Leeuwarder courant : hoofdblad van Friesland

(ADVERTENTNE 1.M.) > voor al uw verzekeringen Hoofdkantoor: Wirdumerdijk 13 Leeuwarden Tel. 05100-32231 Aantrekkelijke premies Coulante schaderegeling Gunstige voorwaarden V /

(Van onze parlementaire correspondent)

DEN HAAG Het kabinet-Den Uyl lijkt steeds steviger in het zadel te zitten. Niet alleen omdat de regeringspartijen en met name PvdA en KVP het ta het parlement best met elkaar kunnen vinden, maar vooral omdat de oppositie van VVD, CHU en DS'7O een hopeloos versnipperde indruk maakt. Het is bepaald niet toevallig dat zon demonstratie van verdeeldheid de afgelopen week opgehangen was aan een belangrijke, maar intens verdeelde groep Nederlanders: de ondernemers ta het midden- en kleinbedrijf.

CHU-leider Kruisinga interpelleerde (dat is de regering op het matje roepen als je boos bent) over de onrustbarende cijfers van de inkomensontwikkeling bij de middenstand. Inhoudelijk ver-, zandde de discussie alras. Maar politiek gebeurde er weer zoveel in de Tweede Kamer, dat Joop den Uyl tevreden achterover kon leunen in het regeringspluche. Hij zag hoe Kruisinga politiek gezien „alleen op de wereld" kwam te staan.

Zon interpellatie heeft uiteraard een politiek doel. Kruisinga had dat doel natuurlijk ook. Hij wilde nog eens aantonen, dat het kabinet-Den Uyl op alle fronten faalt als het gaat om steun aan de middenstand. Kruisinga bracht cijfers op tafel, die eerst door staatssecretaris Hazekamp van economische zaken geheim genoemd werden, wat door de oppositie krachtig werd tegengesproken. Het waren gewoon discussiecijfers, die geen afgerond beeld te zien gaven. Dat laatste ontkrachtte uiteraard de kritiek wat, maar de algemene lijn (dat het niet zo best gaat met de middenstand) bleef als een paal boven water staan.

Den Uyl slaakte een hartekreet: „We moeten koste wat kost de afvalrace van het midden- en kleinbedrijf, die de laatste jaren in gang is gezet, stoppen". Er zijn maatregelen aangekondigd, afgekondigd en ta voorbereiding. Het overleg tussen regering en middenstandsorganisaties is nog gaande. Is dus nog niet afgerond. En daar zat hem nu net de kneep.

Twee kanttekeningen nog bij deze interpellatie: De eerste is: wat is het nut van dit debat nu geweest? Waarschijnlijk heeft het geen enkel nut gehad voor het midden- en kleinbedrijf. En daar moet het zelfs in de politiek toch wel om gaan. De CHU heeft zich dit keer opgeworpen als de grote pleitbezorger van de belangen van de middenstand. Kruisinga kreeg allerlei gegevens in handen en had inhoudelijk een scherpe discussie kunnen opzetten. Dat dit met is gebeurd, is waarschijnlijk te wijten aan de verzuiling van de middenstandsorganisaties. Opmerkelijk was, dat slechts KVP-vice-voorzitter Pors op de tribune aanwezig was. Perquin van de RK-middenstand en De Mooy van de christelijke middenstand ontbraken. Dat KVO-voorzitter Geurtsen in de zaal aanwezig was, mag geen verrassing zijn: hij is toevallig ook nog Tweede- Kamerlid voor de WD.

De tweede kanttekening is: wellicht ongewild, alhoewel dat ook nog maar de vraag is, heeft de interpellatie een stukje politieke duidelijkheid gebracht. De christen-democratische samenwerking van KVP, ARP en CHU blijkt toch heel wat stroever te verlopen dan men het in de verkiezingsstrijd voor de Statenverkiezingen voorspiegelde. De kiezer krijgt nu zon beetje de duidelijkheid die hij eigenlijk vóór de verkiezingen had moeten hebben. Aan de andere kant zit de CHU heus nog niet zo vast in het oppositieblok van VVD, DS'7O en de Unie gesmeed. Den Uyl zit op rozen, of — als 1 mei een nationale feestdag mocht worden — op rode tulpen. En de middenstand moet moeizaam verder onderhandelen met de regering, waarbij steeds duidelijker wordt dat de politieke pressie nog lang niet is wat-ie zou moeten zijn ta een democratie van medezeggenschap en inspraak.

Veehandel labiel Goudse voor lege pakhuizen Coveco mikt helemaal niet boerencoöperatie? .... Italië was eerst veiling Luit Zwart natuurlingen grasduinen in milieu

DE VEEMARKTEN maakten deze week een verschrikkelijke daling door, die meer de buitengewone gevoeligheid van de veehandel demonstreerde dan de vastheid van inzicht. De markt wordt kennelijk door gemakkelijk te beïnvloeden sternmingen geregeerd. De slag, die de Italiaanse maatregelen met zich brengen, maar die nog niet van kracht waren, sneden diep in de prijzen van de kalveren. De zuivelmarkt hield gister stand. Was er iets aan de hand, vroeg zuurzoet een koopman?

Kaas is vijftien cent duurder eworden in Italië. Nou en?

Er is iets aan de hand. De EEG-Commissie in Brussel heeft tijdig een aantal maatregelen genomen om in ieder geval de zuivelmarkt voor een ineenstorting te behoeden. Zoals bekend gelden er voor boter en magere melkpoeder prijzen, die de overheid betaalt, zo men zijn boter en poeder bij de overheid inlevert. Alle andere prijzen zoals die van kaas en melkpoeder zijn daarop afgestemd. De kaasprijs zit bijvoorbeeld op het ogenblik duidelijk aan de inleveringsprijzen geklonken.

Een plotselinge verstoring van de zuivelmarkt door de Italiaanse maatregelen zou tot grote overschotten aan kaas moeten leiden. Dat is niet het geval gebleken. Er was gister een flinke vraag naar Goudse op de markt en er was geen kans op een verlaging van de prijzen. Amerika heeft dit voorjaar de kaaspakhuizen van de EEG leeg gehaald en er wordt nu druk geproduceerd om ze weer vol te krijgen met een kaasproduktie, die zich in Nederland op recordniveau van meer dan 7.000 ton per week bevindt. De ram van de volle pakhuizen zal in de loop van de zomer wel komen.

Het beleid in Brussel stemde fabrikanten en exporteurs optimistisch. De restituties zijn verhoogd voor export naar derde landen, buiten de EEG. De Engelse consumenten hebben van hun regering een behoorlijke subsidie op de boter gekregen en alles lijkt wat dat betreft fleurig. Er was zelfs een kaasman, die aanmerking maakt op de levensgewoonten van de Italianen, wat doen die lui ook dat dure kalfsvlees te eten, dat wij zelf te duur vinden om in de winkel te kopen?

De veemarkt wordt enigszins gesteund door de oriëntatieprijzen, "die Brussel vaststelt, maar gister was het in Leeuwarden en Zwolle over de hele lijn misère met een stroeve afzet tegen lagere prijzen. Uiteraard gingen de prijzen van de nuchtere kalveren volkomen onderuit. De dieren, die de laatste weken wat in prijs omhoog gekomen waren, werden verkocht voor 70 tot 80 gulden minder dan dinsdag in Sneek. Ze bleven in ieder geval nog wat boven de 100 gulden zitten. Overigens was niet iedere koopman die koeien voor de „dood" \leverde, ontevreden over de prijs.

DE ONGELUKKIGE COVECO, het coöperatieve vleeseoncem, stuurt in de week, dat de vleesmarkten instorten een persbericht de wereld in met als opschrift „Coveco | mikt op groei". Het concern heeft een „beleidsplan" opgesteld, dat zal leiden tot een „belangrijke reorganisatie" en deze moet resulteren in een groei van de omzet van vers vlees met drie tot vier procent en van de vleesprodukten met vijf procent per jaar.

De Coveco zal daartoe 25 tot 30 miljoen investeren. en de reorganisatie zal geen bedrijfssluiting of verlies van arbeidsplaatsen tot gevolg hebben. Maar de slachterij in Assen gaat dicht; de sluiting van de FCE-Akkrum heeft Assen dus' ook niet kunnen redden. Het personeelsbestand zal moeten stijgen van 3000 naar 3100 in 1978.

Er zit wat onwerkelijks aan de berichtgeving van de:Coveco. Kortgeleden heeft een voedingsbond (AGV) van het NKV) laten weten, dat hij zich zou verzetten tegen reorganisaties en nu is de Coveco de eerste, die zich conform de eisen van de vakbond opstelt. Er is een beleidsplan dat op de groei gericht is, maar waarschijnlijk is er ook een alternatief plan, waarin met een heel andere ontwikkeling rekening wordt gehouden.

De Coveco is in het verleden niet een organisatie gebleken, die het geluk mee had in haar handelingen. ledere klap in de vleeshandel trof Coveco ook. Wanneer zon bedrijf bij de kentering van het economisch getij nog met een luisterrijk uitbreidingsplan komt, lijkt dat op een vuurwerk je voor de nacht valt.

De Coveco is een coöperatie, die zich vooral heeft toegelegd op de verwerking van varkens. Op dit terrein bestaat in Nederland een moordende concurrentie niet alleen tussen de slachterijen onderling maar ook in de strijd om het bezit van de varkens. Het buitenland kocht hier graag levende varkens om de overcapaciteit van fabrieken op te vullen, daardoor ontstond in Nederland overcapaciteit.

Om enigszins verzekerd te blijven van een geregelde aanvoer zijn de slachterijen diep in de mestcontracten verzeild samen met de mengvoederindustrie. De varkenshouderij kreeg daardoor een ander accent. De varkenshouderij is niet langer een typisch boerenbedrijf maar het is een landbouwindustrie geworden gefinancierd door grote ondernemingen.

De boer leverde indertijd een slachtrijp varken af, dat als eindprodukt beschouwd kon worden. De varkensmesterij is grondstoffenproduktie ten behoeve van een verwerkende industrie. Het verschil tussen varkens en melk op dit punt is, dat de zuivelindustrie meer een boerenaangelegenheid is gebleven dan de vleesindustrie. Een van de redenen is, dat er yeel meer zuivelfabrieken hun zelfstandigheid hebben bewaard dan dat met vleesfabrleken het geval is.

De Coveco is ontstaan uit zuivere boerencoöperaties, die aanvankelijk in de Coöperatieve Vleescentrale samenwerkten, maar die geleidelijk in de tang genomen werden door de centrale. De machtspolitiek, die daarbij gehanteerd werd, bracht natuurlijk ook anderen op zulke denkbeelden. Het eind van het lied is, dat de Coveco hard zal moeten argumenteren om nog te bewijzen, dat zij een boerencoöperatie is.

Uit de argumentatie van het beleidsplan blijkt, dat de vakbonden reeds mede het beleid in de Coveco bepalen, misschien kan het personeel van de fabrieken mee een deel van de verantwoordelijkheid gaan dragen om van deze coöperatie er een van boeren en arbeiders te maken.

TERWIJL lEDEREEN in de EEG wat gebiologeerd was door de moeilijkheden van Engeland is het financiële systeem van Italië ineengezakt. De genationaliseerde Italiaanse industrie kor\ steeds moeilijker aan kredieten komen om de verliezen weg te werken. De importen van Itabë gingen steeds sneller omhoog; het at ons blanke kalfsvlees met smaak en liet bij de bankier noteren hoe duur het geweest was.

"Half april al kon Italië geen geld meer krijgen en toen volgde het dictaat van de president van het Internationale Monetaire Fonds Johannes Witteveen, oud-minister van ftoanctiëin in Nederland: „stoppen". Reeds op 20 april berichtte The Economist, dat er zware beperkingen op de Invoer van vlees overwogen werden, omdat dit produkt een van de belangrijkste oorzaken van de betalingstekorten van Italië is of was.

De veemarkten hebben toen niet gereageerd op de berichten over ItaUë, waarschijnlijk omdat de handel vermoedelijk meende, dat er genoeg gaten in de beperkingen zouden vallen om de export toch door te laten gaan. We hoorden de laatste maanden wel geregeld van moeilijkheden bij de Italiaanse grens als gevolg van onomkoopbare Italiaanse ambtenaren, maar die moeilijkheden konden aan een andere grenspost dan wel opgelost worden, zij het dat de omweg duurder was.

De maatregel van een heffing van 50 procent op de import staat niet in de EEG-verdragen en overeenkomsten. Zo hier en daar heeft men kunnen merken, dat Italië daarom deze maatregel kwalijk genomen werd. Maar als de zeedijk tussen Wierurn en Peasens doorbreekt, dan vragen we toch ook niet of de dichting van het gat wel in overeenstemming is met de EEG-reglementen? Ook is opgemerkt, dat zich nu gewroken heeft het feit, dat er geen gemeenschappelijk financieel en monetair beleid in de EEG is. De enige die dat kunnen betreuren" zijn Italië en Engeland en eventueel volgende clubleden, die bankroet gaan.

Nederland schuift door het gedeeltelijk wegvallen van de Italiaanse markt ook een eindje in de richting van de gevarenzone. Door de Italiaanse maatregel komt er immers een grotere landbouwproduktie in de richting van de andere markten, waar een harde prijsconcurrentie zal ontstaan, hetgeen een verslechtering van de prijzen en dus van de inkomsten van het land met zich zal brengen.

DE OVERLEGGINGEN van de strijkgeldschrijvers bij de finale verkoop van de boerderij van Luit Zwart in Warga zijn niet uitgekomen en sedertdien gonst het in Friesland van geruchten over het al of niet toelaatbare van de wijze, waarop Zwart het spel heeft gespeeld.

Voor een boerderijtje van ruim 22 ha, waarin ook de bekende Wouter Th. Zwart nog een stukje had, is bijna een half miljoen gulden op de proppen gekómen, terwijl de boerderij in verschillende percelen uiteengevallen is. Bij de veiling is de prijs van enkele percelen zodanig omhoog gebracht, dat er bij samenvoeging geen bod mogelijk leek, dat over alles heen ging.

Door dit optreden heeft de scheepswerf Van der Werf zijn stuk grond naast het bedrijf en langs het water gekregen, terwijl Sietse de Jong, die als naastligger een ligboxenstal exploiteert, met te weinig land, de twee mooiste percelen kreeg, zij het voor 10.000 gulden minder dan de openbare verkoping deed vermoeden. De huizinge zelf werd door Jan Siemensma (c.s.) uit de veiling geprijsd en bleef in wezen bij Luit Zwart (ingehouden). De huizinge wordt op het ogenblik weer ten verkoop aangeboden.

Er bestonden nog al enige vermoedens, dat er pogingen gedaan zouden worden om de boerderij bij elkaar te houden. Toen na de veiling bekend werd, dat Wieger P. Bosma voor de gebroeders Klaver van Oudwoude van plan was om de boerderij te kopen waren de speculaties omtrent het gebeurde al aan de gang. Zwart heeft

voor de veiling met Bosma en de Klavers gesproken en afgesproken was, dat Zwart grond van het bedrijf in Oudwoude zou kopen indien de Klavers het bedrijf in Warga kochten.

Op de veiling werd wel duidelijk, dat Sinnema namens Zwart de prijs van de huizinge opdreef van 88.000 tot 105.000 gulden. Hetzelfde gebeurde bij de kavels, die tenslotte in eigendom kwamen bij Sietse de Jong. Geconcludeerd werd toen, dat Zwart bezig was om de gebroeders Klaver in een dwangpositie te brengen. Luit Zwart daarover: „It gong net om It measte jild, mar om minsken to helpen".

Geholpen zijn de gebroeders Van der Werf en Sietse de Jong. De strijkgeldschrijvers zijn aan een reeks percelen blijven zitten voor zeer hoge prijzen.

Het aardige is natuurlijk dat de kwestie omtrent de veiling de aandacht van de prijzen heeft afgeleid: weidegrond is in Friesland verkocht voor zon 18.000 gulden per hectare. Dat is nog niet eerder in het publiek voorgekomen.

Luit Zwart heeft de boerderij zonder land al weer ten verkoop aangeboden o.a. aan de heer S. de Wolff in Joure voor de prijs, waarvoor deze het oorspronkelijk had beschreven. De verhoging van het bod op de boerderij met 50.000 gulden op enkele percelen is dus eigen bod geweest van de eigenaar. Door dit bod is de boerderij uiteengevallen, nadat deze door de ruilverkaveling Garijp-Wartena korttevoren in één blok was gebracht. Zwart betreurt dit uiteenvallen en met hem doet dat de afdeling Warga-Wartena van de Friese Mij van Landbouw, die zich met verontrusting tot het hoofdbestuur heeft gewend. Onze verwondering geldt slechts het feit, dat men meent dat boerderijtjes van zon twintig hectare bij elkaar moeten blijven.

GEESTELIJKE VERVUILING is milieuvervuiling van de ergste soort, zei voorzitter Hylke F. de Boer van It Fryske Gea op de algemene vergadering, waarin hij ook nog enkele ontroerende dingen zei over persoonlijke verdachtmakingen en hatelijkheden die de sfeer vertroebelen.

Met deze opmerkingen heeft hij eigenlijk de kwestie aan de orde gesteld van de geestelijke bagage van de natuurlingen. Een vraag die wel eerder gesteld is en die ook op velerlei manieren beantwoord werd. Een vroegere kantonrechter in zuidelijk Friesland zei: „Natuur is voor tevredenen en legen".

Dat is nog uit de tijd vóór de milieuvervuiling, waarvoor de Nederlandse Credietbank een actie begonnen is met vogeltjes op plaatjes. „Ten behoeve van de milieuvervuiling", zei een directeur van de bank voor de radio. Goed, ieder vergist zich wel eens. Het milieu is iets van de laatste jaren en het staat los van wat allerlei organisaties als vogelwachten, jagers verenigingen, natuurbeschermingseducatie, en It Fryske Gea willen en wilden. Ze vormen hoogstens een aspect van de milieubescherming.

Het milieu is nog maar net ontdekt en ieder grasduint er in rond. Dat doen ook de genoemde organisaties, die op dit terrein nog in den blinde rondlopen en het werkelijke probleem blijkens een ingezonden stuk in deze krant nog niet eens door hebben. Zij willen in deze krant een rubriek, die tegelijk natuurbeheer en milieubeheer behandelt alsof dat praktisch een en dezelfde zaak zou zijn. Een dergelijke opstelling verraadt overigens het imperialistische karakter van de genoemde organisaties.

Wanneer een voorzitter van It Fryske Gea d'»ar dan ook nog de geestelijke vervuiling bij doet als milieuvervuiling van de ergste soort, dan mag toch ook wel eens de vraag gesteld worden tot welke terreinen de landscbapsbescherming zich nog wil beperken sedert staatssecretaris Meyer het gepruts van de landscbapbeschermers als It Fryske Gea zo treffend beschreef als „bloernpottencultuur".

Hylke de Boer heeft gezegd, dat natuurbehoud niet op de schouders van de boeren mag worden afgewenteld. Natuurbehoud ten koste van de boer en zijn moderne bedrijfsontwikkeling is irreëel, zei hij verder. De boeren mogen dan blij zijn met een dergelijk begrip, de gemeenschap als geheel komt er dan nog bekaaid af in een gebied, dat onder de greep van het natuurbehoud valt.

Te weinig wordt in de kringen van het natuurbehoud beseft, dat het aantal boeren sterk is verminderd doordat de arbeid ten dele buiten het bedrijf terecht is gekomen. Een veehouder is een eespecialiceerde melker geworden, di« voor een hele reeks diensten afhankelijk is van anderen. Als men de melker uitkoopt, bungelt de rest van het platteland en de steden in de lucht.

LOEANDA —Uit het strafkamp Sao Nicolau ta het zuiden van Angola zijn gisteren 1.200 politieke gevangenen vrijgelaten, zo heef» een officiële woordvoerder ta Loeanda meegedeeld. In totaal verlieten 4.000 mensen dit kamp: de 1.200 gevangen en hun vrouwen en kinderen die ook hun intrek in het kamp hadden genomen. Eerder waren uit de gevangenis van de geheime politie ta Loeanda 85 gevangenen vrijgelaten.

In Angola zijn twee vertegenwoordigers van de Portugese junta aangekomen: admiraal Antonio Guilherde Bagulho en kapitein Joao Martins Comprido. Ze zullen slechts enkele dagen in Angola blijven. Aangenomen wordt dat zij de meningen Willen peilen van het Portugese leger in Angola en direct contact willen leggen tussen de legerleiding en de junta in Lissabon.

In Portugal heeft junta-woordvoerder Femandes herhaald dat het Portugese volk in vrij keus zijn toekomst zal mogen bepalen. Hij zei dat in antwoord op vragen over toespraken tijdens de 1 mei-viering, waarin linkse leiders zeiden dat Portugal op weg was naar een socialistisch bewind. „Een belangrijk punt in het programma van de Junta van Nationale Redding is dat het Portugese volk de vrije keus zal hebben bij bet bepalen van zijn toekomst". De linkse bewegingen in Portugal willen op korte termijn onafhankelijkheid verlenen aan de kolonies in Afrika, terwijl junta-leider De Spinola meent dat de band met deze gebieden in de vorm van een federatie behouden moet blijven.

Intussen hield een groep deserteurs en dienstweigeraars elders in Lissabon een bij^eenkomst met jounna»-listen, waarop zij de door de jumlta aangeboden amnestie verwierpen. Ze zeiden dat ac zich sinds het begin van de koloniale oorlogien dertien jaar geleden consequent tegen inlijving hadden gekeerd «g dait amniestie alleen van betekenis is kon zijn wanneer tegelijkertijd een eind wordt gemaakt aan de maMtai. re operaties in Afrika. Volgens betrouwbare zegslieden komen ongeveer 4.000 jongens in aanmerking voor de amnestie. Steeds meer poli. tieke leiders keren uit ballingschap terug in Portugal. Uit Brazilië arriveerden gisibereni Ruy Luis Gornes, die in 1951 presidentskandidaat was, en dr. José Cardoso Morgado een vooraianstaiande innlteilectueel.

lam antwoord op vragen zei juntawoordvoerde Fernandes dat de toestand Imi de Portugese kolonies normaal is. Hij kon nieit zeggen of er sinds __ staiaitsgreep verandering dis gekomen de omvang van de militaire operaitóes, Hij zei ook da de junitia geen amarchiie za. dulden.De nieuwe machthebbers

zullen' voortgaan met hel we^uivsKl van de oude garde maar willam alles vermijden dat die individuele en eoHectieve burgerrechten zou schenderu. Maar er mag geen chaos ontstaan. De waiari' schiuwinig heeft kennelijk te maken rneit de acties van vakbonden, journalisten en werknemers bij andere bedrijven, die bezig zijn met het wegwerken van' de oude leiding en de aanstelling van een nieuwe directie die de instemming van bet personeel heeft.

De junta liet gisteren en vanmorgen over de radio met tussenpozen een communiqué uitzenden, waarin de bevolking wordt gewaarschuwd het recht niet in eigen hand te nemen. Voor alle acties en voorstellen tot verandering van de situatie is toestemming van de junta nodig, bij wie de leiding van de staat berust totdat er een voorlopige regering zal zijn gevormd. Alle eigenmachtige inmengingen door personen, groepen of instellingen op gebieden die het terrein van de staatsmacht bestrijken, zullen worden beschouwd als daden van insubordinatie en misdrijven tegen de beweging van de strijdkrachten en als zodanig krachtig onderdrukt worden, aldus het communiqué.

De ARP, nog steeds christen-democratisch partner van de CHU, heeft maanden geleden al aangekondigd dat Roolvink de regering via een interpellatie aan de tand wilde voelen, mocht het overleg tussen regering en midden-

stand onbevredigend aflopen. De CHU, heel wat kritischer tegenover het optreden van Den Uyl en zijn club, had zon dreiging ook al geuit. Toen Kruisinga onverwacht zn interpellatie aankondigde, ontstak de ARP in heilige woede. Mevrouw Hannie van Leeuwen liep als een getergde leeuwin door de wandelgangen en de woede van de ARP bleef dan ook niet onopgemerkt.

Spijt vanwege het „afsnoepen" van een politiek stuntje? Natuurlijk ook wel. Maar de woede ontstond vooral door het gebrek aan overleg van christen-democratische partners KVP, ARP en CHU. Kruisinga had wel overleg gepleegd met KVP-leider Andriessen, maar van de ARP was er nou net toevallig niemand te bereiken.

De KVP lost zulke zaken in het voetspoor van Schmelzer en Andriessen politiek slim op. Spreker Krosse liet tijdens de interpellatie weten, dat het deze regering niet verweten kan worden wat er allemaal met het middenen kleinbedrijf gebeurt. Kort en krachtig en een flinke trap in de richting van de CHU, die de regering nu juist verantwoordelijk wil stellen voor alle perikelen. De PvdA nam het daarop nog eens extra krachtig voor de regering op en de kaarten waren al geschud.

Het betoog van ARP-spreker Hans de Boer liet helemaal niet aan duidelijkheid te wensen over. De ene stekeligheid na de andere vloog in de richting van Kruisinga. Hem werd kort en krachtig verweten niet het geduld te hebben gehad om het overleg af te wachten, zoals de afspraak was. Een leuk verwijt, dat alle ruimte voor speculatie openlaat in Christen-democratische kring. AR-leider Aantjes mopperde donderdagavond tijdens een spreekbeurt elders nog na: „De CHU gaat zich steeds oppositioneler opstellen".

DE VVD mompelde tijdens de interpellatie slechts wat in de baard van middenstandsprofeet Frits Porthetae. Zelfs deze oppositiegenoot van de CHU merkte op, dat de plannen die Kruisinga voorstelde, vaag en algemeen waren. Een motie van de CHU-leider had dan ook geen enkele kans, te meer omdat KVP en ARP zich uiterst kil opstelden.