De sluier

— Nee ja, daarom eigenlek ook wel.... maar ik

bedoel meer met die abnormaliteit aan uw geslachtsorgaan; en was die „baan" nu eindelek lang genoeg geworde ?

Na even dremmelen antwoordt Ekelvoort : „ik ga trouwe dokter".

— Ah zoo! ah zoo! ja, dan wordt 't tijd, want met dusdanige penis kan men bezwaarlek in de schuit stappe.

— Doet 't pijn, dokter ? hoe moet 't gebeure ?

— Ik geef 'r 'n flinke jaap in, da's alles,

Maurits verplooit z'n lippen tot 'n zenuwachtig glimlachje. „Moet 'k weggemaakt worde ?" vraagt hij angstvallig.

— Nou.... als 't mijn instrument was, dan zou 'k 't zeker late doen ; maar ik kan 't ook wel plaatselek verdoove, als u dat liever hebt.

— O, graag, dokter, graag.

— Maar u moet daarna noodzakelijk 'n dag of wat thuis blijve ; wat is uw beroep ?

— Ik ben ambtenaar aan de gemeentebelastinge, dokter ; als dat noodig is, dokter....

— Ja natuurlek, u kunt met geen bloedende penis op uw kantoor zitte. Wanneer komt u dan ?

— Wanneer schikt 't u ?

— Mij elke ochtend, behalve 's Maandags ; komt u morge !

— Morge ?.... liever niet, dokter, morge is al zoo gauw, kan 't Dinsdag niet ?