Rotterdamsch nieuwsblad

— De gewone audientie van den Minister van Marine zal op Vrijdag 13 December a. s. niet plaats nebben.

— Benoemd tot rechter-plaatsvervanger in de arrondissements-rechtbank te Utrecht, mr. C. E. Harbord, advocaat en procureur aldaar.

— Benoemd tot kantonrechter-plaatsvervanger in het kanton Amsterdam no. 3, mr. A.H. M. Van Berckel, advocaat en procureur te Amsterdam.

— Aan ihr. rnr. Th. L. L. Prins, is op zijn daartoe gedaan verzoek, eervol ontslag verleend als lid van het college van regenten over het huis van bewaring te Haarlem,orfder dankbetuiging voor de in die betrekking bewezen diensten,en is benoemd tot lid van genoemd college van regenten J. Scholtens, hoofdingenieur bij den provincialen waterstaat in Noordholland, te Haarlem.

— Blijkens een bij het Departement van Marine ontvangen telegram, is de divisie onder bevel van den kapitein ter zee, divisie-commandant K. A. Stakman Bosse, bestaande uit Zr. Ms. schroefetoomschepen Iste klasse Tromp, Atjeh en Van Galen, den 9den dezer van Rio de Janeiro vertrokken, ter opvolging der nadere bestemming, te weten: Zr. Ms. schroelstoomschip Tromp, onder bevel van genoemden hoofdofficier, naar de Plata-rivier (Montevideo en Buenes Ayres), en Zr. Ms. schroefstoomschepen Atjeh en Van Galen, respectievelijk onder bevel van de kapiteins ter zeeJ. P. Mercier en J. C. Commijs, naar Batavia. Aan boord van genoemde bodems was alles wel.

— Het bedrag der jaarlijksclie percentsgewijze belooning van het ontvangkantoor der directe belastingen en accijnzen te Rijp c. a, kan op f 1240 ■worden gesteld. Krachtens art. 23 van het Koninklijk besluit van 20 Mei 1869 no. 30 (Verzameling no. 79) en art. 3 ■van dat van 3 November 1887 no. 29 (Verzameling no. 90) wordt dit kantoor dus gerangschikt in de negende klasse. — Voor apothekersbediende zijn gisteren te 'sllage geëxamineerd 3 vrouw. cand. Toegelaten inej. A. J. Hondius van Herwerden, geb. te 's Gravemoer. — Examens Middelbaar Onderwijs. Mechanika K 11. Opgeroepen 2 candidaten, beiden geslaagd, t. w. de heerea: S. H. Colen uit Delft en J. G. De Masier uit Roermond; Natuurkunde K 111. Opgeroepen en afgewezen 1 cand.; Boekhouden K XII. Opgeroepen en afgewezen 1 cand. — Beroepen bij do Ned. Herv. Kerk.Te Poortvliet J. W. F. Gobius Du Sart, te Nieuw- en St. Joosland. — Te Leiden C. Verhagen te Diemen. F. Lettelbert c. a. J. P. Miedeina, cand. to Bolsward. Aangenomen het beroep bij de Ned. Herv,Kerk. Naar Willige-Langerak door C. De Vries, cand. te 'i Hage. — Naar Lutten door dr. J Robbert, te Pe Lier. — Naar Koten door J. Boer Knottnefas, cand. te Leiden. Bedankt voor het beroep bij de Ned. Herv. Kerk. Voor Hoogland door J. A. Cordes te Vorden. — Voor Medemblilc door K. B. Van Diemen, te Bodegraven.

tylen schrijft oas nader uit Apeldoorn : Gepasseerden Vrijdag had op het paleis Het Loo, in het salon van H. M. de Koningin, de gewone •winteruitdeeling van kleederen door H. M. plaats. Dm drie uur moesten de vrouwen van eenige (aindere geëmployeerden bij H. M. komen en kregen aldaar, voor zich zelf en ook voor haar echtgenooten, gemaakte stellen, wollen ondergoed, voor ieder zes hemden,voor de man een werk- en een Zondagspak en voordevrouw stof om een japon temaken. Met dit alles ingepakt in een flinken wollen deken begaven deze gelukkige menschen zich huiswaarts. — De brand te Amsterdam. Groote verontwaardiging heerscht teAmsterdam, over de bejegening, welke de moedige juffrouw Kattenburg, na hare vergeefsche poging tot redding van haar broertje, in het Binnen-Gasthuis, waar zij ter voorloopige behandeling gebracht is, heeft ondervonden. Uit de verhalen van ooggetuigen, die het meisje vervoerd hebben, blijkt, dat zij in een raderbaar in de wachtkamer van het Binnen-Gasthuis werd gebracht. Zij kon spreken en de brandwonden toonden nog niet de zwelling, die bij dergelijke kwetsuren later intreedt. De dokter A. Ham kwam na een groot kwartier, sprak weinig, voelde de pols en achtte een voorloopig verband niet dadelijk noodig. Hij was spoedig •yveer weg en liet op aandringen van den heer éompertz, een neef der gekwetste, door den oppasser wat zalf op de wonden smeren; de dokter ■Was daarbij niet tegenwoordig. Toen een der personen, Allers genaamd, die het meisje vergezelde, geen rijtuig in de buurt kon krijgen, vroeg hij een paar dekens om de ongelukkige, die in nachtgewaad was, wat beter te kunnen dekken dan dit met de politiejas, in allerijl over haar heen geworpen, kon geschieden, 'feit nu • weigerde de oppasser,. niettegenstaande herhaalden aandrang. De man mocht niet buiten zijn boekje gaan en goederen afgeven. Allers spoedde zich daarop naar huis, haalde een paar «Jekens van zijn bed en daarmee gedekt werd do Sjderes in de raderbaar, die zij met had verlaten, naar de Warmoegstraat gebracht by een familielid. Burgemeester en Wethouders hebben zich deze zaak aangetrokken en een streng onderzoek bevolen. De rapporten dienaangaande zullen vermoedelijk heden vroeg worden ingeleverd opdat de burgemeester in staat zij de interpellatii te beantwoorden die, naar verwacht wordt, he

den in den gemeenteraad over het voorgevallene ïal worden gehouden. De verklaring van dr. Ham, sedert anderhalf jaar adsistent in het gasthuis, komt kortweg hierop neer, dat hij het geval niet beschouwde als van dien aard dat dadelijk verband noodig was. Regel in het gasthuis is, opneming ook in geval van twijfel of de ingebrachte patiënt daar wel behoort evenals dadelijke en voorloopige behandeling waar dat noodig blijkt. De instructie luidt: bij zaken van eenig belang den directeur te waarschuwen ook des nachts. Dr. Ham heeft hier dus geheel alléén de verantwoordelijkheid. Leeken kunnen niet uitmaken of door de weigering de toestand is verergerd, maar zeker is 't dat de doctor, rekening had moeten houden met de bijzondere, hem verhaalde omstandigheden, waaronder dit geval zich voordeed. Een geschokt zenuwgestel, de toestand waarin de gekwetste zich bevond, de sneeuwstorm buiten — waarlijk reclamen genoeg voor een liefderijker behandeling. Omtrent den toestand van mejuffrouw Kattenburg vernemen wij, dat de ongelukkige met het gelaat nagenoeg geheel in verband ligt, en armen en beenen eveneens in zwachtels gewikkeld zijn. Zij mag niet spreken en moet voedsel door een zuigflesch nemen, daar de toestand van den mond het gebruiken van vast voedsel niet toelaat. Zij is buiten gevaar. Gevreesd wordt echter voor blijvende misvorming. Dr. Zegers, directeur van het binnengasthuis, heeft gisteren de lijderes bezocht. Met dr. Quanjer zal prof. Korteweg een onderzoek instellen, om daaruit, zooveel mogelijk, op te maken of dr. Ham de zaak al dan niet goed heeft ingezien. Wat den brand betreft, na het herstellen van het verkeer in de Kalverstraat, bleek eerst recht welke verwoesting is aangericht, ook aan de tegenoverliggende perceelen, waar geen ruit is heel gebleven en de gevels van boven tot beneden zwart zijn geblakerd. Ds belendingen naast deze huizen en ook naast de \ "brande perceelen, zijn gesloten.

Het lijkje van het verbrande knaapje is no

— Dat het sommigen menschen niet spoedig te koud kan zijn, bewees Zondag een heer te Breukelrn, die het ijs wegruimde, om gelegenheid te hebben zijn dagelijksch bad te nemen. Deze liefhebber-zwemmer heeft te Amsterdam een viertal volgelingen, dermate gehard, dat zij er behoefte aan gevoelen, ook bij strenge vorst zich een weinig tusschen de ijskorsten af te koelen. Het zou, — zegt het »D. v. N." — de moeite loonen, met het oog op de natuurwetenschap, de proef te nemen, of deze vijf lichamen nog voor bevriezen vatbaar zijn.

— Naar men verneemt, zal te 's-Hage in den loop der volgende maand een krediet-instelling in werking treden, die, onder den naam van »Zuid- Hollandsch Landbouwkrediet", op dezelfde wijze als de Noord-Hollandsche zustervereeniging te Alkmaar, zich hoofdzakelijk ten doel stelt, krediet te verleenen aan landbouwers in onze provincie. De nieuwe onderneming geniet den steun van vele hooggeplaatste personen, terwijl in het maatschappelijk kapitaal o.a. wordt deelgenomen door H. K. H. de Groothertogin van Saksen-Weimar.

— Bij onderzoek is aan het Hbl d. gebleken, dat het verhaal onwaar is, dat een man verklaard zou hebben de kistjes met kruit vervaardigd te hebben, die verleden jaar op St. Nicolaasavond bij de heeren Jolles en Stork bezorgd zijn.

— De officier van justitie en de rechter-commissaris te Maastricht, vergezeld van de doctoren Vrijens en Ruland en den apotheker Schoepp, hebben zich gisteren naar Oud-Vroenhoven begeven, waar de opgraving en schouwing plaats vond van een lijk van den daglooner Nijsten aldaar, die Maandag 11. onder de volgende omstandigheden te Heer is overleden. De man, die in geen al te goede verstandhouding met zijne vrouw en kinderen leefde, was 's morgens, na thuis een boterham te hebben gegeten, naar zijn werk te Bemelen gegaan. Onderweg te Heer gekomen, gevoelde hij zich niet wel, klaagde over pijn in het lijf, begon te braken en overleed kort daarop. Dit gaf tot booze vermoedens aanleiding en lokte eene gerechtelijke lijkschouwing uit, waarvan de uitspraak nog niet bekend is.

— Het op de Razende 80l gestrande stoomschip »Karoon" is door sleepbooten vlot- en te Nieuwediep binnengesleept. Het schip is lek, heeft drie voet. water in het schip, en pompers aangenomen.

— Het Engelsche stoomschip »Dragonfly" van Taganrog naar Amsterdam, is in de Noorder- fronden gestrand. De équipage is door de redingboot gered en te Niéuwediep aangebracht. Het stoomschip is met hoog water van de Pannelcoek tot midden in de Razende 80l geslagen, waardoor de kans op afbrengen veel ongunstiger is geworden. Gistermiddag is een begin gemaakt met het lossen der lading rogge in vaartuigen. Vijf schuiten kwamen te Nieuwediep binnen. Wegens de hoogloopende zeeën was men echter genoodzaakt het schip te verlaten; ook de sleepbooten keerden naar de haven terug, om bij gunstiger gelegenheid hedennacht weder naar de strandingplaats te vertrekken. Het schip was gistermiddag nog dicht. — Door een inwoner van Diemen is op het IJ aan den Zeedijk een zeearend geschoten, die een vlucht had van bijkans 2 meter. »Artis« is nu in het bezit er van. — Te Deventer is Maandag zekere 1., die met zijn zoontje over de Handelskade te Deventer liep, gestruikeld en in de gracht gevallen. Olschoon er nog bijtijds uitgehaald, is hij in den afgeloopen nacht overleden,eene weduwe met 7 jonge kinderen achterlatende. — Een nachtelijk transport. Omtrent de ontruiming van de gevangenis voor militairen nabij Leiden, deelt het „L. D." het volgende mede: Hedennacht is het Militaire Detentiehuis alhier ontruimd geworden. Voor een geregeld vervoer van de gevangenen naar de strafgevangenis te Leeuwarden, waren natuurlijk de noodige voorzorgsmaatregelen genomen. Tot het terrein werd niemand, die niet direct met dit vervoer iets te maken had, toegelaten. Het was geheel door militairen, zelfs tot op grooten afstand, afgezet, zoowel de geheele laan van het detentiehuis tot aan den Morschsingel, als de haar kruisende spoordijk tot aan het station alhier; evenzoo ook in de andere richting en een gedeelte van de lijn Leiden—Woerden, welke naar de veelading aan den Morschweg voert. Het aantal te vervoeren militaire gevangenen bedroeg 144, en 112 manschappen van de hier in garnizoen liggende infanterie namen des avonds om haltelf plaats in den buiten de voorm. Witte- Eoort, aan de remise, gereedstaand en trein,welke estond uit 5 wagens derde klasse en 3 goederenwagens. Het geheel stond onder commando van een kapitein, lsten luitenant, 2den luitenant, 6 onderofficieren en 12 korporaals. In elke wagen-afdeeling begaven zich gewapende soldaten, en zoo ging het naar de G-a vangen huislaan, waai telkens een der wagens tot het opnemen zijner vracht vlak vóór kwam te staan. In den guren en donkeren nacht werd die laan beschenen door het witte Well's-licht, dat door ons gemeentebestuur voor dit doel was ter beschikking gesteld. Het terrein, dat zooveel treurigs te aanschouwen gaf, was verder verlicht door brandende pekkransenwelk een nog geheimzinniger gloed in den omtrek verspreidden en de naakte boomen in het donker spookachtig deden uitkomen. De gevangenen werden telkens in groepen afgehaald en door militairen begeleid tot den voor hen bestemden wagen. De stoet werd gesloten door een voertuig met zieken. Zes en dertig gevangenen liepen twee aan twee, aan weerszijden eene dubbele rij soldaten dicht op elkander en eveneens soldaten er vóór en er achter allen met geladen geweren. Voor dit eerste transport bevonden zich in elk compartiment van den trein vier militairen, behalve met geladen geweer, met de bajonet in de handen. Bij elk dier vier soldaten werden zes gevangenen geplaatst. Tot viermaal toe werd zulk een tocht aanvaard om een zelfde aantal gevangenen af te halen. Eene akelige, doodsche stilte heprschte er telkens als daar in die laan, tusschen de soldaten, de personen voortschreden, komende uit die inrichting, waar velen karteren, anderen langeren tijd hadden doorgebracht, om haar voorgoed te verlaten, niet echter om weer do vrije wereld in te gaan, maar om hun straftijd elders te gaan doorbrengen. De tijd, dien zij buiten de gevangenis doorbrachten, was slechts tijdelijk, het inademen der vrije natuur voor hen slechts betrekkelijk. Want daarginds, ter halverwege van die laan, stond het stoompaard lien — dezen nog in de kracht van hun leven verkeerende, genen door gewetenswroeging of andere oorzaken meer of minder kromgebogen — op te wachten, om hen met den meesten spoed weder een ander van de maatschappij afgezonderd verblijf te doen betrekken. Om bij halféén was de taak volbracht en had de trein zijn merkwaardigen, droeven last in zich ontvangen. Onmiddellijk werd het stoomros in beweging gebracht en de tocht naar het noorden aanvaard. — Gemuilkorfde jachthonden. De commissaris des Konings in Noord-Holland hee.t bij circulaire aan de burgemeesters kennis gegeven, dat in gemeenten q1 in gedeelten van gemeenten, waarvoor een bevelschrift tot rriuilkorvuig der honden is uitgevaardigd, ook de honden, terwijl zij op de jacht gebruikt worden, van een muilkorf moeten zijn voorzien.

— De heer H. A. Pauwen te West-Pannerden heeft uit zijne bekende championkudde tien lammeren verkocht voor f 750. Deze zullen gebezigd worden voor teelt en rasverbetering in onze beste fokkerijen. Zulk een hooge prijs is besteed, omdat deze dieren aan onze gronden en weersgesteldheid gewoon zijn en, beter dan alle Engelsche rassen, geschikt geacht worden ter voortbrenging van het zoogenaamde vleeschschaap, hetwelk thans zoo gezocht is en duur betaald wordt aan de markten te Londen en Parijs. — Politietoezicht op zee. In een dezer dagen te Katwijk gehouden vergadering van de afdeeling »de beide Katwijken en Omstreken", van de Vereeniging tot bevordering der Nederlandsche Visscherij, werd ernstig geklaagd over gebrek aan politietoezicht ter zee. Schippers beweerden 0.m., dat vooral de Belgen lastig; waren, dezen dreigden, met bijlen op het dek zwaaiende, dat zij de netten eenvoudig zouden afkappen, indien zij geen plaats voor hen maakten, en verjoegen de Hylklndsche visschers op deze wijze, waar zij rustig visschende waren. De letters van de schuiten werden vooraf onkenbaar gemaakt door er netten voor te handen. In het begin der haringvisscherij zag men wel, later in het zoogen. stormseizoen, geen enkel oorlogsschip en juist later heeft men meer aan bescherming behoefte dan in het begin der visscherij: men heeft dan in het noorden meer ruimte om vrijer te kunnen visschen. Den visschers zal er namens de reeders op gewezen worden, dat zij steeds het eerst de Hollandsche vlag hebben te salueeren; uit onbekendheid met vormen laten sommigen dat na. Anderzijds klagen ook schippers, dat onze marine niet salueert als zij de vlag hijschen. De waarheid laten wij in het midden. — Zondagavond ongeveer zes ure is te Haarlem aan den Kampersingel door een werkman gevonden een pasgeboren jongen, in doeken gewikkeld. Nadat het kind aan 't politiebureau eenig voedsel was toegediend, is het naar het Stads- Armenhuis ter verdere verpleging overgebracht. Door de politie worden pogingen in het werk gesteld tot opsporing van de moeder. — In een particulier schrijven uit Curagao wordt gemeld, dat de Gouverneur N. Van den Brandhof zijn verlangen heeft te kennen gegeven om in het voorjaar te repatriëeren. — De graad van doctor in de letteren zal door de Universiteit van Durham verleend worden aan den heer D. H. Dolman van Sneek, den eenigen Nederlander, die tot dusver aan voornoemde Hoogeschool promoveerde. — Vrouw Sporrel komt in hooger beroep van het vonnis der lleerenveensche rechtbank, waarbij zij veroordeeld werd tot vijf jaar gevangenisstraf, wegens mishandeling met doodelijken afloop, gepleegd op haar stiefkind. — Te Deventer viel een der meest geachte ingezetenen, de heer W. S. Sandt van Nooten, kassier, terwijl hij wat vergift voor de ratten strooide, door een valluik. Hij kwam met het hoofd terecht op de plaats van zijn buurman en was onmiddellijk dood. — Gisteravond bevonden zich op de spoorbaan onder Rijswijk een drietal paarden op den weg, toen de sneltrein No. 34 van Den Haag aankwam en een der paarden aanreed, zoodat het dier totaal verpletterd werd. De trein, die ongeveer kwart voor zes het station Delft moet passeeren, had hierdoor een oponthoud van ruim '20 minuten tot het nazien der locomotief. Over den weg lagen verschillende deelen van het paard verspreid.

— Aan het Centraalstation te Arasterdam is gisteren een treurig ongeluk gebeurd. Bij het opgaan der lift van het derde perron had een werkman, die daar opstond, het ongeluk met het hoofd tegen het perron vast te loopen. Daardoor viel hij van de lift en werd met gespleten schedel opgenomen. In hopeloozen toestand werd de ongelukkige naar het Gasthuis vervoerd.

— Gisteren vergaderde te Amsterdam de pas opgerichte »Nederlandsche Diamantbewerkersbond". welke door een duizendtal werkelooze diamantwerkers werd bijgewoond. Ter vergadering werd beweerd, dat er duizenden klovers, slijpers en snijders zonder werk zijn en dat een coöperatieve fabriek met 500 molens noodig was. De vrees werd geuit, dat de Londensche kapitalisten anders, nevens den handel in diamanten, ook het fabriceeren daarheen zouden trekken.

De drukbezochte vergadering was zeer kalm, totdat een der aanwezigen zich verstoutte de oorzaken na te gaan van de armoede en werkeloosheid onder de diamantbewerkers. Toen kwam er groot rumoer, zoodat despreker van het woord afzag.

Een motie werd aangenomen om den heer A. C. Wertheim (die pas tevergeefs beproefd heeft een diamantkredietinstelling voor den kleinen man in het leven te roepen) uit te noodigen zich met anderen do besproken aangelegenheid aan te trekken.

— Gistermorgen is de nachtwaker H. v. d. T. te Vechel dood op den weg gevonden. Door een toeval getroffen, schijnt hem de scherpe koude bevangen te hebben en is hij doodgevroren.

— lemand, die uit de Gravenstraat naar de Linnaeusstraat te Amsterdam verhuisde, vermiste, bij aankomst in zijn nieuwe woning een trommel, waarin f'looo aan bankpapier. Hij heeft hiervan mededeeling gedaan aan de politie.

— Een ernstig man in een coupé met een reisgezel een praatje makende. — Hebt gij kinderen, mijnheer? — Jawel, mijnheer, ik heb oen zoon. — Rookt hij ook? — Nooit. — Des te beter, het rooken is een leelijke gewoonte. Bezoekt hij ook de café's? —• Hij heeft er nog nooit een voet gezet — Ik maak u mijn compliment 1 Hij gaat dan ook zeker vroeg slapen ? — Om 7 ure 's avonds. — Uw zoon is een model, mijnheer. — Hoe oud is hij ? — Twee maanden. — Ida. Mama, waarom legt toch mijnheer Czarnowski die zakdoek onder zijn kin als hij spelen gaat? Is hij bang, dat hij zijn boordje vuil zal maken?

— Mama (met het oog op mijnheer Czarnowkp» linnengoed). Neen, kind, hij is bang, dat hij zijn viool vuil maken zal.

Raymond Fromental kwam het kantoor van den griffier binnen, nog steeds vergezeld van den politieagent "Vernier. Zij waren aan het bureau van de prefectuur geweest, maar toen zij vernamen, dat de prefect in de Morgue was, hadden zij ziGh terstond daarheen begeven, — Ik wacht je reeds met ongeduld, Raymond, zeide de prefect, toon hij zijn beambte zag binnen komen. Was je niet thuis 7 — Neen, mijnheer, ik had van mijn verlof gebruik gemaakt om mijn zoon naar Port-Créteil te vergezellen. — Helaas, mijn arme Raymond, hoezeer het mij spijt, ben ik verplicht je verlof in te trekken. — Ik schik mij in het onvermijdelijke, mijnheer, antwoordde Raymond op neerelachtigen toon. — Je zult het geval nog wel niet vergeten hebben van Fauvel, die uit de Seine is opgehaald, doch bleek het slachtoffer van een misdaad te zijn? — Zeker niet. — Welnu, wij staan thans voor een zelfden moord als op hem gepleegd. — Groote God, mijnheer, wat is er dan gebeurd? — Er zijn van morgen twee lij ken gevonden in het Bois de Boulogne. Hier is het pröces-verbaal yan den commissaris van politie. Lees dat eens. ~ Raymond nam kennis van den inhoud van het proces-verbaal en zeide vervolgens: — Maar hierin wordt het vermoeden van een misdaad volstrekt niet geuit. — Neen, maar hot proces-verbaal van den dokter stelt deze zaak in een ander daglicht. Lees ook dit. — Groote God, dat is verschrikkelijk, riep Raymond uit, toen hij het tweede proces-verbaal gelezen had. — Je begrijpt, niet waar, dat deze gruwelen een einde moeten J nemen. De eer van de politie en de veiligheid der burgerij staat op het spel. Er bestaat een moordenaa sb ;nde te Parijs, die wij moeten opsporen en onschadelijk maken. Je begrijpt nu, waarom ik je heb doen roepen. — Volkomen, mijnheer, ik zal doen wat mijn plicht mij voorschrijft. — De beide lijken zijn herkend en hun familie zal weldra hier komen. Ik zal ze in je tegenwoordigheid ondervragen. Deze misdaden moeten alle geheim gehouden worden, wij moeten de moordenaars in het verborgene opsporen. Het duurde niet lang of de ouders der beide engelukkigsn kwamen aan de Morgue. De prefect gaf bevel hen een oogenblik te laten wachten en stelde Raymond toen in kennis met het laatste proces-verbaal, door den griffier opgemaakt. — Dnvernay! riep Raymond uit. Die naam is mij niet onbekend. Amedeus Duvernay, oud negentien jaar. Ja, het is wel zoo. Dit jonge mensch is een van de zes kinderen, die den 10en Maart 1860 geboren -zijn, gelijk met de dochter van den graaf Do Thoimerieux. Zij zijn benoemd tot erfgenamen van den overleden graaf. — Ha, riep de prefect uit, dat kan ons misschien op het spoor brengen! Het testament van den graaf De Thonnerieux is gestolen. Wellicht bestaat er verband tusschen den diefstal en deze moorden. De prefect begaf zich, gevolgd door Raymond en den griffier, naar de kamer, waar het echtpaar Duvernay, de weduwe Tardy en Victor Berrant wachtten. Hij verzocht hun, hem naar de kamer te volgen, waar de lijken waren nedergelegd. De beide moeders snikten luid en vielen op de knieèn neer bij de lijken harer kinderen. De vader van Amedeus naderde langzaam het lijk van zijn zoon, en nam diens verstijfde hand in de zijne, terwijl groote tranen hem langs de wangen liepen. De stilte in het vertrek werd alleen verbroken door uitingen van moederlijke wanhoop. Het was een schouwspel, dat gemakkelijk te begrijpen — maar onmogelijk te beschrijven is. — Toen de eerste smart een weinig geweken was, vroeg de prefect: — Dus u herkent uw kinderen in deze lijken ? Slechts de oude Duvermay was bij machte te antwoorden. — Ja, mijnheer, hij is mijn zoon, zeide hij dof. — En dit meisje herkent u ook ? — Ja, hij beminde haar en wilde haar huwen. Ik vond hem nog veel te jong voor het huwelijk, maar de arme jongen was hardnekkig. O I waarom ben ik niet toegeeflijker geweest, dan zouden zij misschien nog leven. — Dit is uw dochter, niet waar juffrouw? ging de prefect tot de weduwe Tardy voort. — Ja, mijnheer, het is mijn dochter, mijn lief kind. Ik zal haar niet meer hooren spreken, zij zal haar moeder nooit meer kunnen omhelzen, zij is dood, doodl — Uw smart is zeer natuurlijk, juffrouw en ik eerbiedig haar, hernam de prefect, doch wees kalm en wapen u met moed. — Waar zou ik dien moed vandaan halen? Mijn dochter, mijn arme Virginie, zoo jong en dan reeds dood. O 1 God, goede God, ik kan het bijna niet gelooven. — Amedeus Duvernay'woonde bij u in huis, niet waar ? — Ja, mijnheer, hij was de verloofde van mijn dochter en een goede, eerlijke, werkzame jongen. — Kwam zijn vader wel eens bij hem ? — Nooit, mijnheer, Amedeus leefde in oneeniglieid met zijn ouders. — Is dat zoo ? vroeg de prefect aan den ouden Duvernay. — Het is zoo, mijnheer. Ik verkeerde in onmin met mijn zoon over dat huwelijk, hetgeen ik niet goedkeurde, althans niet voor het oogenblik. De arme jongen was wat heftig, wat prikkelbaar van gestel, tegenwerking kon hij niet dulden, in alles wilde hij zijn zin hebben. Ik meende in zijn belang te handelen, maar hij heeft dat niet begrepen. Daarom heeft hij zijn moeder en mij verlaten. — Dus alleen dat huwelijk was de reden van uw kwade verstandhouding met hem? — De eenige reden, ja, mijnheer. Zonder dat zou hij wel bij ons gebleven zijn. — Mijnheer Duvernay had aan het verlangen van Amedeus moeten voldoen, zeide juffrouw Tardy, zij waren nog wat jong, dat is waar, maar zij verdiendon beiden goed geld, en voor de toekomst behoefde hij ook niet bevreesd te zijn, want bij zijn meerderjarigheid zou Amedeus rijk zijn. — Rijk? vroeg de prefect, terwijl hij met Raymond een blik wisselde. — Ja, mijnheer, antwoordde Duvernay. — Waardoor zou hij dan rijk geworden zijn? — Dat is een heele geschiedenis, mijnheer, en als u er belang in stelt, wil ik ze u wel vertellen. — Gaarne. Ik luister. De oude Duvernay vertelde thans haarfijn de geschiedenis van de zes kinderen, tegelijk met de dochter van den graaf De Thonnerieux ter wereld gekomen. Weder wisselde de prefect een blik met Raymond Fromental en deze zeide, nadat Duvernay had uitgesproken: — Volgens het proces-verbaal heeft men geen medaille op het lijk van uw zoon gevonden.

— Dat kan ook niet, zeidejuffrouw Tardy, want mijn dochter bewaarde ze voor Amedeus. Zij had de medaille op haar borst hangen en legde ze nooit at — Er is ook bij haar geen medaille gevonden. — Dat kan ik bijna niet gelooven. — Misschien heeft zij ze gisteren afgelegd. Wij kunnen ons door ean huiszoeking daarvan overtuigen. — Maar mijnheer, hoe is mijn arme zoon aan zijn eind gekomen? Men vertelde mij, dat hij zich gehangen had, maar dat is toch niet waar? — Helaas ja, mijnheer,men vond hem van morgen hangen aan een boom in het Bois de Boulogne. — Wat kan hem tot zulk een daad van wanhoop aanleiding gegeven hebben? — Op deze vraag kan ik u onmogelijk antwoorden. Misschien dat juffrouw Tardy, bij wie de arme jongen in huis woonde, er iets meer van weet. — Groote God, neen, mijnheer, wat zou ik er van weten? — Was hij in den laatsten tijd niet droefgeestig of zenuwachtig, opgewonden? — In geenen deele. Hij was da vroolijkheidzelf. — Wat heeft hij gisteren gedaan ? — Gisteren had hij een vrijen dag,omdat hij verledenZondag heeft gewerkt.Hij heeft daarvangebruik gemaakt om een uitstapje naar buitvn te maken. — Waarheen zouden zij gaan? — Daaromtrent hadden zij nog geen besluit genomen. — U was een vriend van den overledene,nietwaar mijnheer Berrant ? wendde de prefect zicil tot dezen — Een vriend j uist niet, slechts een goede kennis.' — Weet u ook of hij vrienden had ? — Neen, die had hij niet. Hij stond roet a zijn kameraden op goeden voet, maar met g'een ging hij vertrouwelijk om. — Kwam er wel eens bezoek voor hem ? — Nooit, antwoordde juffrouw Tardy. (Wordt vervolgd).

De correspondent der DailyNews te Helsingfors seint, dat de griepbesmetting of influenza zich in West-Rusland blijft uitbreiden. Bijna iedereen, dien men tegenkomt, heeft de ziekte gehad, of verwacht zo te krijgen. Brieven blijven onbesteld door ziekte der postbeambten, kantoren zijn gesloten. enz Aan de ziekte gaan 2 ot 3 dagen van loomheid vooraf. Dan breekt de koorts uit, die 6 of 8 uren snel toeneemt en van ijlen, hoofdpijn, gewrichtspijn, keelaandoening en een hinderlijken kuch vergezeld gaat. Na herstel stort de zieke licht weer in. Ofschoon de ziekte, die in Rusland onder den naam van Dengh, of Chineesche verkoudheid bekend staat, over het algemeen niet kwaadaardig is, zijn toch eenige gevallen met doodelijken afloop voorgekomen, door dat de ziekte longontsteking tengevolge had. Zoo ligt de heer Laski, de directeur der Internationale Bank te Petersburg, dio ook werd aangetast, op het oogenblik hoogst gevaarlijk ziek, en woidt aan zijn herstel gewanhoopt. Te Odessa zijn 250 soldaten, 30 militaire studenten en de halve bemanning der Russische booten in de haven aangetast. In het oosten, voornamelijk in Petersburg, neemt nu de ziekte af, waarschijnlijk ten gevolge van de ingetreden gestrenge koude, De geneesheeren voorspellen, dat de epidemie zich naar Duitschland en West-Europa zal uitbreiden. Inderdaad is nu te Berlijn een ongesteldheid opgetreden, die met de griep zeer veel overeenkomt.

Ook is onder de soldaten te Kopenhagen eene gelijksoortige epidemie uitgebroken, en de overheid heelt strenge maatregelen genomen om de uitbreiding te keer te gaan, De griep is ook te Weenen opgetreden. In een der gastguizen lijden 13 geneesheeren en verpleegsters er aan, hoewel in lichten graad. Velen herstolden na 3 dagen ziekte. In vele gezinnen worden de kinderen onverwacht, schijnbaar zonder aanleiding, ziek. Ook in 1782 heerschte te Weenen de griep of althans een daarmede overeenkomende ongesteldheid. Van een bevolking van 300,000 personen werden er 60.000 aangetast. In 1788 waren 20,000 ziek, terwijl in 1833 drie vierden der bevolging door hetgeen men de Russische ziekte noemde, omdat zij steeds uit Rusland kwam, werden aangetast. Geen der drie epidemieën was van kwaadaardigen aard en alleen bij teringlijders had de ziekte een doodelijken afloop. De jongste epidemie begon in April bij koud weder en bereikte in een buitengewoon warme Meimaand haar grootsten omvang. In verband met de cholera stond de griep hier niet, trouwens hebben de geneesheeren to Odessa ontkend, dat de griep de voorloopster dier ziekte zou zijn. In Engeland was dit, voor zoover men weet, slechts éénmaal, in 1832, het geval, toen de griep der cholera voorafging. De griep van 1847 te Londen was van bedenkelijken aard en had in 1732 gevallen oen doodelijken afloop, terwijl uit de groote sterftevermeerdering schijnt te blijken, dat de griep ook bij andere ziekten een ongunstigen invloed oefende. Het schijnt, dat de ongesteldheid niet onmiddellijk van persoon op persoon overging, maar zich langs een omweg verbreidde. Te Krakau in Lemberg heeft de griep zich ook vertoond. Voornamelijk de bewoners der laaggelegen wijken van Lemberg en te Krakau zijn de soldaten aangetast. In het naburige Lobzor heerscht de ziekte in de krijgsschool, waar verscheidene cadetten zijn besmet, Volgens de Pall Mali Gazette hebben zich ook te Londen reeds twee gevallen van deze ziekte voorgedaan.

Sedert eenige dagen verspreidt eene bende boosdoeners schrik en ontsteltenis in de Opper- Garonne en Ariège. Pamiers, Foix, Saint-Gaudena, Castelmaudary zijn door hen bezocht en te Villefranche de Lauragais hebben zij in den nacht van Woensdag op Donderdag niet minder dan tien winkels geplunderd. Drie brigades gendarmeri# vervolgden de dieven, van wie één bij het station van Baziège gevat is. De overigen zijn misschien oor Ariège naar Spanje uitkomen.

East Lothian (Schotland) wordt op het oogenblik geteisterd door de rattenplaag Niet alleen vernielen de ratten de aardappelen en de hennep in de velden, maar zelfs is een boer 's nachts op den weg door een leger ratten aangevallen. Honderden ratten worden gedood, maar men kan niet merken, dat het aantal der vernielers vermindert. Sir David Blaird heeft een bijeenkomst van belanghebbenden belegd, ten einde in gemeenschappelijk overleg te treden over de beste wiize om het ongedierte uit te roeien.