De Sumatra post

lflHHa-_M^ 1 iarlaTghtueper liEEidsiS ll6fBBll F. KEHDING ]%I™\m™^ 1 Remscheid. imiiUMiii ,w,wwn s" ****** ******* UNDBOUWWERITÏIft Bekroond met de zilveren medaille (hoogste onderscheiding) Medan Tentoonstelling 1908. i I ! -v^H. ■ 1 Schli©p@i ;. | i I «s '-^^^a /r\ ?i\ ore <^^- WFÏVIStHFID S.i l ** .vbruTmarke \j IBf o^*\ Af B«atBB«lBB 1 van af f 500.- tot f 3000- 1 1 Ondervelgende Inrichting a f 500»- Contant: 1 ißjp-y.OOBGALERIJIMr SLAAPKAMER ! 1 I Tafel met marmerblad I I Tweepersoons compleet ledikant 1 | 4 Fauteuils | I Waschtafel ■ 1 I Bank | I Waschservies 1 § I Hanglamp | | Rottan mand 1 | I pr. Schilderijen I , flmpe| | I I pr. Portières i (s j ( I 2 Rol matten , D„n„,aloiir 1 2 pr. Muurversieringen J»Bulal«ur, 1 1 | Tapijt i ' Klerenkast I I prv "EETKAMER I 1 Tafel en zes stoeßem BSuurvepsieringow 1 E^tservies (6 personenj % pr gOß.d|jnsll 1 Stel gleswerk i^.*.!- 1 Bfff.lno aanHjgiafel 1 „ nacssseü, vorkesa ®n lepeis % Thoe-en Koffïsservios | 1 Dispenskast aï-at^wW *™^ «Rn*l»' «3■__! _____ ___ _«__M_a _WH^B^H_aj_B__Mß_B_B__aß_HeMß—■_ ———"i"—————i—■

Ontvangen- w de welbekende Jk»lfl/*G* Horloges "'Ü gocdlo'opend e» solide aft " -■ -■- a | f 4.50 I IMPORT E U B é> firma W. CORNFIELD,

I Langkal Apotheek Bindjei. Het Adres | voor Tabak- en Rubberondernemingen. Leverancier van de voornaamste Hospitalen Vraegt prijsopgave. 2861 a

De muziek-café'a en hun strijkjes.

Berlfln is rijk «au cafés. Da z. g. Wiener café's die er zijn missen echter het typisch gezellige van het echter Wiener café, omdat ze daar in den regel te groot, te veel met goud, kolossale spiegels, wandschilderingen en zuilen opgevuld zijn. Ik denk hierbfl, merkt de Berlijnsche correspon dentvande „Wwe Crt. „ op. onder meer aan het bekende café Bauer, Unter den Linden, met de wandschilderingen van Anton von Werner, aan het Kaiseresfè in de Friedrichstrasse, en aan Moaopol bij het Friedrichetation. Berlijn heeft echter ook zijn eigen bijzondere soort van cafés. Bet zijn die café's, welke oorspronkelijk, ffConditoreien" waren en die ook heden nog met zulk een taartjeswinkel verbonden zgn. De Berlijner houdt er van bjj zijn koffie zijn stuk ffKuchen* te eten. Hjj beschouwt het als heel natuurigk in een café zjjn stuk taart met geslagen room te »i?chlecken*, zonder er verder iets bij te drinken als het daarbij opgediende glaasje water. Deze liefde voor het zoete heeft dan ook de oude" kleine coudiforeien tot bloei gebracht, waardoor ze zich tot café conditorei ontwikkelden. Zoo b.Vr Josty. Het tegenwoordige Josty aan de Potsdammerplatz is nu zoo ingericht, dat het voor de helft Conditorei, voor de andere helft café en rookkamer is. Ook de meeste van dergelijke café s zrjn n?et de mode meegegaan hun bezoekers met muziek ,aangenaam* bezig te houden. Sedert het pu. bliek zich hieraan gewend heeft, moet het openen van een nieuw café zonder muziek een eenigszins riskante zaak zijn.

Het aantal muziekcafé's in Berlijn is ontel bsar. Men vindt het eene naast het andere in alle deelen der stad, in het centrum zoowel >1b in het Bay,ische Viertel, aau de chique Kurfürstendamm zoowel als in het Oosten, Woorden en Zuiden. Het Be.lijnsche koffiehuis-pubhak, dat van muziek houdt en dat jarenlacg tevreden was met de prestaties van een of ander strijkje, heeft om nog geboeid te worden lang zamerhand behoefte gekregen aan een bjiiouderen prikkel. Zelfs de z.g. „Famihencafé s', die in den regel gedurende den geheelen nacht geopend blijven, doch waar niet het werkelijk» nachtleven en de -flslbwelt- te vinden w, kunnen niet meer met een Zigeunerstirjkje volstaan. Niet alleen het oor, ook het oog wil gemeten. Daarvoor nu zorgt sedert enkele jaren een type van kapelmeester, die naast de talenten van artist, ook die van clown in zich vereenigt. De beroemdste Berlijnsche grootheid op dat gebied was mr. Meschugge.

Meschugee is een hebreeuwsch berlimsme dat kortweg „gek" wil zeggen. Mr. Meschugge kon niet direct op mannelijk schoon bogen. Het meest opvallend waren ziju lange zwarte haren. Terwijl hij dirigeerde en een van zijn vele instrumenten bespeelde* voerde hij de dolste bokkesprongen op het podium uit, kronkelde zich als een slangemenscb, schudde a's een leeuw met zijn manen, deed aanvallen als een woedende stier om dan plotseling met de laatste stervende tonen van een muziekstuk op het podium neer te zinken en eveneens te sterven. Dat was voor de Berlijners iets nieuws, iets ongekends, dat pakte en boeide. Mr. Glasneck, die in het café lierkan optreedt is een van zijn beroemdste collega's. Ook hij doet de noodige moeite ïjjn publiek aangenaam bezig te houdeD. Heele episodes uit den oorlog van 1870 voert hij op, knalt met geweren, behaalt overwinningen en sterft op het slagveld. Een oogenblik later komt weer een ander boeiend utuk waarin de kapelmeester in jachtkostuum optreedt, met daverenden knal een haas schiet, die toevallig boven de piano uit komt kijken, — vervolgens grijpt hij met ecu ruk het opgezette dier en werpt het in het publiek. Dit blijft steeds in spanning. Steeds verwacht men wat: etn geweerschot, een woeste gil, een flauw koddig gebaar of een gekke houding. Een gunstige uitzondering op deze clownachtige dwaasheden maakt een kapelmeester die op uitmuntende wijze de koppen van een aantal grootheden uit de muziekwereld weet na tt bootsen, terwijl zfln strijkje een van hun composities speelt. In een ondeelbaar oogenblik weet hq op treffende manier de gelijkenis te verkrijgen, terwijl hij ook van een aantal levende dirigenten hun wijze van dirigeeren meesteilijk nabootst. Toch behoort dit niet tot het allernieuwste op kapelmeestergebied, De nieuwste attractie heeft een café aan de Potsdammerstrasse. Hier treedt als dirigent een reuzin op, die meer dan twee meter lang is eu even wild als haar mannelijke collega's met armen en beenen moet zwaaien. Wat de muziekale praestaties van de meeftte otkestjes in BerUjnecbe café's betreft, er zijr er nog betrekkelijk veel die wat goeds bieden. i e leden ervan verdienen in den regel 10 of 12 Maik per dag, terwijl de kapelmeester, die geen bepaalde clownquatiteiten bezit een verdienste van 25 a 30 Mark heeft. Het grootste Berljjnsche muziekcafé, het met wat. al te veel goud opgesierde Piccadilly aan de Potsdammerplatz, dat voor zijn gebouw jaarlijks een huur van 310.000 Mark betaalt, usoet dagelijks voor zijn drie strijkjes 650 Mark uitgeven. Begrijpelijkerwijze moeten tegenover dergelijke uitgaven groote inkomsten staan, te meer daar er nooit entree geheven wordt. Toch heeft een der nieuwste muziekcafé'» aan de Knrfürstend&mm ,een dagelijksch Jd. komen van meer dan 8000 Mark. Ook hier is het de kapelmeester, het type van den artist-gentleman en zijn succes dankt bij grootendeels aan het zwakke geslacht en aan het feit dat hij voor enkele maanden zijn dirigeerstok moest neerleggen door een verwonding, die hg in een door hem koelbloedig geaccepteerd pistoolduol om een galant avontuur, opgeloopen had.