv, één van de Arabieren, die sedert 1948 Israëli is [ND-foto]

Vr: - Wat zijn de belangrijkste problemen waarmee de Arabieren in Israël te kampen hebben?

De problemen zijn onder te verdelen in twee soorten. In de eerste plaats is er de verhouding tussen de Israëlische Arabieren en de Arabische landen, waarop Israël geen invloed kan uitoefenen. Volgens mij hebben de Arabische Sabras hier zelf te weinig gedaan. De meeste van hen zijn tegen het PLO - concept van een „wereldlijke democratische staat" in de plaats van de huidige staat Israël.

Wij zouden geloof ik meer oppositie moeten voeren tegen de Arabieren die zich aanhangers van de Palestijnen achten.

Maar het andere probleem betreft de verhouding tussen de Israëlische regering en de Arabische inwoners. Neem "bijvoorbeeld de ontwikkelingsproblematiek. Onmiddellijk nadat de beslissing over de onteigening van grond in Galilea was genomen, verzochten de burgemeesters van de Arabische dorpen om inzage in de plannen voor de ontwikkeling van Galilwu Hoe kan dat beleid immers worden uitgestippeld zonder de stem van één enkele Arabier? Wij willen niet alleen dat alle Arabische dorpen in 1980 de beschikking hebben over elektriciteit, maar ook garanties tegen plotseling ontslag. Nu is het echter zo, dat de inwoners van de Arabische dorpen Rameh en El Massad, die in de Joodse plaats Carmiel werken, niet weten of zij de volgende dag nog wel werk hebben, of ontslagen zullen worden. En Israël is in staat om deze problemen op te lossen.

Vr.: • Gelooft u dat samenleven van Joden en Arabieren mogelijk is?

Ja, als ik dat niet zou hebben geloofd zou ik hier niet gebleven zijn. De vraag die ik mij voortdurend stel, is niet of coëxistentie mogelijk is, maar hoeveel leed het nog zal kosten en hoeveel bloede er nog moet vloeien voordat dit samenleven is bereikt. Dat samenleven is niet alleen mogelijk, maar ook essentieel. Zonder dat zal er niets in Galilea tot stand kunnen komen.

Vr: - Heef t u concrete suggesties voor de Israëlische regering en de Israëlische Joden en Arabieren?

Ten eerste vind ik dat Rabin niet alleen „Moshe" moet raadplegen over het beleid inzake de Arabische Israëli's, maar hij hoort ook naar „Ahmed" te luisteren. Misschien zou hij Ahmed zelfs wel als eerste moeten consulteren. De Joodse bevolking heeft niet echt gepoogd de persoon te ontdekken achter de algemene definitie „Arabier". De Israëlische Joden hebben een vage denkbeelden van de Arabieren als collectieve groep, maar zij proberen niet te ontdekken wie de afzonderlijke mensen zijn die deze groep vormen, noch wat hun cultuur inhoudt, en hun gewoonten zijn. De Joodse bevolking zou zich juist nu toleranter moeten opstellen. Ik signaleer een zekere nervositeit bij de Joden die schadelijk is voor het image van Israël. Zodra een Arabier ergens tegen protesteert of ergens oppositie tegen voert, krijgt hij nu te horen „kijk maar eens naar de Joden in Syrië". Volgens mij maken zulke vergelijkingen en redeneringen het voor Israël steeds maar erger. Als ik zulke argumenten hoor, geloof ik dat er sprake is van devaluatie van intellectuele en morele maatstaven. Wij zijn Israëli's, wij leven niet in Arabische landen. Onze rechten zijn de Israëlische. Dus als Joden het recht hebben te demonstreren in Kadoum op de West Bank - uit puur nationalistische overwegingen - dan hebben de Arabieren het recht de protesteren tegen de landonteigening. Persoonlijk keur ik echter de op „de dag van de aarde gehouden staking af. Het is zoiets als een kanon gebruiken om een vlieg te doden. Maar als wij spreken over rechten, dan zou gelijkheid daarvan de basis behoren te zijn. Wat kunnen de Arabieren echter doen? De nieuw opkomende klasse van leiders doet te weinig. Onze rol als leiders en onderwijzers bestaat slechts uit het bedwingen van de golven van hysterie die ons voortdurend belagen, als gevolg van de politieke gebeurtenissen in dit gebied.

De Israëlische Arabier staat voortdurend bloot aan vijandige propaganda, terwijl de intellectuelen onder hen - die zich volledig Israëli voelen - daar onvoldoende tegen doen. Zoals de Joden toleranter zouden moeten zijn, zo moeten de Arabische Sabras objectiever en minder sentimenteel worden. Het feit dat de Arabieren in Israël van Arabisch-Palestijnse afkomst zijn behoort hun Israëlische identitdt niet te vertroebelen, omdat wij allen er zeker van kunnen zijn, dat Palestijnen, noch Joden, noch Arabische staten hun eigen nationale adspiraties kunnen verwezenlijken zonder een zekere vorm van vreedzaam samenleven. Tenslotte doe ik de suggestie dat er een gezaghebbend college van Joodse en Arabische intellectuelen wordt gevormd, ten behoeve van het regeringsbeleid ten opzichte van de Arabische Israëli's. Een dergelijk college dient dan uiteraard wel te beschikken over voldoende macht om haar taak te kunnen volbrengen.

WASHINGTON - Het afgelopen half jaar heeft de Amerikaanse centrale inlichtingendienst (CIA) weinig positieve publiciteit gehad. Oudminister van defensie Meivin Laird, thans werkzaam voor Readers Digest, heeft in dat blad een artikel gepubliceerd waarin hij erop wijst dat de CIA in het recente verleden voor de vrede zeer nuttig werk heeft verricht.

Laird zegt onder meer dat de dienst ministens twee keer heeft verhinderd dat moordcomplotten tegen Amerikaanse overheidsdienaren werden uitgevoerd. De CIA, aldus Laird, heeft voorts een stokje gestoken voor pogingen om prominente Amerikaanse Joden met briefbommen om het leven te brengen. De oud-minister, nog steeds getipt als mogelijke opvolger van Henry Kissinger, zegt ook dat de CIA enkele jaren geleden ontdekte dat een bepaald niet-communistisch land plannen smeedde om een andere mogendheid militair te overrompelen. „Bijzonderheden over dat geval kunnen nog steeds niet openbaar worden", schrijft Laird in de Digest, „maar wij (de VS) brachten die twee landen snel en discreet bij elkaar, vertelden hun wat wij wisten en noopten hen tot onderhandelen. Op die manier werd een oorlog voorkomen dankzij de spionage van de CIA". De oud-minister, die zitting heeft in het presidentiële advieslichaam voor buitenlandse inlichtingen, schrijft dat de CIA, „onze eerste verdedigingsgordel", als gevolg van de recente stroom onthullingen, steeds verder in zijn aktiviteiten wordt belemmerd. Hij spreekt zijn bezorgdheid uit over dit door hem gesignaleerde verschijnsel. Als verdere adstructie Op zijn stelling dat de CIA van tijd tot tijd zegenrijk werk voor de vrede verricht, schrijft Laird, dat de dienst „kort voor Kerst 1973 aan de weet kwam dat sam-7 raketten van Russische makelij - buitengewoon trefzeker tegen laagvliegende toestellen - in Libische diplomatieke postzakken naar terroristen van de (Palestijnse) Zwarte September in Europa werden gesmokkeld". „Deze terroristen", aldus Laird, „waren van plan om een Boeing 747 bij zijn landing op het vliegveld van Rome neer te halen. Op basis van door de CIA verzamelde inlichtingen konden de Europese regeringen deze operatie echter verhinderen en de levens van honderden vakantiereizigers sparen."

[Van één onzer redacteuren]

ROME • De Nederlandse premier Den Uyl vindt dat communisten best mogen meeregeren in West-Europa, maar alleen als ze langs democratische weg in een kabinet terechtkomen. Dit schrijft het Italiaanse weekblad L'Espresso deze week.

Volgens de Nederlandse eerste minister moeten de communisten in het geval dat ze meeregeren, zich ook verplichten de „wil van de meerderheid van het volk en zijn wettig gekozen vertegenwoordigers als doorslaggevend te aanvaarden".

Premier Den Uyl liet zich positief uit over de communisten in Italië, die hij de meest democratische vond van alle communisten in West-Europa. „Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat we al van een sociaal-democratische partij kunnen spreken", aldus drs. Den Uyl. De Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, dr. Henry Kissinger, heeft de laatste tijd herhaaldelijk zijn verontrusting uitgesproken over de toenemende invloed van de communisten in Westeuropesc regeringen, met name in Zuid-Europa.

NEW DELHI • India heeft gisteren de eerste stap gezet tot volledig herstel van zijn betrekkingen met China door een beroepsdiplomaat aan te wijzen als zijn ambassadeur in Peking.

De minister van buitenlandse zaken, Chavan, verklaarde in het parlement dat India, teneinde vriendschappelijke betrekkingen met alle landen - met name met zijn buren - te onderhouden, het initiatief had genomen om het niveau van zijn diplomatieke vertegenwoordiging te verheffen tot dat van ambassadeurs. „In overeenstemming met dit beleid hebben vertegenwoordigers van beide regeringen in Delhi en Peking de kwestie van herstel van hun diplomatieke betrekkingen in beide landen op ambassadeursniveau besproken. Op basis daarvan hebben wij vernomen dat ons initiatief tot benoeming van een ambassadeur door een dergelijke stap van China zal worden gevolgd". De 56-jarige Narayana, verbonden aan het ministerie van buitenlandse zaken in New Delhi, is benoemd tot ambassadeur in Peking. De betrekkingen tussen beide landen varieerden van gespannen tot vijandig sedert 1962 toen Chinese troepen het noordelijk deel van India binnenvielen. Sedertdien werden beide landen vertegenwoordigd door zaakgelastigden.

LONDEN - De afdeling narcotica-bestrijding van Scotland Yard heeft deze week een hoeveelheid amfetamine in beslag genomen die voor Groot-Brittannië een record betekent. De vangst werd gedaan in een villa bij de Schotse stad Glasgow. Het in beslag genomen zwaar verslavende wekmiddel had een waarde van circa een miljoen pond. De politie was al maanden geleden getipt door mensen uit de drugwereld. Een groep smokkelaars die op de Londense luchthaven Heathrow 60 kilogram ruwe amfetamine het land in bracht, werd niet direct gearresteerd, maar onopvallend geschaduwd.