Nederlands dagblad : gereformeerd gezinsblad / hoofdred. P. Jongeling ... [et al.]

Het ND biedt zoveel meer!

OLATE, maar korte tyd fel toeslaanwinter, gevolgd door een schraal voor- Vt dat is het weerbeeld van de laatste landen. April vooral was abnormaal jog en koud. Wekenlang zat de wind in

Omdat de wereld is van U, zo vind ik U in alle dingen en hoor de wereld van u zingen; en alle ding, en toen en nu: 't is al van U!

WE HEBBEN op dit punt aanschouweke lessen gehad. De verschrikkelijke, nu jarenlang voortdurende droogte in de éellanden - het gebied vlak ten zuiden m de Sahara - heeft de daar wonende miking al byna tot de ondergang geracht. En in het algemeen is het zo, dat nr de sterk toegenomen behoefte aan xdsel de wereld geen misoogsten meer m verdragen. De „ buffervoorraden " zijn wr een groot deel geruimd. Dat geldt et name ook van graan. De Sowjet- Unie, veger grootexporteur van koren, heeft t jaar op jaar zelf te weinig en is tste klant geworden op de Noordamerimnse markt. De gevolgen van een tekort aan een >.paald volksvoedsel ondervinden we moenteel ook zelf. Denk maar aan de aardjpels, die zo schaars en duur zijn georden - ondanks hoge regeringssubsidie - . in vredestijd nog nooit is voorgekomen. En dergelijke prijsstijgingen hebben m weer hun invloed op de kosten van vensonderhoud die op hun beurt de lont beïnvloeden. Alles hangt hier met elw samen. .ven terloops: deskundigen hebben een w weken geleden berekend dat de voed- Iprodukie in de wereld onder gunstige nstandigheden nog wel tot het dertignidige kan worden opgevoerd. Er is echt *n reden om geboortenbeperking te proberen met een verwijzing naar het vigende voedseltekort. De mogelijkhen zijn nog groot genoeg mits we er iar in slagen de voedselproduktie voordeur op te voeren, waar dit het eerst dig is en, in het algemeen, het distrittievraagstuk op te lossen.

TERUGKEREND tot het begin van dit verhaal: het weer en de oogst zün van levensbelang voor heel het volk en heel de wreld. •Vu wordt dit laatste misschien momenteel meer beseft dan bü voorbeeld tien "f twintig jaar geleden. Veel mensen, looral in het progressieve kamp, hebben weer oog gekregen voor de natuur en het milieu. De belangstelling is soms nogal ünszüdig. Er kan geen weg worden aantelegd, geen bestemmingsplan vastgesteld °f milieugroepen springen op de ketting en ktogen dat een uniek landschap met een && bijzondere planten- en dierenwereld •wndr bedreigd. Alles wat leeft en groeit Hoet worden ontzien en beschermd, be■wve natuurlijk het ongeboren kind.... Belangstelling voor de wonderen en weel*»» van de natuur is ondanks soms ir- Merende uitschieters van milieugroepen, *" goede zaak. Er is door materialis"sche onverschilligheid al veel van Gods v^PPing onherstelbaar verwoest. Maar *" is wel een droeve zaak, dat zo veel na'lurbeschermers in het boek der schep- Ptog niet de heilige Naam van de Schepper lezen, die daar toch op elke bladzij geschreven staat.

PERS, radio en televisie brengen iedere dag een weerpraatje, soms met weerkaarten er bij, plus daaruit afgeleide verwachtingen voor de komende dagen. Alles heel wetenschappelijk opgezet en vaak bepaald verdienstelijk. Maar het gevaar is niet denkbeeldig dat wij „het weer" gaan zien als een grote zich zelf regulerende machine waarin mechanische oorzaken mechanische gevolgen meebrengen die wij weliswaar nog niet volkomen kunnen achterhalen, maar dit laatste acht men dan een kwestie van tijd.

Dit mechanistische natuur- en wereldbeeld schakelt in feite God uit. OfHü bestaat niet, (dat zegt de atheïst), of Hij bemoeit zich niet met de schepping, die zichzelf in stand houdt, (dat beweert de de'ist), óf wü kunnen over Zijn al plan niet bestaan geen zinnig woord zeggen, omdat wü hei niet weten. Dat is het geloof van de agnosticist.

Maar Gods Woord leert ons andere dingen. God is in Zijn schepping de grote Aanwezige, al kan die schepping Hem niet omvatten. Er valt geen musje ter aarde zonder Zijn wil. Hij regeert Zijn regens. Hij geeft sneeuw als wol, Hij werpt Zijn ijs als stukken. Hij maakt de hemel van koper, Hij bliksemt Zijn bliksemen en spreekt met de stem van de donder. Zeker, Hy schakelt bij dit alles de factoren in die wü „natuurwetten" noemen - het zijn scheppingsordeningen, die Hij vaststelde - en wij kunnen die wetten soms een eindweegs naspeuren, maar door het geloof weten wij dat èl de draden samenkomen in Zün handen, en Hij beschikt soeverein, al kan geen mens Hem narekenen.

Wat wij wèl kunnen en moeten is: Zijn schepping onderzoeken, het aardrijk beheren en tot ontwikkeling brengen. God loven voor Zün gaven en Hem ook steeds weer vragen om Zijn zegen.

Natuurwetenschap die met Gods woordopenbaring niet rekent tekent ons een „ weermachine" en een door mechanische wetten geregeerd heelal, interessant om te doorzoeken, maar God is afwezig en bidden is absurd.

Een christen zal dit troosteloze en onbijbelse wereldbeeld afwijzen. Maar wü moeten wel geducht oppassen dat we toch in onze overleggingen niet iets van dit God-loze en in wezen goddeloze gedachtencomplex overnemen.

Niet „het", maar Hij.' Niet „de natuurwetten" als laatste antwoord op alle vragen, maar Gods verbondsbepalingen, zowel wat het natuurverbond betreft, [zie Gen. 9:1-171 "Is wat het genadeverbond aangaat: Hij wijst wolken, lucht en winden zodanig spoor en loop en baan, dat^ zij medewerken ten goede voor Gods biddende en werkende kinderen.

Dr. Katsu Suke Serizawa.Drukpuntmassage. Ondertitel: Zelf-acupunctuur zonder naalden. 172 blz. met foto's en tekeningen. Uitg. Ankh- Hermes, Deventer 1975.

De ondertitel geeft voldoende de inhoud weer. Eerst wordt een korte theoretische inleiding gegeven, waarin geen poging wordt uitgevoerd tot bewijzen of anderszins funderen. Daarna wordt in begrijpelijke taal de techniek van deze geneesmethode beschreven. Bij gebrek aan fundering in het boek en aan enige ervaring mijnerzijds is een heldere beoordeling mij niet mogelijk.

De eerste zinnen van het „Ten geleide" luiden: „Een mens is een creatief wezen, waar hij ook kijkt ziet hij de voortbrengselen van het menselijk scheppingsvermogen. Kennis, intelligentie, talent en het werk van zijn handen brachten een belangrijk deel van de wereld voort waarin hij leeft." Commentaar hierop lijkt in dit dagblad overbodig.

B.J.J. Mekenkamp, arts en Ilse Dorren, Homeopathie in kort bestek. 107 blz. mcl. register en literatuurlijst. Uitg. La Rivièreen Voorhoeve, zonder jaartal.

In een boekbespreking in het Gereformeerd Gezinsblad van 27 november 1965 stond te lezen: „Ook homeopathische geneeskunde is geneeskunde en behoort tot het terrein van de arts. De patiënt mag verlangen, te weten wat hij te verwachten heeft van een homeopathische behandeling door de arts. Daartoe zou dienstig zijn een beknopte behandeling van de principes van de homeopathie, iets over de geneesmiddelkeus, de dosering, de duur van de behandeling, de reacties op de behandeling en het contact dat de patiënt daarover met de arts moet hebben. Zo lijkt er dus wel behoefte aan een boekje (in pocketvorm?) over de samenwerking tussen patiënt en arts bij de homeopathische behandeling."

Voor ons ligt nu de vervulling van bovenstaande wens.

In zeer levendige, goed verzorgde taal krijgt de patiënt het bovengenoemde onderricht.

De op enige punten te leveren kritiek wordt overschaduwd door de weldadige helderheid van het boekje.

Voor patiënten en homeopathie-studenten: Hartelijk aanbevolen! Assen, O. Lieffijn, arts.