VORIGE WEEK heeft de heer Kees Bornewasser, leraar aan het Amsterdams Conservatorium, een petitie aangeboden aan de # minister van buitenlandse zaken, mr. J. Luns, die was ondertekend door vierhonderd lezers van De Tijd, het Algemeen Handelsblad en Trouw. De handtekeningen waren verkregen door een advertentie in deze dagbladen. De brief aan minister Luns begon als volgt:
„Gedreven door ernstige bezorgdheid over het lot van zovele onschuldige burgers in de Oostelijke provincie van Nigeria, van wie tallozen zich op de drempel van een mensontwaardige hongerdood bevinden, richten wij ons tot U met de verzekering dat wij al uw doen en laten ten aanzien van deze kwestie in deze kritieke fase gespannen volgen. ledere positieve gedachte die u als verantwoordelijk bewindsman hier weet te verwezenlijken heeft onze hoogste instemming.
MET KLEM DRINGEN WIJ ECHTER AAN OP AKTIVITEIT, VEEI. MEER AKTIVITEIT VAN DE VERENIGDE NATIES: in kwesties als aanwezigheid van wapens te midden van voedselzendingen moet een dergelijk onpartijdig lichaam voor beide partijen het hoogste gezag betekenen en lijta ons derhalve controle van de VN de aangewezen weg".
"Lezers-actie". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
"De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
Van onze speciale verslaggever LINK VAN BRUGGEN DJAJAPOERA, 23 juli — Mijn begeleiders verwisselden twee keer van auto. Ze hadden mei bovendien op een adres afge-; haald, dat ver verwijderd was; v?n het voormalige gouverne-l mentshotel — thans Hotel Negara! — waar ik met moeite een bed heb kunnen krijgen. Op dat adres had ik me gelukkig eindelijk kunnen baden en scheren. Uit de
hotelkranen was in geen dagen èen druppel water gekomen.
De twee Papoea's, die 7.0 onopvallend mogelijk contact met me hadden gezocht, waren onverschrokken kerels. Ze hadden beloofd me naar een van hun leiders te brengen, een ook in Nederland bekende figuur, om uit diens mond te kunnen horen op wat voor manier de Javaanse overheersers de rechten en vrijheden van hun volk met voeten treden. Ze liepen meer risico dan ik. Beiden waren ze al eens gearresteerd geweest omdat ze anti- Indonesische utlatingen hadden gepleegd.
„We doen echt niet 1 oor niets zo geheimzinnig", zei er een. „West-Irian i.t één groot legerkamp. Het is hier je reinste politiestaat. Als je een mening verkondigt, die Djakarta niet sint — kritiek bijvoorbeeld op clc Daad van de Vtije Keuze — dan vlieg je de gevangenis in. En daar slaan ze je dan nog eens voor het minste of geringste in elkaar".
Aan heel die bezettingssfeer die je hier uit alles proeft, ontbrak niets meer toen .dé chauffeur der wagen een zijweg instuurde en langs alle mogelijke kronkelpaden verder reed. „Daarboven is een politiepost", schreeuwde de man ter verduidelijking.
HET WAS AARDEDONKER. Ner-j brandde een straatlantaarn. „Een vriend van ons heeft dat gelapt", aldus mijn begeleiders. „Hij weet precies hoe het elektriciteitsnet in elkaar zit en heeft ervoor gezorgd, dat het hier vanavond donker is. De tropennacht was vol mysterieuze geluiden toen ik eindelijk mocht, uitstappen. Het gezoem van insecten, de metalen zang van krekels, het kwam uit alle hoeken. Ver weg jankten zeker wel een dozijn honden tegen elkaar op. Hanen beantwoordden eikaars gekraai, de
Via een terras werd ik naai de ruime woonkamer geleid van een huis. Een Papoea-voorman begroette me daar en bood me een glas limonade aan. De auto vertrok weer om de man. om wie het ging, te halen. Twee jongens werden de tuin ingestuurd om tegen mogelijk onraad te waarschuwen.
Van het verhaal van de Papoealeider, wiens naam ik op zijn uitdrukkelijk verzoek niet noemen zal, heb ik zo nauwgezet mogelijk aantekeningen gemaakt. „Ik vertrouw u", zo begon hij zijn relaas. „Anders had ik u niet hierheen laten komen.. De wereld moet echter weten, wat hier gebeurt. Dat is het risico, dat ik hiermee loop, zeker waard."
"BEZETTINGSSFEER IN WEST-IRIAN Daad van vrije keuze is een wassen neus Papoea-leiders organiseren verzet". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
BUSSUM. 2:} juli — In een telegram! aan de paus heeft de priestergroep Septuagint Nederland protest aangetekend tegen de „censuur op bisschop: Helder Camara"
De inhoud van het telegram luidt als volgt: „Bisschop Helder Camara is door zijn moedige strijd legen onrecht en ui-moede oe.ii lichtend tekin van hoop voor velen in de wereld. Zijn evangelische getuigenis maakt de Kerk van Jezus Christus opnieuw geloofwaardig. Daarom protesteren wij tegen de pauselijke censuur, die na Vaticanum-II onmogelijk scheen en die de Kerk medeplichtig maakt aan de ellende van het Braziliaanse volk".
"CENSUUR HELDER CAMARA Protesttelegram naar de paus". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
Gaston Remery met een model van Coolens schrijfhut, in elkaar geknutseld met de restanten van het echte, helaas verbrande huisje.
"’S LANDS KRONIEK ONDER REDACTIE VAN GERARD LINNEBANK". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
ALS PARTIJEN in een echtscheidingsprocedure zich tezamen tot de rechtbank wenden met het verzoek echtscheiding uit te spreken, wegens duurzame ontwrichting van hun huwelijk, is uiteraard geen verweer mogelijk. Wel kan elk van de partijen, bijvoorbeeld omdat zij tot ander inzicht is gekomen tijdens een verschijning voor de rechter, haar verzoek intrekken.
Dool slechts een van de partijen dit. dan zal in den vervolgj de regeling voor aanvragen op eenzijdig verzoek gelden en, naar hel mij voorkomt, de partij, die haar verzoek heeft teruggetrokken, verweer kunnen gaan voeren De rechter kan in het geval van een gehandhaafd gezamenlijk verzoek niét ambtshalve, dit is, naar eigen, van de partijen afwijkend inzicht, tot de beslissing komen, dat van duurzame ontwrichting geen sprake is.
Dt' waarborgen voor een onjuist gezamenlijk verzoek van de gehuwden op grond van een (overijld) besluit zijn (slechts) deze:
D' procedure moet, in het algemeen genomen, minstens een jaar duren. Komen partijen niet tot elkaar in die tijd, dan blijkt daaruit van de duurzaamheid van de ontwrichting. Deze termijn geldt ook 'n andere gevallen. Een scheiding kan ook niet worden uitgesproken, bijzondere omstandigheden daargelaten, voor de tweede verjaardag van het huwelijk.
De rechter, dié enige mogelijkheid tot verzoening van partijen ziet, kan tot oproeping overgaan en hij doet geen uitspraak, voordat partijen zijn opgeroepen. Bij die laatste oproeping kan blijken of de echtgenoten bij het ingenomen standpunt volharden. De rechter, die bij een der comparities waarneemt, dat de echtelieden niet volkomen zeker van hun zaak zijn (en dat komt beslist voor) zal er verstandig aan doen, hen te verwijzen naar deskundige instanties en vooral niet teveel vertrouwen moeten hebben in eigen inzicht of opvattingen
Bovendien zullen de echtgenoten voordien aan de rechter een voorste) moeten overleggen mei betrekking tot de voogdij en de toeziende voogdij ovei df kinderen en de voorziening in de kosten van verzorging en opvoeding dier kinderen, en de rechter moeten meedelen of en zo ja op welke wijze zij hun vermogensrechtelijke betrekkingen na echtscheiding wensen te regelen Onder die betrekkingen worden begrepen de alimentatieverplichtingen van de ene echtgenoot jegens de ander., Het is mogelijk, dat de echtgenoten een gezamenlijk voorstel doen. maar ook dat elk van hen een onderling afwijkend voorstel doet De rechter beslist zelfstandig en is dus ook aan het gezamenlijk voorstel niet gebonden, tenminste niet wat betreft de voorziening in de voogdij en toeziende voogdij en de toelage voor de kinderen.
"HERZIENING ECHTSCHEIDINGSRECHT 3 Problemen rond ontwrichting door mr. j. C. M. LEYTEN". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
DE MOTIVERING is scherp, maar ik wijs er met nadruk op, dat zij eigenlijk viet juist is. Als een partij recht heeft op het voortduren van het huwelijk. hoewel dit js ontwricht omdat niet zij zelf maar de aanvrager daaraan in óverwegende mate schuld heeft, dan ra/t niet in fe waarom zij er geen recht op heeft het mindere: dc scheiding van tafel en bed te voorkomen.
Wordt een echtscheiding afgewezen, dan zijn partijen in principe tot samenwoning verplicht, blijven zij in beginsel samen de ouderlijke macht over de kinderen uitoefenen, wordt een eventuele goederengemeenschap niet gescheiden en gedeeld. Ik kan niet inzien waarom een echtgenoot die deze- toestand wil bestendigen, daartoe wel; recht zou hebben ais echtscheiding! wordt gevraagd en afgewezen omdat dej andere, part'j aan de ontwrichting tn
overwegende mate schuld heeft en niet als die andere partij scheiding van tafel en bed vraagt.
Het gevaar dreigt, dat hierdoor de scheiding van tafel en bed, jegens de niet schuldige verweerder, een pressiemiddel wordt, om toch maar met echtscheiding akkoord te gaan. De vrouw die scheiding van tafel en bed vordert op grond, dat hIn het algemeen zullen als gevolg van een verzochte schpiding van tafel en bed vooruitzichten op uitkeringen aan de verwerende echtgenoot niet verloren gaan of verminderen. Dit verweermiddel kan dan niet tegen een eis lot scheiding van tafel en bed worden aangevoerd. Omdat ik het ook ten opzichte van een eis tot echtscheiding geen deugdelijk verweermiddel vind, zelfs niet in acht genomen de uitzonderingen op deze uitzondering, hoeft daarop geen commentaar te worden gegeven. I Tot welke consequenties het verschil in verweermiddelen in een niet ongecompliceerd, maar aan de praktijk ontleend geval kan leiden, blijkt uit het volgende:
De vrouw wenst scheiding van tafel en bed en stelt daartoe duurzame ontwrichting van het huwelijk. De man wenst echtscheiding en stelt een tegeneis in. strekkende tot echtscheiding. Nu beide partijen uitgaan van ontwrichting van het huwelijk (en de grondslagen en svmptomen daarvan op zich genomen niet van belang zijn) .zal de rechter moeten aannemen dat die ontwrichting er is. op dezelfde wijze als wanneer partijen zich gezarnenHjk tol de rechter hadden gewend. Dat betekent dat geen van partijen meer kan aanvoeren dat er geen ontwrichting van het huwelijk is en daarvan is het gevolg, dat de scheiding van tafel en bed zonder meer kan worden toegewezen. De man kan dus eigenlijk geen echtscheidingsvordering indienen zonder daardoor te bewerken, dat de vordering van zijn vrouw wordt toegewezen. De vrouw heeft echter wel degelijk middelen om zijn vordering te bestrijden.
Dit lijkt mij een vreemde -gang van zaken. Óok acht ik onaannemelijk, dat in een dergelijk geval elk van partijen gerechtigd zal zijn de door de ander gestelde ontwrichting van het huwelijk te bestrijden, waarna beide partijen zouden moeten gaan bewijzen, wat zy hebben gesteld.
"Niet juist". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
ENKELE BURGERS van Amersfoort hebben verontwauidigd tot hun stadsbestuur, gewend met het dringende verzoek de ergerniswekkende beeldengroep, die daar aan de Zuidsingel dé aandacht vraagt voor een reizende expositie, onmiddellijk te laten verwijderen. De tentoonstelling valt onder de activiteiten van de stichting „De Amersfoortse Gemeenschap".
We vroegen mejuffrouw Overhoff, secretaresse van de stichting, wat er aan de hand is.
„De mensen die de tentoonstelling: ingericht hebben — dat is de werkgroep Voor Creatief Werk uit Finster-, wolde — zijn voor die poppengroep geïnspireerd dooi een foto van een overvol zwembad. Zo een waar de mensen aan de kant moeten wachten tot er een paar uitklimmen en zo weeleen beetje plaats maken Zij hebben een aantal poppen gemaakt, gewoon ruwweg met een machinale zaag de contouren van een menselijk lichaam uit een plank gezaagd. Deze poppen zijn slordig — eerder lelijk dan mooi — opgeschilderd. Op één man en één vrouw na hebben ze allemaal badkleding aan. De hele groep is neergezet aan de rand van het water, dat hier langs de tuit] stroomt. Een paar staan er in het water. U moet echt eens langs komen om te zien. hoe weinig schokkend het geheel is. Maar ja. er zijn nu eenmaal altijd wel mensen te vinden die zich over dat soort dingei opwinden."
Het gemeentebestuur is zich nog aan liet beraden over de kwestie De gemeente-secretaris vertelt: „Aan het eind van deze week hebben we een gesprek met de mensen van de Amersfoortse Gemeenschap. Tot dan gebeurt er niets. We moeten ons ook afvragen of hier nu wel een taak voor de overheid ligt." i
"Slordige poppen". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
DF, STAAT waakt terwijl wij slapen: bij de Staatsdrukkerij worden momenteel moderne distributiestamkaarten gedrukt, die in geval van tiood onmiddellijk in de roulatie kunnen worden gebracht. Zo'n vijftien jaar geleden kwam men al op het idee dat het wel handig zou zijn wanneer men — bij het uitbreken van een oorlog — snel een geolied distributiesysteem in werking zou kunnen zetten. „Economische verdedidings-voorbereiding" heet dal op het ministerie van economische zaken. Die adminislradetie-„bescheiden" van 1958 zijn inmiddels verouderd. ?e kunnen niet door computers verwerkt worden. „D e automatiseringsontwikkeling dwong ons kaarten te laten drukken die bruikbaar zijn voor die moderne uitrusting", zo zegt het ministerie. tevens mensen die de collectie weer kunnen verrijken. Want dal moesten we wel even vermelden: wie nog iets van of over Antoon Coolen heeft, kan het in Eersel kwijt. rtc tangenhoff
"Distributiebonnen". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
ADVERTENTIE Vakmanschap is meesterschap Bierkenners vragen
"Advertentie". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
„De daad van de vrije keuze", zo vervolgde hij, „is helemaal geen daad omdat er geen vrije keuze is. We mogen ons immers niet uitspreken tegen inlijving bij Djakarta. Die zelfbeschikking van het Akkoord van New York van 1962 is een wassen neus. Het optreden van de Javanen gaat gepaard met intimidatie en terreur. In drie gevangenissen, waaronder het beruchte kamp If;ir. verblijven op dit moment nog tweehonderd politieke gevangenen. Ze krijgen weinig en slecht eten en ze worden mishandeld of gemarteld. Tijdens de verhoren moeten ze koperen draden vasthouden. waardoorheen stroom wordt gejaagd, terwijl ze ook wel eens uren in het felle licht van een lamp moeten kijken. Van één man is me in ieder geval bekend, dat hij in Ifar werd doodgeranseld. Hij heet Nukuboy. Hij was ambtenaar en hij was nog maar twintig jaar".
~In al die jaren van Indonesisch bestuur hebben we totaal geen ..leningsvrijheid gehad. We mochten ons niet politiek organiseren en geen vergaderingen beleggen. De schoolkinderen moesten petities tekenen, waarin werd aangedrongen op aansluiting bi.i Indonesië, De Rood-Wit-Beweging. de politieke organisatie van de Indonesische Landmacht, probeerde ons met een macht van propaganda-materiaa! te beïnvloeden".
"Intimidatie". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
UTRECHT, 23 juli - Een rechtsafslaande vrachtwagen die geen voorrang gaf heeft een zestienjarig meisje A. Willemse klemgereden tussen de stoep en het achterwiel. Zij liep ernstig hersenletsel op en stierf later in het ziekenhuis.
"Vrachtwagen rijdt meisje klem". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
OVERAL ZIJN hier verklikkers en geheime agenten ingezet. Er zijn zeker Papoea's bij. maar de meesten zijn Indonesiërs en Keiëzen. Slechts enkele Papoea's, die in de raadgevende vergaderingen gekozen zijn, beschouwen wc als verraders. De grote rest staat onder dwang en heeft ook helemaal niet gesolliciteerd om aan de mushawarahbijeenkomsten te kunnen deelnemen. Ze werden zorgvuldig door de Indonesiërs geselecteerd ep daarna aangewezen ais tijdelijke volksvertegenwoordiger."
„Er zijn erbij, die niet voldoen aan de eisen zoals deze in het Akoord van New York worden omgeschreven. Daarin staat dat alleen degenen, die vóór IS augustus 19fi2 in West-Irian woonden, stemrecht bezitten. Voor de stad Djajapura treedt een zekere Roebijn Weohau als districtsvertegenwoordigef1 op. als straks, op 4 augustus, hier dc laatste mushawarahbiieenkomst gehouden wordt. Hij is een Timorees en is pas in 1965 naar ons land gekomen"
„Een man als Frans Kaisiepo. die tot gouverneur wordt gebombardeerd, beschouwen we ook niet als een verrader. Hij werd aangeicezen: hy is aan handen en voeten gebonden. De man. die de beslissingen neemt, is waarnemend vice-gouverneur Sorwono HU is Javaan en landmachtkolonel."
„Misschien met uitzondering van Merauke en Fak Fak. waar altijd veel Indonesiërs hebben gewoond, zijn we er zeker van dat in de andere zes regentschapen (Djajapocra. Riak. Manokwari, Sorong Wamena en Nabire* Djakarta zou worden weagestemd. als de districtsvertegenwoordigers de sarantie kregen dat er geen repressaillemaatregelen worden genomen. lemand, die op dit beslissende moment.zijn stem niet verheft,' nemen wc niets kwalijk. Hij kan niet anders, omdat hij zichzelf in gevaar brengt."
„Tedereen die bij ons een opleiding genoten heeft en verondersteld wordt politiek te kunnen denken is langzaam maar zeker uitgerangeerd. F.en functie van enige betekenis kan hij niet krijgen. tenzij hij met de Indonesiërs wil collaboreren. De Papoea-studenten van de universiteit in Diaiapoera zijn naar Bandoeng gestuurd, zogenaamd voor een militaire training. In september, na de mushawarah. zouden ze weer terugkeren".
„Het gaat ons, kustbewoners, om het principe van één man één stem. Onder de Nederlanders hebben we dat ook gehad, toen de Nieuw-Guinea Raad moest worden gekozen. In de binnenlanden weten velen inderdaad niet waarom liet precies gaat. Maar wat ze wel weten is, dat ze het onder het Nederlandse bestuur veel beter hadden Hun anti-Indonesische houding moet verklaard worden door economische faktoren. En ook dooi- het feit. dat veel Indonesische soldaten geroofd en geplunderd hebben, of met wanen geweld zijn opgetreden".
„Met de mushawarah In zicht is de; bevoorrading van West-Irian weer enigszins op gang gekomen. In de toko's is weer het een en ander te krijgen, ofschoon tegen onbetaalbare prijzen. Maar we weten precies wat et straks gebeurt. Operatie Opsus (een semi-militaire organisatie, die met vliegtuigen consumptie-goederen naai de verschillende plaatsen brengt) wordt na de mushawarah een aflopende zaak. We lachen dan ook om deze doorzichtige propaganda, die alleen ten doel heelt de Papoea's met economische lokmiddelen om te kopen".
„We zijn diep teleurgesteld, bi Nederli-nd en in de Verenigde Naties. H'aarom is niemand ons te hulp gekomen? Waarom is niemand voor onze rechten opgekomen? Waarom heeft men om> beloften gedaan, die nooit zonden worden nagekomen? Onrecht kan kennelijk ongestraft worden bedreven, als de grote politiek dit voorschrijft."
..Hoewel iedereen zegt dat we geen andere keuze hebben dan ons bij Indonesië aan te .sluiten, zeggen wij. Papoea's, dat wc zelfstandig willen zijn. Ontwikkelingshulp zouden we echt wel kunnen krijgen. Bovendien staat ons te zijner tijd een Melanesische federatie voor ogen, waarbij ook het Australisch deel van ons nog altijd koloniaal verdeelde land zich zou kunnen aansluiten. Enfin, waar praten we eigenlijk over. Hel is nu allemaal te laat".
"Verklikkers". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
„ER IS NOG MAAR één mogelijkheid en daar zijn we al hard mee bezig In verzet gaan. passief zowel al< actief De OPM. onze vrijheidsorganisatie. heeft al op verschillende plaatsen de wapens opgenomen. Kolonel Awom. die in het achterland van Manokwari opereert, beschouwen we als onze militaire leider. De Indonesiërs zijn bang voor een soort Mau-Mau-beweging. omdat vechten in de jungle onze specialiteit is Ook al hebben we te weinig vuurwapens, een pijl is net zo dodelijk als een kogel "
„Wordt het trouwens niet tiid om ons tot de communistische landen te wenden? We hebben geen keus meet We moeten het politieke klimaat tussen Djakarta en Peking proberen uit te buiten. Hoewel wij. Papoea's, voor het merendeel christenen zijn en ons uit dien hoofde met het Westen verbonden voelen, hebben de ontwikkelingen wel bewezen dat we uit die hoek geen hulp, mogen verwachten."
Het was al nacht, toen het gesprek afgelopen was De PaDoea-leidet verdween op dezelfde manier als hij gekomen was. De auto, die verscholen in het struikgewas had gestaan, bracht me vervolgens in de buurt van mijn hotel. De laatste vijfhonderd motetmoest ik lopen, omdat het tr riskant voor de Papoea's was me voor dr ingang af te zetten.
"Verzet". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
EEN RU-EXAMINATOR uit Assen heeft dezer dagen een cxamencandidaat geweigerd het rij-examen af te nemen. De 19-jarige Hendrik Jan Bork van beroep autosloper was voor het examen zo van zijn werk bij hotel De Moriaan in Assen binnengelopen voor zijn rijproef. Examinator De Jonge vond dat de jongeman — gekleed in een vette overal en lopend op klompen — zich voor het examen eerst had behoren te verkleden. Het Centraal Bureau voor de afgifte van Rijvaardigheidsbewijzen heeft de zaak in onderzoek. In afwachting daarvan wil men nog tiiets zeggen. Hendrik Jan Bork is behoorlijk kwaad over de merkwaardige manier van selecteren van de rij-examinator. Hij w'il In ieder geval de vijfendertig gulden terug, die hij voor het aanvragen van het examen heeft moeten storten.
"Selectief examen". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
NIET IN de Peel, noch in Waalre. maar in het Zuidlimburgse Wylré heeft de wieg gestaan van Anton Coolen. Het huis is verdwenen, maar er is nog wel een foto van, in een van de albums van de Eerselse fotograaf Gaston. Remery.
Wat wél in Waalre, daarvóór in Deurne en nog eerder in Hilversum heeft gestaan, was de houten keet waarin Coolen zijn boeken heeft geschreven. Ook die hut bestaat niet meer: kort na de dood van de schrijver hebben onbekenden er de brand in gestoken, maar Gaston Remery heeft uit de as het slot en de klink opgedolven, plus voldoende houtresten om het huiske op één tiende van de ware grootte na te bouwen. Dat is met de grootste zorgvuldigheid gebeurd, aan de hand van foto's, die Remery in zijn collectie had. De fotograaf is een Coolen-fan: hij verzamelt alles wat op de streekromancier betrekking heeft, van Wylré tot Waalre en nog veel méér, want het begint al met portretten van de grootmoeder» en het is met de complete band-, film- en fotoreportage van de onthulling van het gedenkteken, anno 1068, nog niet afgesloten
„In 1947 kreeg ik voor het eerst een van zijn boeken in handen en het sprak me meteen aan: de taal van Coolen is mijn taal. Het gaat me niet alleen om het verhaal, maar om het idioom: zoals hij dat kon, kon het niemand. Vooral de natuurbeschrijvingen; in alle boeken heb ik die passages aangestreept en de plaatsen genoteerd in dit schrift, ik sla er bijna iedere dag een paai op".
De verzameling omvat uiteraard alle boeken van Coolen, maar nog niet alle drukken en dat hoort er wèl bij, want soms is de ene druk geïllustreerd en de andere niet. Verder telt zij meer dan duizend foto's, één getypt „manuscript" (van een artikel) en fotokopiën van manuscripten die bij het letterkundig museum in Den Haag berusten. Op dat punt is het museum hem de baas, maar voor de rest is de collectie-Remery ongeëvenaard. Daar heeftshij dan ook genoeg voor gesjouwd: als het om Coolen ging, liet hij zich niet tegenhouden, zelfs niet door de barse stem van Hendrik Wiegersma, die hem uiteindelijk een CoolenboeU mei opdracht en zelfportret cadeau deed En zo is zijn verzameling van Coolen aan het uitgroeien tot een verzameling van de Peel, „Het is een hobby waar je totaal bezeten van wordt, ik vind het een fijne afwisseling van mijn fotowerk, vooral ook door de interessante contacten die je krijgt. En misschien kan er ooit nog eens iemand zijn voordeel mee doen". Wie in de collectie geïnteresseerd is, mag bij Gaston Remery aanbellen. „Ik kan er dagen over praten", zegt hij. Nee, bang dal de belangstellenden hem onder de voet lopen, is hij niet. ,Je krijgt toch alleen mensen die echt geïnteresseerd zijn". Dikwijls zijn dat
"Anton Coolen-fan". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
Maxi blijft voor de komende winter — met kunstbont gevoerd boetiek-model van de Parijzenaar Guy Laroche.
"Verdeelde mode-mening". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
MAANDAG beginnen in Parijs bij de couturiers de shows voor de nieuwe wintermode. De geruchten gaan vooruit. Bij Coureges zullen de rokken hèè' kort worden, waarschijnlijk dus een benadering van de Lonoense mini Mare Gohan van Dor is ook voor het handhaven van heel ko'i. ~het moderne leven is met naar lang voor overdag". Cardm daarenteaen wisselt ✓oor de dag heel kort af met heel lara Patou en Ricci houden de rok even boven de knie Variatie yeroeg dus Daarnaast een overvloed ann broeken te- vervanging van de onstabiele rok Courréges geeft de helft van zijn collectie een lange btoek. de helft het hyperkorte rokje. Vvet- Saint Laurent. de meeat invloedriike van het moment, beweert dat hij ■tl*! allerlei lencte-varieties komt. ook met maxi-mantels over korte rokken, ook met rokken halverwege de kuit. En ook nog broekpakken.
Ds materialen zullen vederlicht zijn of ruig. de kleuren aan de donkere kant, bruin, zwart, grijs en als altijd beige Maar rose en violet krijgen een nieuwe kans
"Begin Parijse shows". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
AL MET Al„ is dit sieii regeling, die de bcziraren, rerbonden can een echtscheiding op verstek of b y referte, grot end cel >■ wegneemt; dc rechter bemoeit zich — z:j het niet opdringerig en bindend - niet de rrang of partijen door uiteen te gaan de juiste oplossing kiezen De echtgenoten kintnen niet overhaast te werk gaan en nioeten zich voor de uitspraak, nog een keer uitspreken. Zij dienen zich vóór de scheiding de persoonlijke en vermogensrechtelijke gevolgen voor zich zelf en voor hun kinderen te realiseren. Onder die omstandigheden kan er geen bezwaar tenen zijn, hun gemeenschappelijk oordeel dal het huwelijk blijvend is ontwricht, hij de uitspraak als juist te aanvaarden.
Scheiding van tafel en bed kan door een van partijen of door partijen gezamenlijk worden gevraagd op dezelfde grond: duurzame ontwrichting van het huwelijk. Het komt mij juist voor, dat geen bijzondere lichtere gronden voorscheiding van tafel en bed zijn opgesteld. In wezen wordt het huwelijk ook door scheiding van tafel en bod volslagen aangetast. Evenzeer is het juist, dat scheiding van tafel en bed naast echtscheiding mogelijk blijfl.
Er moet op gfcwczen worden, dat echtgenoten die van tafel on bed zijn gescheiden, geen echtscheiding meer kunnen aanvragen. Dat volgt dwingend uit artikel 150. Tot op heden kwam het regelmatig voor dat echtgenoten, nadat zij van tafel en bed waren gescheiden, een echtscheidingsvordering gingen voeren op grond van door een dei partijen na de scheiding van 1 afel en bed gepleegd overspel. Dnt vond dan meestal zijn grondslag in het feit, dat de eisende partij inmiddels een nieuwe levenspartner had gevonden, waarmee hij wilde gaan trouwen.
Dit zal onder vigeur van hot ontwerp niet meer mogelijk zijn, maar wel kan na scheiding van tafel en bed ontbinding worden gevorderd, zoals wij straks nog zullen zien. Op de procedure tot scheiding van tafel en bed zijn de meeste bepalingen inzake echtscheiding van toepassing njuar er ziin twee uitzonderingen, waarvan er één zeei belangrijk is.
De mogelijkheid tot bestrijding van een vordering tot scheiding van tafel en bed is namelijk teruggebracht tot één verweer: er is geen sprake van duurzame ontwrichting. De verweerdei kan niet met vrucht aanvoeren, dat de ontwrichting in overwegende mate aan de schuld van dc verzoeker te wijten is. Dit komt mij zeer dubieus 'voor, al is de motivering bijzonder boeiend: wordt echtscheiding afgewezen, omdat aangetoond is. dat de ontwrichting in overwegende mate aan de verzoeker is tp wijten, dan blijft daarmee staan, dat het huwelijk ontwricht is. Partijen zullen uit eikaar gaan en dan is het beter dal de rechtsgevolgen van dit uit elkaar gaan geregeld worden krachtens de bepalingen die voor scheiding van tafel en bed gelden, dan krachtens die schaarse bepalingen, die toepasselijk zijn op een „feitelijke" scheiding.
"Niet overhaast". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
Amerika kan zijn ontdekt door Farao's galjoenen: zonnegod Ra is indirect de maangodin gaan zoenen. CHRONOS
"Amerika kan zijn ontdekt". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
Dr. K. Wagtendonk valt mij in „De Tijd" (van 16 juli) aan over het aantal vluchtelingen. De cijfers, die ik in „De Tijd" (van 4 juli) heb opgegeven (450.000 tot 650.000.) heb ik elders uitvoerig toegelicht. Er is verschil tussen de' UNRWA-cijfers van 1966 (307.245 vluchtelingen) en de uitkomst van de Israëlische volkstelling van september '67 in de Gazastrook (188.250). De UNRWA heeft herhaaldelijk de onbetrouwbaarheid van haar eigen schattingen beklemtoond. Bij het citaat van Edward Atiah leg ik helemaal geen accent op de ene of de andere oorzaak an de massale uittocht der Palestijnse Arabieren. Er was sprake van enige joodse terreur, dal is waar,, maar er was ook sprake \'an een onverantwoordelijke houding van een aantal Arabische leiders en de Arabische pers. Om dit.te staven citeerde ik Atiah. Dr. Wagtendonk mag de volgorde der oorzaken gerust omdraaien. Maar hij mag niet zoals pater Van Eupen deed de ene oorzaak (het joods terrorisme) wel vermelden en de andere oorzaak (de onverantwoordelijke houding der Arabische leiders) niet. Dat is een ontoelaatbare herschrijving rvan de geschiedenis, en daar kwam ik tegenop WORMER Vi -pijn
"Palestinacomité". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
Het bericht in De Tijd (van maandag 14 juli) afkomstig uit Burgerbrug en getiteld „Onderwijzer uit de dienst terug naar school" is niet geheel juist Er wordt in gezegd dat ik grieven zou hebben , o.a. tegen de inspecteur van hebben, o.a. tegen de inspecteur van waarop deze de belangen van de St - Jozefschool heeft behartigd. Ik \ er met nadruk op dat ik dit nooit verklaard heb. Ik heb integendeel tot op heden steeds gewacht me in deze uit te spreken. HULST _ L. Verpalen
"Geen grieven". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
Mr. J. C. M. LEYTEN te Vught, is rechter in het gerechtshof te 's Hertogenbosch.
"Mr. J. C. M. LEYTEN te Vught,". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005
O maan — zo torenhoog verheven wij kwamen toch nog naderbij. — Gij hebt ons met Uw licht omgeven Gij maakte mensenharten blij. — Hoe zouden wij de zee bevaren een onafzienbaar golfgebied als er geen instrumenten waren berekend op het maan —verschiel Door dichters werd de maan bezongen gelijk oen bron van romantiek nu zijn we er in doorgedrongen wonderwereld der techniek. De maan vanaf de grijze oudheid een zinnebeeld in ons bestaan niet onderhevig aan een leeftijd en eeuwigdurend in haar baan. De maan — die wij steeds weer beschouwen als passend in ons levensbeeld geworteld in een diep vertrouwen — heeft immer weer een rol gespeeld. De mens heeft 't maanbeeld overwonnen de mens zette een voet aan wal al puttend uit de levensbronnen en met een luid triumfgeschal. * Laat nu de mens — zijn Menszijn tonen laat dit een stap tot VREDE zijn wij allen willen ''rustig wonen verdelg nu alle OORLOGSPIJN. ROTTERDAM S. Cohen
"brieven van lezers De maan". "De tijd : dagblad voor Nederland". Amsterdam, 1969/07/23 00:00:00, p. 5. Geraadpleegd op Delpher op 16-01-2021, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110611922:mpeg21:p005